Elektrogothpunk doorspekt met distorted spelcomputer-noise: zo werd het in extremis uitverkochte concert van het Canadese Crystal Castles (***) in de Brusselse AB aangekondigd. Het zal wel aan ons gelegen hebben, maar wij waren achteraf niet écht overtuigd. Al moet gezegd dat we sowieso al niet in de stemming waren ...
Met bijna een kwartier vertraging beklommen zangeres Alice Glass en knoppendraaier Ethan Kath, voor de gelegenheid in het gezelschap van een drummer, het in een rookgordijn gehulde podium. Op de achtergrond in het donker: de dreigende cover van hun derde langspeler ‘III’.
De eerste noten van het openingsnummer ‘Plague’ deden de zaal meteen ontploffen. Dat Glass als een ongeleid projectiel over de AB-vloer stuiterde, was daar zeker niet vreemd aan. En toen ze tijdens ‘Doe Deer’ mee achter de knoppen kroop, werd het — grotendeels jonge — publiek helemaal gek!
Vooral in het voorste gedeelte van de zaal werd een spetterend feestje gebouwd. Toch kon ik mij niet van de indruk ontdoen dat een en ander nogal geforceerd overkwam. Georkestreerd is misschien een beter woord. Iemand merkte op dat de groep misschien wel té groot (lees: populair) geworden is. We prezen ons daarom gelukkig dat Glass en Kath niet communiceerden met hun dolgedraaide publiek. Want “Waar zijn die handjes?”-toestanden kunnen we missen als kiespijn.
Het optreden werd afgesloten met een luidkeels meegebruld ‘Not In Love’. De stem van Robert Smith werd in deze context helemaal niet gemist.
Opmerkelijk: het optreden van support act Zucchini Drive werd door Crystal Castles zelf om productionele redenen (?!) geannuleerd. In de plaats daarvan mocht een of andere new wave-deejay een setje draaien. En blijkbaar had hij vooral platen van Joy Division bij ...
Gehoord & gezien >>> Crystal Castles in de AB in Brussel, op maandag 10 december 2012
Geen opmerkingen:
Een reactie posten