Vandaag is voor het hof van assisen in Antwerpen het proces tegen de ‘keldermoordernaar’ van Herenthout van start gegaan. Kristof Groffen (37) wordt opzettelijke doodslag met het doel te doden - geen moord - ten laste gelegd.
De uit Deurne afkomstige Groffen was niet aan zijn proefstuk toe en kneep wel vaker de keel van zijn partners dicht. En op 8 mei 2011 gebeurde het onvermijdelijke: Vanessa Luyks, moeder van drie, werd na de wurggreep van Groffen niet meer wakker. Ze werd pas op 22 september gevonden in de kelder van hun woning aan de Langstraat. Groffen had toen al een nieuw lief in huis: een moeder van twee, die met haar kroost een paar maanden onwetend boven een lijk woonde.
PSYCHOPAAT
Een college van psychiaters omschrijft Groffen als een “zware psychopaat”, met een grote kans op een nieuwe moord als hij opnieuw vrijkomt. Wie het strafverleden van de beschuldigde bekijkt, weet waarom: de man kreeg al tot tweemaal toe 18 maanden celstraf voor zware slagen die hij zijn partners toebracht, voor verkrachting en poging tot doodslag. Een van zijn vorige partners verloor tijdens zijn driftbuien op drie verschillende momenten het bewustzijn, nadat hij haar keel had toegeknepen. Ook de kinderen van de vrouwen kregen bijtijds een pak slaag.
Maar het was pas op 8 mei 2011 dat Kris Groffen zich bij de lugubere rij van de vrouwendoders voegde. De omstandigheden waarin de feiten gebeurden, schetsen de marginaliteit waarin het gezin leefde: de heer des huizes die geen klap uitvoerde - behalve marihuana roken - en de drie kinderen van zijn partner geplaatst door de jeugdrechter. Ruzies in het huis in de Langstraat waren schering en inslag.
TOILET
Die zondag is het weer zover. Vanessa verwijt nietsnut Groffen dat hij er de oorzaak van is dat haar kindjes niet bij haar mogen wonen. Die verwijten gaan door terwijl Groffen op het toilet zit. Volgens de beschuldigde slaan zijn stoppen door en hij wurgt Vanessa in de badkamer.
Maar het is pas nadien dat zijn vreselijke daad de ordinaire moorden en doodslagen overstijgen. Groffen dumpt het lijk van zijn vrouw als een vuilzak in de kelder, verzegelt de deur met tape en kijkt er niet meer naar om: Vanessa is verdwenen en dus zijn ook al zijn problemen opgelost.
MUMMIE
Tot 22 september 2011. Die dag stapt het gerecht richting het huis van Groffen, na verdienstelijk werk van de plaatselijke wijkagent van de zone Neteland. Hij moest het slachtoffer enkele documenten laten tekenen, maar kon haar thuis nooit aantreffen. Ze was al maanden nergens meer gezien en er was ook geen aangifte gedaan van haar verdwijning. Binnen vallende speurders bijna omver van de stank in huis: overal liggen honden- en kattenuitwerpselen. In de kelder vinden ze een onherkenbaar lichaam dat grotendeels gemummificeerd is.
De cel Vermiste Personen bevestigt later dat het gaat om Vanessa Luyks. Groffen bekent vrijwel meteen dat hij zijn vrouw na een ruzie heeft gewurgd. Een zegen voor de onderzoekers, want het lichaam van Vanessa is in dergelijk voortgezette staat van ontbinding dat er geen strottenhoofd meer over is en sporen van geweld niet meer te zien zijn. Wel merken de speurders dat broek en slip van het slachtoffer zijn afgestroopt. Een reconstructie wijst uit dat dit niet komt door het verslepen van het lijk. Hoe dan wel? Dit komt misschien in de loop van het proces aan het licht ... (Bronnen: GVA/Kamer van inbeschuldigingstelling)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten