Ik herinner mij 24 november 1991 nog levendig. Niet alleen stierf die dag Freddie Mercury, het is ook de dag die in het collectieve geheugen gebeiteld staat als ‘Zwarte Zondag’. Het verjaardagsfeestje die dag van de zus van m’n beste vriend, werd er uiteindelijk eentje in mineur. Het zal je maar overkomen: jarig zijn op 24 november. Je zou voor minder een trauma oplopen. Dan liever jarig op dezelfde dag als Johann Bach, Gerrit-Jan van der Veen, Charles Schulz en Tina Turner! Maar dit geheel terzijde.
Laat ik tot de kern van de zaak komen. Onlangs viel er in mijn brievenbus een krantje van een partij waarvan ik de naam hier liever niet meer vermeld. Laten we zeggen dat de letters V en B een prominente rol innemen in de naam van het vehikel. ‘Editie Herenthout’, godbetert. Het is nog niet erg genoeg dat ik moet gaan werken in een bastion van die @#%&*! partij. Alsof wij in Huirtuit nood hebben aan een racistische partij. Diezelfde beste vriend - een rasechte Huirtuiteneir - heeft jaren in het zogenaamde Borgerrokko gewoond. Nooit ofte nimmer heb ik hem een kwaad woord horen vertellen over zijn allochtone buren.
Normaal verdwijnen de foldertjes van die @#%&*! partij rechtstreeks in de prullenmand. Opgeruimd staat immers netjes. Deze keer was het onding echter blijven rondslingeren. En toen iemand me een paar dagen later attent maakte op het stukje over Huirtuit, was mijn nieuwsgierigheid gescherpt. En ik kan u verzekeren dat mijn verbazing groot was. Die bobo’s schallen dus écht de loftrompet over de verwezenlijkingen van één van de twee partijen die momenteel de plak zwaaien in mijn Huirtuit!?! Meestal maken zij gewoon alles gelijk met de grond, tenzij ...
Laten we hopen dat die ene meerderheidspartij zich gauw distantieert van dat gegrasduin in de Herenthoutse politiek. Om het met de woorden van Shakespeare te zeggen: “Something is rotten in the state of Denmark.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten