Mijn vrouw, mijn heidens altaar,
Dat ik met vingers van licht bespeel en streel,
Mijn jonge bos dat ik doorwinter,
Mijn zenuwziek, onkuis en teder teken,
Ik schrijf je adem en je lichaam neer
Op gelijnd muziekpapier.
En tegen je oor beloof ik je splinternieuwe horoscopen
En maak je weer voor wereldreizen klaar
En voor een oponthoud in een of ander Oostenrijk.
Maar bij goden en bij sterrenbeelden
Wordt het eeuwige geluk ook dodelijk vermoeid,
En ik heb geen huis, ik heb geen bed,
Ik heb niet eens verjaardagsbloemen voor je over.
Ik schrijf je neer op papier
Terwijl je als een boomgaard in juli zwelt en bloeit.
Hugo Claus
woensdag 19 maart 2008
Claus is niet meer
Auteur Hugo Claus (78) is deze middag in het Antwerpse Middelheim ziekenhuis overleden. Hij leed aan de ziekte van Alzheimer. Claus heeft zelf het moment van zijn dood bepaald en om euthanasie gevraagd. Zijn bekendste werk is ‘Het Verdriet van België’ uit 1983. Claus was verschillende keren kanshebber voor de Nobelprijs voor Literatuur.
Categorie:
literatuur en poëzie
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten