zaterdag 16 januari 2010

Trixie Whitley: ontwapenend en ontroerend

Zes maanden geleden knoopte Trixie Whitley (*****) de eindjes nog aan elkaar met het tappen van pinten en het serveren van eten. Gisteren trad de 22-jarige dochter van de betreurde Chris Whitley op voor een bomvolle Handelsbeurs in Gent.

Trixie Whitley begon haar optreden aan de piano met een flard uit de Ann Peebles-klassieker ‘I Can’t Stand the Rain’, dat naadloos overging in ‘Pieces’. Ze liet zich voor de gelegenheid begeleiden door Kas Longman (gitaar), Maarten Standaert (basgitaar) en Frederik Van Den Berghe (drums). En het moet gezegd: het drietal deed dat met verve.
Dat de jonge zangeres zich in een muzikaal avontuur heeft gestort met de van U2 bekende knoppendraaier Daniel Lanois en drummer Brian Blade, is ondertussen oud nieuws. Een Black Dub-nummer mocht dan ook niet in de setlist ontbreken. Het strakke samenspel tussen de drie - voor mij toch - onbekende muzikanten, zorgde in ‘I Believe in You’ meteen voor een eerste hoogtepunt.
Hierna trakteerde Whitley ons op twee solomomenten: ‘Silent Rebel’, het eerste nummer dat ze schreef op gitaar, en ‘Gravity’, binnenkort de wondermooie eindgeneriek van de langspeelfilm ‘Bo’ van regisseur Hans Herbots. Voor het autobiografische ‘Constellations’ nam ze plaats achter een tweede drumstel dat stond opgesteld.
Indrukwekkend hoe de frêle zangeres het ene moment zalft en heelt, om even later al haar woede en frustraties uit te werken op de drumvellen. Ontwapenend was dan weer de manier waarop ze contact zocht met het publiek. “Vergeef me mijn overdadige eerlijkheid. Ik voel me er zelf gegeneerd bij”, bekende Trixie. En dat ze achter een drumstel kruipt, vindt ze zelf eigenlijk een beetje lachwekkend.
Toch deed ze dat nog een tweede keer, voor ‘Waiting for Tomorrow’, een nummer dat ze onder de douche schreef. Tussen de twee drumsessies door werd ‘Undress Your Name’ opgedragen aan bassist Daryl Johnson en zette de groep een sterke versie neer van ‘I’d Rather Go Blind’.
Afsluiten deed ze met het aan haar vader opgedragen ‘Strong Blood’. Het werd het absolute hoogtepunt van een veel te kort optreden. Trixie zong over hoe ze op haar zeventiende de schoolbanken vaarwel zei en naar New York trok. Om nog even bij haar vader te zijn en om zelf muziek te gaan maken. In één woord: ontroerend. Whitley kon ternauwernood haar tranen onderdrukken en ook wij kregen de krop in de keel.
Na een overweldigend applaus kwam ze nog terug voor het akoestische ‘Crawl’. Het geplande bisnummer ‘Next Revolution’ kwam jammer genoeg te vervallen. Hoogst­waarschijnlijk waren de emoties haar te veel geworden.
Trixie Whitley staat aan de vooravond van een grote doorbraak, dat is zeker. De inderhaast opgenomen ep ‘The Engine’ verkocht achteraf in de foyer dan ook als een trein.










Foto’s: Luc Peeters - Gentblogt.be

Setlist >>> 1. I Can’t Stand the Rain // 2. Pieces // 3. I Breathe You // 4. I Believe in You // 5. Silent Rebel // 6. Gravity // 7. Constellations // 8. Undress Your Name // 9. I’d Rather Go Blind // 10. Waiting for Tomorrow //11. Strong Blood /// 12. Crawl

Gehoord & gezien >>> Trixie Whitley, in de Handelsbeurs in Gent, op vrijdag 15 januari 2010




Black Dub in the studio - ‘I believe in you’ van Daniel Lanois op Vimeo.

Geen opmerkingen: