De voetbalcompetitie loopt op haar laatste benen. De vraag die zowat iedere voetballiefhebber bezighoudt, is: “Wie wordt er kampioen?”
Wie de échte kampioen is, weten we allemaal. Anderlecht natuurlijk! Zij stonden na 30 speeldagen op de eerste plaats. De rest is allemaal spielerei. Geldgewin voor de clubs. Show voor de betalende tv-zenders. De media maakt alles kapot!
Ik hou m’n hart vast nu Wouterke vt4 en WIJFtv heeft gekocht. Straks kunnen we op het kleine scherm écht alleen nog maar naar sport kijken tegen betaling, terwijl dat toch publiek recht is, zou ik denken.
Dé grootste schuld treft natuurlijk de bobo’s van de voetbalbond en de profliga. Toen Standard en Anderlecht een paar jaar geleden testwedstrijden moesten spelen om de titel, stonden de Brusselaars ook op de eerste plaats. Maar toen telde het doelpuntensaldo ineens niet meer mee. Ah, neen: Standard moest en zou kampioen spelen.
Dit jaar wéér van dattum. Standard mócht niet eens meedoen met de play-off’s. De bond zondigt tegen de eigen reglementen door een niet speelgerechtigde sjotter van Lierse toch een plaats op het scheidsrechterblad te laten behouden. “Als het voor Lierse in orde is, voor ons ook!”
Iedereen is ineens ook het vuile spel van Standard vergeten. Zowel op als naast het veld. Eén woord: maffiapraktijken. Het openlijk geflirt met Vandamme, twee seizoenen na elkaar! Vandamme komt terug naar Anderlecht, heette het. In de pers orakelt meneer Elke Clijsters: “Anderlecht is mijn club!”. Als ze zoiets verkondigen, kan je er vergif op innemen dat ze het tegenovergestelde bedoelen, die salonvoetballers. De Bilde en Desloover hebben nooit zoveel krediet gekregen als Witsel.
Ach, misschien is het goed dat de eerste in de reguliere competitie zo vaart. Kunnen we die domme nacompetitie straks begraven. Zelfs de ‘Ollanders wisten het al na één jaar. En zij lachen nu met ons. Terecht.
Eerlijk: onze voetbalcompetitie bestaat eigenlijk uit een voorronde van 30 wedstrijden. Iedereen zit bijna negen maanden te ploeteren om in april zijn punten gehalveerd te zien. Ei zo na zou Lierse nog in aanmerking gekomen zijn om Europees te spelen. Te zot om los te lopen.
Stel je voor dat men dezelfde regels hanteert in andere sporten. In het veldrijden worden in januari de behaalde punten in de verschillende klassementen gehalveerd. In de Ronde van Frankrijk gaan we bij het ingaan van de laatste week hetzelfde doen met de tijdsverschillen. De marathon op de Olympische Spelen? Aan kilometerpaaltje 30 laten we iedereen weer samensmelten en geven we een verse start. Want zeg nu zelf: dat is toch veel spannender!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten