Herenthout-Werchter? Gezever! Of toch niet?

Toogverhalen, iedereen kent ze wel. Hoe dieper de verteller in het glas heeft gekeken, hoe straffer ze worden. Maar hoe moeilijker het dan ook wordt om de waarheid achter de vertelsels te ontrafelen. Gazet Van Antwerpen trok met een fileermes op pad om de juiste toedracht te achterhalen. Vorige week donderdag werd de mythe van het rockfestival Herenthout-Werchter doorprikt.

Dat je voor de oudste carnavalsstoet in ons Herenthout moet zijn, werd in 1978 - tot het tegendeel bewezen wordt - bevestigd door toenmalig minister van Nederlandse Cultuur Rika De Backer. Maar het stoetersdorp eist ook een plaats op in onze nationale festivalgeschiedenis. In de jaren zeventig wilden enkele muziekvrienden Rock Herenthout-Werchter op poten zetten. Stefan Laenen trok op onderzoek ...

DE GROTE DRIE
U2, Dire Straits en The Cure: de grote drie begonnen met enige zin voor overdrijving hun carrière in Herenthout. Hun passages kunnen dan ook rijkelijk geïllustreerd worden met tickets én affiches. Bovendien scheelde het geen haar of Rock Werchter had een broertje in ons dorp gehad. Dan was er geen sprake geweest van Torhout-Werchter, wel van Herenthout-Werchter. Maar klopt dat wel? “Jawel manneke. Ze wilden Werchter hiér organiseren, maar de toenmalige burgemeester stak daar zijn stokje voor”, klinkt het unaniem aan de toog van café Lux. De kroeg - ondertussen knap gerenoveerd - bestaat nog steeds, maar in de achterliggende zaal speelt enkel nog de fanfare ...





MAF BROTHERS
De organisatie van de concerten was in handen van MAF Brothers, een afkorting van Music And Fun. Spilfiguur was Gust Spruyt, maar hij leeft enigszins teruggetrokken in Leopoldsburg. Dus trok Laenen met collega Jef Aerts - hij werkt al jaren aan een boek over de muzikale geschiedenis van de Lux - naar de dochter van Gust Crèmerie, Vanessa van Vanessa’s Milkbar.
En ja, ook Vanessa kent de legende van Herenthout-Werchter. “Maar papa zegt zelf dat je zijn herinneringen met een korrel zout moet nemen. Sommige anekdotes zijn zo fantastisch dat hij ze afzwakt, omdat anders ze niemand geloofd. Andere verhalen heeft hij dan weer zodanig aangedikt, dat hij zelf niet meer weet wat er nu exact gebeurd is.”
En dan is er nog de ronde sticker met het logo van MAF, de vermelding Herenthout en twee mysterieus weggeknipte delen. Het lijkt alsof er een datum en een plaatsnaam zijn weggesneden. “Er waren honderden stickers in omloop, maar niemand die zich herinnert wat er is weggeknipt”, zegt Vanessa.


De bewuste mysterieuze sticker. Rock Herenthout-Torhout zou ook best kunnen. Niet?!?

DE SCHUER
Nu waren Gust Spruyt en festivalgoeroe Herman Schueremans goede vrienden. Het was Schueremans die de meeste groepen boekte voor de Lux. Hij was dan ook de enige die deftig Engels sprak.
Maar ook de Schuer kan of wil zijn licht niet laten schijnen op de zaak. “Ik heb het hem al gevraagd, telefonisch en via mail”, zegt Jef Aerts. “Maar Schueremans gaf nooit een antwoord. Allicht omdat er in de verste verte nooit sprake is geweest van een Herenthouts festival. De eerste editie van Torhout-Werchter was in 1977, twee jaar voor MAF het licht zag. Tenslotte liggen Werchter en Herenthout amper een halfuurtje uit elkaar. Twee festivals met dezelfde groepen op een steenworp van elkaar is niet interessant. De bewering dat burgemeester Vercammen zijn veto stelde, kan kloppen maar enkel nadat hij hierover toevallig iets te horen had gekregen.” Hoogstwaarschijnlijk aan de toog van de Lux ... (Bron: Gazet Van Antwerpen)


Gust Spruyt leeft nu enigszins teruggetrokken in Leopoldsburg. In november 2013 gaf hij zijn kluizenaarsbestaan even op voor een avondje Legendarische Lux. (Foto: Joren De Weerdt)