In een uitverkochte Heineken Music Hall waren we gisteren getuige van een verpletterend optreden van Morrissey. De voormalige zanger van The Smiths - de grootste groep ooit - liet België deze keer links liggen en dus waren we wel genoodzaakt af te zakken naar Amsterdam.
Sinds zijn comeback met het album ‘You Are The Quarry’ (2004), nu twee jaar geleden, is Mozzer weer helemaal in. En hij spuwt ook vitriool als weleer. Nadat de laatste noot van ‘Reader Meat Author’ uit het door de critici verguisde ‘Southpaw Grammar’ (1995) in de luidsprekers was weggestorven, gaf hij iedereen lik op stuk met een welgemeend “that was a song from an album nobody liked and that’s why I played it!” Onze held is ook de typisch Morrisseyiaanse zelfspot nog niet verleerd. Wat anders te denken van de treffende opmerking: “I’m not so skinny as I used to be, but neither or you.” Toch weerhielden de extra kilo’s hem niet om als een dolgedraaide tol over het podium te bewegen. Elke knieval, heupbeweging en reverence - ja, zelfs het gezwaai met het snoer van zijn microfoon - resulteerde uiteindelijk in een haast gestilleerd, iconisch beeld. En dat allemaal onder het goedkeurend oog van de in juli 2004 overleden Sacha Distel, die vanop een groot videoscherm op het podium neerkeek.
Morrissey opende de avond gevat met de woorden: “It’s spring again, so I’ll sing again, with these two lips (tulips) in Amsterdam.” Waarop de prima begeleidingsgroep een strakke versie van ‘First Of The Gang To Die’ inzette. De rest van de set was haast helemaal opgebouwd rond het nieuwe album ‘Ringleader Of The Tormentors’. Maar liefst zeven van de twaalf songs op ROTT passeerden de revue, met als absolute hoogtepunt het epische ‘Life Is A Pigsty’. “It’s the same old SOS, but with brand new broken fortunes. I am the same underneath, but this you ... you surely knew?”, vertrouwde Morrissey ons toe, terwijl buiten - net als in de luidsprekers - de regen zacht neerplenste.
Even maakte Morrissey plaats voor een cover. Het Magazine-nummer ‘A Song From Under The Floor Boards’, uit ‘The Correct Use Of Soap’ (1980), werd aangekondigd als een song uit zijn jeugd. Achteraf schreef hij het al grappend toe aan Mouth & MacNeal. Wedden dat heel wat aanwezigen ermee weg waren?
Vier keer trakteerde Morrissey ons op vintage Smiths-materiaal: het uit het titelloze debuut (1984) van de groep geplukte ‘Still Ill’; een ronduit verpletterende versie van ‘How Soon Is Now?’ uit ‘Hatful Of Hollow’ (1984); en ‘Girlfriend In A Coma’ en - het enige bisnummer van de avond - ‘Last Night I Dreamt That Somebody Loved Me’, beiden terug te vinden op ‘Strangeways, Here We Come’ (1987), de zwanezang van The Smiths. Het was het perfecte einde voor een haast perfect concert, want - laten we eerlijk zijn - veel te kort. “Ciao”, riep Morrissey ons nog toe en verdween als een dief in de nacht...
Na het verrassende ‘You Are The Quarry’ bewijst ‘Ringleader Of The Tormentors’ dat Stephen Patrick Morrissey terug is van nooit weggeweest. Een genadeloze mix van onmiskenbaar songschrijverstalent, een unieke stem en een dosis humor waarvan de meeste stervelingen enkel kunnen dromen, ligt al sinds begin april op u te wachten in de platenwinkel. Waar wacht u eigenlijk nog op?
SETLIST 1. First Of The Gang To Die / 2. Still Ill / 3. You Have Killed Me / 4. The Youngest Was The Most Loved / 5. Reader Meet Author / 6. Let Me Kiss You / 7. My Life Is A Succession Of People Saying Goodbye / 8. Girlfriend In A Coma / 9. I Will See You In Far-off Places / 10. To Me You Are A Work Of Art / 11. Life Is A Pigsty / 12. Trouble Loves Me /
13. How Soon Is Now? / 14. Irish Blood, English Heart / 15. A Song From Under The Floor Boards / 16. I Just Want To See The Boy Happy / 17. At Last I Am Born // 18. Last Night I Dreamt That Somebody Loved Me
Geen opmerkingen:
Een reactie posten