Arcade Fire inspireert het Sportpaleis

Op Pinkpop werden ze nog voor het einde van hun set overruled door een storm, maar gisteren ontketende het Canadese Arcade Fire (*****1/2) er zelf eentje in een nokvol Sportpaleis. Win Butler en de zijnen losten onze hoge verwachtingen helemaal in en trakteerden iedereen op een magisch en vooral inspirerend concert!

De leden van Arcade Fire zijn dan ook stuk voor stuk rasmuzikanten. Er is geen enkel instrument dat ze niet machtig zijn. Wij telden dan ook meer positiewissels dan tijdens een doordeweekse oefenwedstrijd van de Rode Duivels. Twaalf man ook op het podium, waaronder drie percussionisten, twee blazers en twee violisten (waaronder voorprogramma Owen Pallett).
En dan is er ook nog de verrukkelijke Régine Chassagne. Wat een podiumdier! En wat een stem! Engelengezang! ‘It’s Never Over’ zong ze vanop het dj-podium dat in het midden van de zaal zond opgesteld, tussen het volk. Een ander hoogtepunt met Régine in de hoofdrol was het discogetinte ‘Sprawl II (Mountains Beyond Mountains)’. Iemand in ons gezelschap merkte trouwens op dat Régine wat weg heeft van Hanne Menheere ...
Door de samenwerking met James Murphy van LCD Soundsystem zijn er ook dansbare beats in het geluid van Arcade Fire geslopen, waardoor de groep bij wijlen klinkt als een gepimpte versie van Talking Heads. Zo werd het uiterst dansbare ‘We Exist’ op het podiumbrede videoscherm begeleid door een filmpje met dansende 40ers en 50ers. Hi-la-risch! Daar mogen ze mij ook nog voor vragen, zie! ;-)
Centraal stonden de songs van het vorig jaar verschenen album ‘Reflektor’, dat voornamelijk geïnspireerd werd door de ervaringen die Butler en Chassagne opdeden in Haïti. Meer nog: per verkocht ticket van de ‘Reflektor’-tournee gaat er 1 euro naar een project dat de groep ter plaatste steunt.
De reguliere set werd afgesloten met een stomend ‘Reflektor’. Tijdens de korte pauze die daarop volgde, verplaatste de actie zich opnieuw naar het dj-podium, waar The Reflektors (vier individuen die gigantische maskers in papier-maché droegen) ‘Ça Plane Pour Moi’ playbackten. De nepgroep had z’n opwachting trouwens al gemaakt aan het begin van het concert, maar werd toen door de échte Arcade Fire van het podium gejaagd.
De vier bissen zetten het Sportpaleis helemaal in lichterlaaie. Tijdens ‘Flashbulb Eyes’ scheurden reuzegrote reflectors rakelings boven de hoofden van de muzikanten en ‘Here Comes the Night’ werd ingekleurd met een stortvloed van papiersnippers. Maar hét orgelpunt bleek een ronduit sublieme versie van ‘Wake Up!’, waarvan het meebrulrefrein volop mee werd gescandeerd. Volgens mij is Bono nog steeds jaloers op dat nummer.
Arcade Fire tekende dinsdagavond zonder meer voor het concert van het jaar! De mannen van Elbow weten wat hen zaterdag te doen staat ...

Setlist >>> 1. Normal Person // 2. Rebellion (Lies) // 3. Joan Of Arc // 4. Rococo // 5. The Suburbs // 6. The Suburbs (Continued) // 7. Ready to Start // 8. Neighborhood #1 (Tunnels) // 9. We Exist // 10. No Cars Go // 11. Haïti // 12. Afterlife // 13. It's Never Over (Oh Orpheus) // 14. Sprawl II (Mountains Beyond Mountains) // 15. Reflektor /// 16. Neighborhood #3 (Power Cut) // 17. Flashbulb Eyes // 18. Here Comes the Night Time // 19. Wake Up!

Gehoord & gezien >>> Arcade Fire, in het Sportpaleis in Antwerpen, op dinsdag 10 juni 2014




Foto’s >>> Bart Vander Sanden