IJskreemblues

Het zou mij niet verbazen dat het verhaal van ijsventer Walter Michiels straks de eindejaarsprogramma’s haalt. Een nominatie als één van de helden voor 2007 in de laatste aflevering van ‘De Show Van Het Jaar’, de eindejaarsshow van Bart Peeters, moet een haalbare kaart zijn. Een welgemeende ‘Djoef op uw muile’, waarna Walter en Hippo elkaar huilend van blijdschap en diepmenselijk geluk in de armen vallen, levert volgens ons óók schitterende televisie op.
Misschien kunnen we de heisa rond het riedeltje van Michiels afsluiten met volgend stukje, dat vandaag in De Gentenaar wordt gepubliceerd onder de kop ‘IJskreemblues’. Geniet even mee...

“Net als u, lezer, zag ik enkele weken geleden op de buis het trieste verhaal van de ijsventer die in de gemeente Herenthout ’s avonds zijn entree niet langer met muziek mocht maken, en ik ging aan het dromen.
Ik bolde over de Sint-Michielshelling met mijn lading Vesuvius-koekjes, pistache, vanille, slagroom en praliné, richting Korenmarkt. Terwijl ik een door mij opgenomen muziekcassette afspeelde. Geen ‘My darling Clementine’, maar een échte, onvervalste Gentse deun. Een variante op ‘En rijen es plezant’. Iets in de aard van: “En lekken es plezant, en lekken es plezant, zu lekken aan nen bo-ol mee vanille”.
Misschien zouden zonechef Freddy Carlier en zijn jazzband van de politie bij de opnames voor muzikale ondersteuning kunnen zorgen. Tenslotte kan de tekst ook op ‘When the saints’ als promotie voor het Machaartjes-ijs. Ik zie de mensen in de Belfortstraat al meedeinen op “O mijne kreem, o mijne kreem, o mijne kreem es were goe kêwd...”
Alle gekheid op een stokje. Ik heb zwaar met de ijsventer te doen en ben in mijn pen gekropen om dit zoveelste geval van verzuring bij onze koning aan te kaarten. Ik kan me nauwelijks verbeelden dat een deuntje dat de komst van een ijskar aankondigt, zo storend is dat iemand er last van heeft. Het is tenslotte geen optreden van Off The Record dat in het tv-programma ‘De Rechters’ iedere maandag mijn oren verkracht.
Een Lancelot-tussenkomst bij het staatshoofd leek me terecht. Vooral sinds Albert met zijn bezoek aan de Lotus-speculoosfabriek eens te meer zijn liefde voor zoetigheden onderstreepte.
Gisteren heeft de vorst mij geantwoord. Hij liet me weten dat hij begrip heeft voor mijn sociale bewogenheid en voor de ijscoman zal tussenkomen bij Onkelinx en de plaatselijke veldwachter. In zijn brief vermeldt het staatshoofd dat het wel minder gelukkig is met mijn suggestie in plaats van de Clementine-song als aperitief aan de Herenthoutse kreemlikkers ‘Dolce Paola’ van Adamo de ether in te sturen.
Wedden dat ik er weer niet bij zal zijn als het volgende contingent edellieden wordt aangesteld?”