Ymke mocht tussen de lessen in Herentals en de thuisopnames van ‘De Jeugd van Tegenwoordig’ naar Brussel om voor de lens van MAKS!-fotograaf Kris Mouchaers te gaan staan. “Amai, zo’n fotoshoot is toch helemaal anders dan een televisieploeg. Die zie je na een tijdje niet meer lopen, maar die fotograaf, daar kan je niet naast kijken,” aldus Ymke. Zij koppelde in Brussel trouwens het nuttige aan het aangename en keerde huiswaarts met zeven T-shirts en truien. Eigenlijk is ze een beetje verslaafd aan winkelen. “Ik ga om de twee weken shoppen”, bekende ze.
Ymke praatte in MAKS! ook over haar korte verblijf in het Sint-Jozefsinstituut, het strenge internaat uit de jaren vijftig zónder tv, internet en gsm, maar mét tuchtprefect, zuster Mia, klompen en echte varkensstal. “Ik wou laten zien dat ik het schoolregime van toen aankan. Amai, zo streng. Je hebt niets te zeggen, ze brullen op je als je inspraak wil, je krijgt straf als je niet kan volgen.” Niet makkelijk voor iemand die niet graag binnen de lijntjes kleurt.
Opa Don trad zijn kleindochter bij. “We hadden heel strenge leraren. Soms te streng”, zei hij. “Die profiteerden van hun macht, sloegen er op los met een regel. ‘Ik ben baas, en gij zijt niks’, luidde het.”
Het ergste vond Ymke dat ze zich met drie andere meisjes in dezelfde kom water moest wassen. “En met dat water je mond spoelen bij het tandenpoetsen, bweurk. Ik heb vaak bij de psycholoog gezeten. Die zie je niet in de uitzendingen, maar hij hielp me door de lastige momenten. Het was afzien, maar plezant. Ik heb er veel nieuwe vrienden aan overgehouden.”
Zichzelf op het kleine scherm zien vond Ymke keiraar. “En dan die mensen die je de dag erna aanstaren! Laat maar zitten, die tv-carrière.” Ook haar grote droom, veearts worden, hoeft niet meer. “Na één week in een stal tussen de dieren weet ik: niets voor mij.”
Foto: Kris Mouchaers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten