Straattoneel

In het kledingmagazijn van Peer Stoet was het de voorbije dagen bijzonder druk, lezen we vandaag in Het Nieuwsblad. Niet alleen kwamen stoeters nog gauw een kostuum omruilen of een pot verf halen om hun wagen een laatste tintje te geven, het stoetmagazijn kreeg ook heel wat studenten over de vloer die verlegen zaten om een kostuum voor hun 100 dagenviering.

De nationale pers heeft dezer dagen alleen maar oog voor het carnaval in Oilsjt. Steevast verliest men daarbij uit het oog dat Huirtuit de oudste stoet — ze bestaat al sinds 1892 — van het land heeft. “Het is een titel die eerder onverwacht in de schoot is komen vallen (in 1978, n.v.d.r.), maar daarna soms verbeten verdedigd moest worden”, lezen we op de webstek van Peer Stoet.
Archivaris André Cambré weet er alles van. Hij is dan ook de geknipte man om rondleidingen aan schoolkinderen te geven. Een veelgestelde vraag tijdens die schoolbezoeken is telkens weer hoeveel carnavalskostuums er hangen in het magazijn. “Ik zeg altijd zo’n tienduizend”, vertelt de stoetarchivaris vandaag in Het Nieuwsblad. “Alles lijkt vol te hangen, maar toch zijn er momenteel zo’n achthonderd pakken de deur uit. Ieder jaar komen er honderden pakken bij. Als stoetorganisatie bezorgen we stoffen aan onze groepen die er kostuums mee maken. Die komen dan later terug naar onze vereniging.”
André benadrukt het unieke karakter van onze stoet. “We zijn uniek in die zin dat de stoet in Herenthout geen voorbijtrekkende cavalcade is. Onze stoet leeft en bestaat vooral uit straattoneel. Iedere groep voert iets op, een dansje, een sketch of toneeltje. Dat mag in principe maar drie minuten duren, maar velen gaan daar vlot over.”
Anders dan in Aalst, waar een carnavalwagen met afdruk van de neergestorte Els Van Doren en een aangepaste versie van Eddy Wally’s ‘Ik spring uit een vliegmachine’ kwaad bloed zetten bij de families van Els Clottemans en Els Van Doren, zijn satire en politiek in Herenthout uit den boze. “Ik herinner me dat we ooit eens hebben toegestaan dat een groep het laatste avondmaal naspeelde. Net dat jaar werd de stoet live uitgezonden op tv. We hebben toen een pak boze brieven gekregen. Zo spotten met het geloof, luidde de kritiek.”
Over de geschiedenis van de stoet kan André uren vertellen. Zijn stukje in de Stoetmicroob is dan ook een veelgesmaakte rubriek. Ook nu kan hij het niet laten. “Neem nu dit kasboek van 1906. Na het verwerken van inkomsten en uitgaven was er een overschot van 5 frank en 28 centiemen. Eigenlijk was het een rampjaar geweest, want tijdens de stoet was een van de berries van een hondenkar gebroken. Het comité heeft die betaald: 4 frank, waardoor de winst van de stoet haast werd gehalveerd.”
De stoet in Herenthout trekt twee keer uit. Morgen en volgende week zondag. “De eerste keer wordt er gespeeld voor het publiek”, weet André. “De tweede zondag is iets meer een intern gebeuren. Groepen gaan dan al eens naar elkaar kijken omdat ze gehoord hebben wie een schitterende act heeft.”
De stoet trekt zich op gang om 13.30 uur, maar volgens André loont het de moeite om vroeger naar Herenthout af te zakken. “Soms zie je om 9 uur bij de bakker mensen in gewone kledij die wel al volledig geschminkt zijn. Die unieke sfeer vind je alleen in Herenthout”, aldus onze stoetarchivaris.

Programma Peer Stoet
• Zondag 6 maart 2011, om 13.30 uur: 1ste carnavalstoet;
• Maandag 7 maart 2011, om 20.00 uur: Verkleed bal en Nacht van Herenthout, o.a. in Ter Voncke zaal en tent naast zaal;
• Dinsdag 8 maart 2011, om 14.00 uur (deuren open om 13 uur): Kindercarnaval, in Ter Voncke en Basisschool ’t KLavertje;
• Zondag 13 maart 2011, om 13.30 uur: 2de carnavalstoet.