Jommeke .... Vroeger - toen ik nog op Oosterhoven woonde, bij m’n ouders – waren de avonturen van het kereltje met het strooien dakje een regelrechte hit. Eén en ander had ongetwijfeld te maken met het volkse karakter van de strips. Ik had in die tijd dan ook alle albums van Jommeke. De manier waarop ik m’n collectie bijeen had gekregen, was echter iets minder zuiver op de graat.
Mijn ouders hadden vroeger een frituur tegenover de 14 Billekes in Zandhoven. Tijdens het weekend en op vakantiedagen mocht ik wel ’ns mee gaan ‘helpen’. Moeder waarschuwde me altijd: “Eddy, nemt een poar strips mee, anders gade e eige vervele.” Waarop den deze met een uitgestreken gezicht steeds antwoordde met een welgemeend “Ja ja, moeke”.
In Zandhoven aangekomen bleek het stapeltje strips natuurlijk spoorloos. “Nu hemmekik die toch wel oep de keuketafel loate ligge zeker …” Gelukkig was er in de buurt van de frituur een boekenwinkeltje. En zo groeide mijn collectie Jommekes gestaag aan. Sorry, moe.
Eén keer heb ik Jef Nys in levende lijve ontmoet. Ik moet een jaar of twaalf geweest zijn en deed in het dorp mee aan een tekenwedstrijd. De eerste prijs – tja, ik kan er ook niet aan doen – werd mijn deel en uit handen van de grootmeester kreeg ik een koersfiets met zes versnellingen én een gehandtekend exemplaar van ‘Jommekes Lenteboek’, met daarin de integrale en ingekleurde verhalen van ‘Tita Telajora’, ‘De plastieken walvis’ en ‘Madam Pepermunt’. Die fiets heb ik niet meer, maar het Lenteboek heeft nog steeds een bijzonder plaatsje in mijn collectie!
Samen met m’n nieuwe fiets en m’n zus,
voor het ouderlijk huis.
Jommekes Lenteboek uit 1976 ...
... met de handtekening van Jef Nys!
Mijn favoriete Jommekesalbum ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten