Themeninblack @ De Djoelen

The Stranglers (****) speelden afgelopen donderdag in De Djoelen in Oud-Turnhout. De groep verraste met een akoestische set. En hoewel er geen enkele elektrische gitaar aan te pas kwam, was na afloop duidelijk dat Themeninblack weer helemaal terug zijn.

Ze zaten allemaal netjes op een krukje, flesje wijn bij de hand: wit voor Jean-Jacques Burnel, rood voor Baz Warne - da’s de kerel die Hugh Cornwell moet doen vergeten. En dat lukte vrij aardig. De twee frontmannen namen afwisselend - een enkele keer samen - de zangpartijen voor hun rekening en waren opvallend goed geluimd. Misschien zat de wijn er wel voor iets tussen.
Zo kon er geregeld een grapje af. Op een gegeven moment vroegen ze zich af wie er met de fiets was gekomen. Net voor ons stond een meisje die bevestigend haar vinger in de lucht stak. JJ vroeg of ze haar fietspakje (lees: broekje) even mochten lenen. Ze zou het onmiddellijk terugbezorgd krijgen, nadat de groep er eerst een soepje had van getrokken.
De muziek dan. Het concert werd afgetrapt met ‘Instead Of This’, in 1990 weggemoffeld op het b-kantje van ‘96 Tears’. Het lekker voortkabbelende nummer werd ingezet met de strakke drums van Jet Black en de kongos van percussionist Neil Sparkes. Fantastische tekst ook: “I don’t wanna argue about it, I just wanna see you walk out that door, walk out that door. You could have had all, You could have had all the love you wished ... instead of this.”
Dat The Stranglers een verleden hebben als jazz- en bluesmuzikanten was er aan te horen. Ze bespeelden hun instrumenten vlekkeloos. Nieuwe arrangementen maakten dat geen enkel oud nummer gedateerd overkwam. Het wervelende orgeltje van Dave Greenfield klonk net hetzelfde als tijdens de hoogdagen van de groep.
Uiteindelijk passeerden heel wat klassiekers de revue: ‘Peaches’ (“Walking on the beaches, looking at the peaches!”), ‘Golden Brown’, ‘European Female’, ‘Strange Little Girl’, ‘All Day and All Of the Night’, ‘Skin Deep’ en het onvermijdelijke ‘No More Heroes’. Maar hét prijsbeest was ‘Always the Sun’, dat tot ver in de zaal werd meegezongen.
Andere minder voor de handliggende nummers in de setlist waren een laid back-versie van ‘Princess Of the Streets’, ‘Old Codger’ (met Baz op mondharmonica) en het stokoude ‘English Towns’. Ook ‘Long Black Veil’ en ‘Dutch Moon’ uit het in 2004 verschenen ‘Norfolk Coast’, kwamen volledig tot hun recht. ‘Freedom Is Insane’ belooft dan weer voor het nieuwe album dat de groep binnenkort opneemt.
‘Spectre of Love’ en ‘In the End’ werden door Burnell opgedragen aan z’n ex-vrouwen en hun advocaten, de Johnny Cash-pastiche ‘I Hate You’ aan de man in black himself. “He’s dead you know”, wist Burnel te vertellen, “but he liveth in our hearts ...”
Helemaal aan het einde kroop Dave Greenfield vanachter zijn orgeltje om vooraan op gitaar te komen spelen. Het leverde een prachtige versie van ‘Sanfte Kuss’ op ... Het bis­nummer ‘Walk On By’ zorgde helemaal op het einde voor een kippenvelmoment. Toch sterk: je concert beginnen én eindigen met een b-kantje/track uit een bonus ep ...

Gehoord & gezien >>> The Stranglers, in De Djoelen in Oud-Turnhout, op donderdag 7 april 2011