The National @ Vorst-Nationaal

Het album ‘High Violet’ en de single ‘Bloodbuzz Ohio’ haalde The National (****) vorig jaar op slag uit de obscuriteit. Eén en ander resulteerde gisteren in een spetterend optreden in een weken op voorhand uitverkocht Vorst-Nationaal.

Het motto ‘Ken je klassiekers’ indachtig kwamen de leden van The National het podium opgewandeld op de tonen van Neil Youngs ‘On the Beach’. Dat zat dus al meteen snor.
Ook de keuze om twee blazers mee te brengen, was een schot in de roos. De subtiele vleugjes trompet en trombone zorgden ervoor dat de songs nóg meer onder de huid kropen.
De indringende teksten en de complexe ritmes — de tristesse van Joy Division en de gelaagdheid van Arcade Fire waren nooit ver weg — kregen een extra dimensie door de neurotische beelden die op een groot scherm achter de groep werden geprojecteerd. Zanger Matt Berninger versterkte dat beeld door het hele concert als een hyperkinetische zenuwpees heen en weer te lopen, ondertussen allerlei kunstjes uitvoerend met de microfoonstandaard.
Maar het kon nog gekker. Tijdens de finale van het bisnummer ‘Terrible Love’ nam hij plots een duik in het publiek en baande zich een weg tot aan de eerste zitplaatsen. En even voordien was hij tijdens een evenwichtskunstje zelfs van een monitor gedonderd. Was het de schuld van het glas witte wijn, dat altijd even vol bleef en waaraan hij heel de avond zat te nippen?
Door al die fratsen zou je haast vergeten wat een sterke muzikanten hij rond zich heeft. De gitaarspelende broers Dessner bleken inwisselbaar. De ene keer speelde Bryce gitaar en Aaron toetsen, de andere keer was het omgekeerd. Ondertussen zorgden twee andere broers — Bryan en Scott Devendorf — al drummend en bassend voor een onverwoestbare ritmesectie.
De goedgevulde setlist deed de rest. Met ‘Anyone’s Ghost’, ‘Bloodbuzz Ohio’, ‘Affraid of Everyone’, ‘Conversation 16’, ‘Lemonworld’, ‘Sorrow’, ‘England’, ‘Runaway’, ‘Terrible Love’ en ‘Vanderlyle Crybaby Geeks’ passeerde het album ‘High Violet’ bijna helemaal de revue. Maar ook de albums ‘Alligator’ en ‘The Boxer’ werden niet in de vergeethoek gedrumd. Vooral ‘Mr. November’, ‘Mistaken for Strangers’, ‘Squalor Victoria’, ‘Apartment Story’ en ‘Fake Empire’, waarbij de gitaarspelende broers hun aanzwellende instrumenten de lucht in staken, werden op herkenning onthaald.
Hoogtepunten? Prijsbeest ‘Bloodbuzz Ohio’ zorgde al vrij vroeg voor het eerste kippenvelmoment. En het luidkeels meegebrulde stukje tekst “I was afraid I’d eat your brains, ‘cause I’m evil!” in ‘Conversation 16’, maakte van iedereen een potentiële kanibaal. Maar ook het door twee bassen gedragen ‘Affraid of Everyone’ en de hymnes ‘England’ en ‘Fake Empire’ klonken fenomenaal.
Wondermooi was de écht helemaal akoestisch — dus zónder micro of enige vorm van versterking — gespeelde afsluiter ‘Vanderlyle Crybaby Geeks’. Tot ver in de zaal zong iedereen de tekst woord voor woord mee: “I’ll explain everything to the geeks ...” Een magisch einde aan een haast perfect concert! Alleen jammer van die pogingen om middels irritant handjesgeklap een wij-(kudde)gevoel te creëren ...

Setlist >>> 1. Anyone’s Ghost // 2. Mistaken for Strangers // 3. Bloodbuzz Ohio // 4. Secret Meeting // 5. Slow Show // 6. Squalor Victoria // 7. Afraid of Everyone // 8. Conversation 16 // 9. Lemonworld // 10. Lit Up // 11. All the Wine // 12. Sorrow // 13. Abel // 14. Apartment Story // 15. England // 16. Fake Empire /// 17. Runaway // 18. Mr. November // 19. Terrible Love // 20. Vanderlyle Crybaby Geeks

Gehoord & gezien >>> The National, Vorst-Nationaal, op dinsdag 15 februari 2011