Als kale takken
de wereld voeden
en lange nachten
de dag behoeden
Voor zeven zeeën
vergaan in kristal
en witte winterfeeën
stil zingen van de stal
daar waar het einde
het begin ontmoeten zal
Als warme vuren
ontvlammen in koude uren
en tedere seconden
eeuwig lijken te duren
Voor jong groen
de aarde kleurt
en bevroren harten
ontdooien op hun beurt
daar waar het leven
de dood betreurt
Daar en dan
vandaag en hier
zeg ik je, Lies’l
in lange nachten
tijdens koude uren
wanneer het duister en de stilte
eindeloos blijven duren
luister dan naar de winterfeeën
die zingen met mijn stem
en zeggen, lieve Lies’l
ik ben blij dat ik je ken!
(naar Guido Gezelle)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten