Regels, rechten en plichten

Naar aanleiding van een schrijven van de Gezinsbond aan het gemeentebestuur, betreffende enkele materiële en andere gebreken in en rond GOC Ter Voncke, ontspon zich gisteren op de algemene vergadering van de Culturele Raad een pittige discussie over de rechten en de plichten van zowel de huurders (verenigingen en particulieren) als de concessionaris. Schepen van cultuur Stijn Raeymaekers wist te vertellen dat het gemeentebestuur werkt aan een reglement waarin die wederzijdse rechten en plichten voor beide partijen staan beschreven. In het licht hiervan denkt de gemeente er ook aan om materiaalkoffers aan te schaffen, die de controle van het gebruikte materiaal moeten vereenvoudigen.
Over de discussie rond de gehanteerde prijzen van de drank kunnen we kort zijn. Deze hoort volgens ons niet thuis op de cultuurraad. Het is de gemeente die een contract heeft afgesloten met de concessionaris en - onrechtstreeks - zijn leverancier. Als men het GOC huurt, wéét men hoeveel de drank gaat kosten. Klachten over misbruik zouden dan ook rechtstreeks aan de gemeente gericht moeten worden.
De nieuwe formule voor de verkiezing en de daaraan gekoppelde uitreiking van de cultuurprijs werd als positief ervaren. Men vond de nieuw ingeslagen weg niet alleen spannend, er werd ook opgemerkt dat er veel volk was. De formule zal dan ook gehandhaafd worden voor de verkiezing en de uitreiking van de Cultuurprijs 2008, begin volgend jaar. Eén van de leden van de algemene vergadering maakte zich trouwens zorgen dat het project ‘De Tent’ wel eens zou kunnen gaan lopen met die volgende cultuurprijs. Een extra (geldelijke) prijs bovenop de gemeentelijke subsidie van 5000 euro - ongeveer het bedrag dat jaarlijks kan gevangen worden met het uitgeven van een tijdschrift - vond hij echt niet kunnen. Hij werd hierin ook gevolgd door een aantal andere leden van de vergadering.
Wat ons betreft staat de culturele waardering die een vereniging of een persoon verdient los van het feit of er al dan niet extra subsidies werden verkregen. Financiële steun biedt immers geen garantie op succes. Ook een gesubsidieerd project kan bij wijze van spreken een draak van een productie zijn. En gelobbyd om stemmen te ronselen wordt er altijd. Vaak ten nadele van andere kandidaten. Dat is dit jaar niet anders geweest. Hoe verklaar je anders het feit dat Jos Horemans amper drie stemmen achter z’n naam kreeg?!?
Natuurlijk mag men de eventuele kandidatuur van ‘De Tent’ in vraag stellen. Maar dat moet met álle kandidaturen kunnen. Komen kerkkoren, Roefel-stuurgroepen, vogelopvangcentra of vrijwilligers die computerlessen geven aan 50-plussers - en wij willen zeker geen afbreuk doen aan hun verdienste - voor hun dagdagelijkse werking wel in aanmerking voor een nominatie? Stipuleert het reglement niet dat er iets extra’s of uitzonderlijks gepresteerd moet zijn?
Dat er een nieuw reglement rond de verkiezing van de cultuurprijs moet uitgewerkt worden, is evident. Het in het leven roepen van een externe jury is een interessante denkpiste. En misschien moet er ook maar meteen werk gemaakt worden van een soort Lifetime Achievement Award. Die zou bijvoorbeeld - naar analogie met de Trofee van Sportverdienste, zoals die wordt uitgereikt door de Sportraad – wél uitgereikt kunnen worden aan verenigingen of personen die niet meteen een uitzonderlijke prestatie hebben gerealiseerd, maar zich al wel jaar en dag verdienstelijk inzetten voor het culturele leven in onze gemeente. Eén en ander zou dan meteen een opening bieden om ook ex-Huirtuiteneiren te belonen voor hun culturele prestaties.
Aan het begin van de avond verwelkomde voorzitter Jan Limbos het Vlaams opvangcentrum voor vogels en wilde dieren (VOC) als nieuw lid van de Culturele Raad. Ook de toetreding van de Belgische Grasparkieten Club werd algemeen aanvaard. Of deze twee verenigingen effectief culturele verenigingen zijn, willen we in het midden laten. Jan Limbos citeerde burgemeester Roger Gabriëls, die - tijdens de uitreiking van de Cultuurprijs 2007 - cultuur definieerde met “alles wat mensen bindt”. Onlangs werden de statuten van de Culturele Raad vanonder het stof gehaald. Ze dateren van 1989 en zijn dus dringend aan herziening toe.
Tot slot deelde Stijn Raeymaekers de vergadering nog mee dat er zich meer dan twintig kandidaten aandienden voor de functie van cultuurfunctionaris, waaronder één Herenthoutenaar. Veertien van hen hebben ondertussen een schriftelijke proef afgelegd. Begin juni worden de geslaagden uitgenodigd voor een mondeling examen.