Gisterenavond trad Morrissey (*****) op in de Stadsschouwburg in Antwerpen. En moet het nog gezegd? De man was subliem!
Even vreesden we voor een Polen-moment, toen ‘Staircase at the University’ werd stopgezet omdat er zich een discussie ontspon tussen een fan en — safety first — iemand van de security. “There’s no need for brutality”, suste Morrissey. “This is not an abattoir!” Waarop hij zijn volgeling de microfoon toestopte met de woorden: “Do you wish to speak to the masses?”
Hoogtepunten waren ‘Suedehead’, het eerder vernoemde ‘Staircase at the University’ met multi-instrumentalist Gustavo Manzur in een hoofdrol, ‘Speedway’, een magistraal ‘How Soon Is Now?’, ‘Yes, I’m Blind’, ‘Meat Is Murder’ en het als uitsmijter opgespaarde ‘Everyday Is Like Sunday’.
Het einde van ‘Meat Is Murder’ had eigenlijk iets onwezenlijk. Het nummer werd extra in de verf gezet met de meest gruwelijke beelden van dierenmishandeling die je je kan voorstellen. Gitarist Jesse Tobias eindigde geknield voor zijn versterker alsof het een altaar betrof, terwijl Morrissey een licht aangepaste tekst (“KFC is murder. Do you care?”) debiteerde. Een mokerslag! De begeleidingsgroep zorgde trouwens voor een wall of sound om U tegen te zeggen én toch klonk onze held glashelder door. Tegelijkertijd boden zowel trompet als Spaanse gitaar een subtiele meerwaarde.
Ondertussen was Mozzer ... zichzelf. Melodrama — “There must be something horribly wrong with me?” in ‘Yes, I’m Blind’ — en sarcasme gingen hand in hand. Er werd op de eerste rij trouwens weer duchtig met de handjes geschud. En natuurlijk strooide Morrissey enkele rake quotes in het rond en zocht hij de controverse op. “Outside it’s grey, wet and drizzly. As in here.” Of: “Is Obama really black? I don’t think so ...”, naar aanleiding ’s mans berustende reactie op de ‘moord’ op Michael Brown in Ferguson, Amerika. Maar ook de fans lieten zich niet onbetuigd. Toen Morrissey beweerde de naam van het theater waar hij zich bevond niet te kennen, antwoordde iemand achter ons “The Jack The Ripper Theatre”. Toen diezelfde fan “MOR-RIS-SEY, MOR-RIS-SEY, MOR-RIS-SEY!” begon te scanderen, werd hij gecounterd met “Ah, very clever. And you did it all by yourself!”
Vóór het optreden werden er muziekclips getoond van o.a. Ramones (‘Loudmouth’), Brian Eno (‘Seven Deadly Finns’), Chris Andrews (‘Yesterday Man’), Nico (‘I’m Not Sayin’), Penetration (‘Don’t Dictate’), Charles Aznavour (‘Emmenez-Moi’) en New York Dolls (‘Looking for a Kiss’). Passeerden ook de revue: dichteres Anne Sexton die ‘Wanting to die’ voordroeg, Engelse medemensen die de dood van Thatcher vierden met een gemeend “Ding-dong, the witch is dead!” en James Cagney (“Ethics?! Ethics?! I’ll show you who’s got ethics!”) in ‘Jimmy the Gent’.
Ook het vermelden waard: het voorprogramma, dat werd verzorgd door niemand minder dan Anna Calvi. In haar setlist zaten o.a. ‘Eliza’, ‘I’ll Be Your Man’, ‘Desire’ en de covers ‘Jezebel’ (Frankie Laine) en ‘Surrender’ (Elvis). Spannend en bedwelmend tegelijk!
Setlist >>> 1. The Queen Is Dead // 2. Suedehead // 3. Staircase at the University // 4. Speedway // 5. I’m Throwing My Arms Around Paris // 6. Kiss Me a Lot // 7. World Peace Is None of Your Business // 8. Istanbul // 9. Neal Cassady Drops Dead // 10. Trouble Loves Me // 11. One Of Our Own // 12. How Soon Is Now? // 13. Kick the Bride Down the Aisle // 14. Scandinavia // 15. Yes, I’m Blind // 16. Meat Is Murder /// 17. Everyday Is Like Sunday
Gehoord & gezien >>> Morrissey, in de Stadsschouwburg in Antwerpen, op woensdag 26 november 2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten