In een aardig volgelopen AB bewees John Hiatt gisteren dat hij de vergelijking met de groten van deze aarde probleemloos kan doorstaan. De 55-jarige singer-songerwriter bezorgde ons in zijn uppie een tweede muzikaal oorgasme in evenveel dagen.
Stond het podium afgelopen vrijdag tijdens de hoogmis van Arcade Fire nog volgestouwd met instrumenten, dan hield John Hiatt het met een handjevol gitaren, mondharmonica’s en één elektrische piano eerder simpel. Ontdaan van alle franjes onderstreepte hij hiermee welk een begenadigd songsmid hij is. Simpele maar krachtige teksten, die je raken in het hart: daar draait het ’m om bij John Hiatt. Geen wonder dat de lijst van artiesten die ooit een song van hem hebben opgenomen oneindig lang is.
John Hiatt trapte af met ‘Drive South’ en zette meteen de toon voor een concert zonder één valse noot. De inmiddels 55-jarige singer-songwriter was dan ook opvallend goed bij stem. Tijdens ‘Perfectly Good Guitar’, het eerste hoogtepunt van de avond, verraste hij ons zowaar door een stukje te fluiten!
John Hiatt had zijn set zorgvuldig opgebouwd rond de albums ‘Bring The Family’ en ‘Slow Turning’, niet toevallig de twee albums die hem in de tweede helft van de jaren tachtig éindelijk de erkenning brachten die hij verdiende. Twee platen ook waarmee John Hiatt een hele donkere periode in z’n leven wist af te sluiten.
De ene mislukte platendeal na de andere had hem midden jaren tachtig immers in een zware alcoholverslaving doen belanden. Daarbovenop pleegde zijn tweede vrouw in 1985 ook nog eens zelfmoord. Je zou voor minder naar de fles grijpen.
Dat er met ‘Let’s Give This Love A Try’ maar één verse song in de set zat, daar was niemand rouwig om. De bard uit Indianapolis sloeg ons dan ook met vintage Hiatt-klassiekers om de oren. Wij noteerden een hartverwarmende versie van het uit ‘Stolen Moments’ geplukte ‘Thirty Years Of Tears’, een heerlijk rockend ‘Tennessee Plates’ en een stompend ‘Memphis In The Meantime’.
Maar de absolute hoogtepunten van de avond waren het verstilde ‘Icy Blue Heart’ en - hoe kan het ook anders - het als bisnummer achtergehouden ‘Have A Little Faith In Me’. In één woord: beklijvend. Even later stuurde John Hiatt ons met een welgemeend en hartverwarmend “Thank you for loving me, doing what I love”, de koude Brusselse nacht in.
Setlist >>> 1. Drive South // 2. Thirty Years Of Tears // 3. Your Dad Did // 4. Let’s Give This Love A Try // 5. Perfectly Good Guitar // 6. Lift Up Every Stone // 7. Crossing Muddy Waters // 8. Cry Love // 9. I’ll Never Get Over You // 10. Is Anybody There? // 11. Thing Called Love // 12. Real Fine Love // 13. Icy Blue Heart // 14. Tennessee Plates // 15. Memphis In The Meantime >>> 16. Have A Little Faith In Me // 17. Slow Turning
Gezien >>> John Hiatt, AB Brussel, op 3 november 2007
Geen opmerkingen:
Een reactie posten