Bert I doet een speech

Zaterdagavond werd in de gemeentelijke feestzaal onze verse prins carnaval aangesteld. Marc Meurs, de webmeester van Peer Stoet, was zo vriendelijk ons de speech van Prins Bert I door te sturen.

“Geachte heer burgemeester, stoeters en sympathisanten,

Iedereen van harte welkom.

Wie had dat twee maand geleden gedacht, dat ik hier zou staan als Prins van Huirtuit. Ik althans nie, en dan lieg ik echt nie. In’t verleden hebben we er wel eens over gesproken, maar door omstandigheden is het er nooit van gekomen. Ik had de hoop ook al opgegeven, omdat we volgend jaar beginnen te bouwen. Dan zal ik helemaal genen tijd hebben om ‘leader van den band’ te spelen.

Maar ge ziet, het leven zit vol verrassingen, en toen wij een tweetal maand geleden hoorden dat er genen kandidaat was, hebben ze - en dan spreek ik vooral over mijne schoonbroer en onze papa - mijnen kop zowat zot gemaakt. En zoals iedereen weet is ons Nancy ni van Huirtuit, en raar maar waar: ze was direct akkoord.

Ik had eigenlijk eerst voorgesteld aan de Nico, mijnen nar, om zich kandidaat te stellen - en ik nar. Maar we hebben de rollen maar omgedraaid. In elk geval Nico, merci dat gij dit jaar het zotteke wilt uithangen! Eén van de voorwaarden was wel dat ge een muts met veel bellekes zou kiezen, zodat ik hoor wanneer ge in’t slaap gevallen zijt.

Ook voor onze papa is het ongetwijfeld een leuke ervaring. Een keizer met een prinselijke zoon. Om nog maar te zwijgen van ons mama, want die wil vanaf vandaag alleen nog maar aangesproken worden met de titel van ‘Queen Mom’. Voor ons Kathleen hebben we nog gene titel, maar de avond is nog jong.

Iedereen kent ondertussen wel de Stoetvereinigung Das Weiss Konaain, waar ik tevens ook lid van ben. Herren, nogmaal herzlichen wilkommen in Heurtuit. Speciaal vor diese geleigenheid sind sie gans von Wincheringen gekommen. Ich bin than auch séér dankbaar that sie mich diese jahr kommen bijsteen mit raad und daad.

Als we stoeten, dan doen we dat goed, en we hebben er ook veel voor over. Als we ons kaal moeten scheren en groen moeten laten verven, dan doen we dat. Moeten we onze benen epileren om er vrouwelijker uit te zien, dan is dat geen probleem. Zolang we maar plezier hebben! Dansen is niet direct onze sterkste kant, vooral niet met armen en benen tegelijk, maar zingen kunnen we als de besten! Ne ganse stoet lang, tot onze stem weg is. Maar de week daarop vantenaar, tot de zon opkomt.

Ondertussen komt alles wel dichterbij, en voor we’t weten is’t al stoet. Ik moet nog zoveel regelen daartegen: nen tombola en een bal organiseren – alvast bedankt Marc, groepen bezoeken, ne wagen maken – en dit onder de leiding van de Jan van ons Leen en onze Wim en de hulp von – natuurlich - Das Weis Konaain. Ik zal mijn handen vol hebben, en tijd te kort. Laten we daarom afsluiten, zodat we sebiet kunnen overgaan tot de orde van de dag: pateekes, sjoekes, biscuitjes en meer van dat lekkers. Ik ben nie voor niks ne prinselijke bakkerszoon! Bij deze is iedereen uitgenodigd op de receptie in zaal ter Voncke.

Als laatste wil ik Davy I proficiat wensen met zijn ‘prins-zijn’. Hij heeft dit met volle glorie doorstaan.

Merciekes alllemaal, en dan stop ik nu met mijn eerste officiële groet:

Alaaaaf, alaaaaf, alaaaaaf !!!”