Met de zegen van Belpopkenner Jan Delvaux doken beide stoeters onder in de donkere krochten van de Herenthoutse popgeschiedenis. Laenen en Aerts verrassen met sappige muzikale anekdotes. Weet u bijvoorbeeld welke internationale dancehit we danken aan een Herenthouts kapsalon? Of kent u het verhaal van de Herenthoutse charmezanger die een plaat opnam met een Amerikaanse Grammy Award-winnaar? Welke gruwelijke moord leidde tot een vrolijk lied? En wat is nu écht de grootste carnavalshit? U ontdekt het allemaal in Herenthit!
VOORSTELLING EN BOEK!
Herenthit is zowel een voorstelling als een boek en kwam tot stand op vraag van en ondersteund door Cultuurraad Herenthout. De voorstelling gaat op vrijdag 19 oktober om 20 uur in première in de Sint-Gummaruskerk en dat in het kader van de Nacht van het Kempens Erfgoed. Op zondag 21 oktober is er een tweede voorstelling. Beide voorstellingen zijn jammer genoeg al uitverkocht ...
KIM & MAURO
Maar niet alleen Laenen en Aerts hebben zich verdiept in het Vlaamsche lied en meer bepaald in het ‘fenomeen’ Marco Reynders, a.k.a. de Makke van de Seca en deejay Marco Polo. Cartoonist Kim Duchateau én muzikale duizendpoot Mauro Pawlowski gingen hen voor ...
Zo bekende Duchateau in het vrij humanistisch magazine deMens.nu van april 2015 zich ooit schuldig te hebben gemaakt aan het parodiëren van schlagers. Zowel muzikaal als tekstueel. “Van Geef die rozen aan Sandra - eigenlijk moet het zijn Breng die rozen naar Sandra, n.v.d.r. - maakte ik dan Geef die ogen terug aan Sandra, enzoverder.”
Maar die zangers zochten het volgens Duchateau allemaal zelf. “Want ik heb al erger gezien, en dan niet als parodie maar echt gemeend. Zo heeft het daglicht ooit het ontstaan van de singel ‘Liefste, ik heb aids’ van de mij verder volslagen onbekende Marco Reynders moeten verdragen. Met op de hoes een kerel in een oversized jaren 80-jeans die treurig aan een toog zit terwijl er rechts een zwarte dame bedenkelijk uit een raam komt piepen. Zo fout
dat het hilarisch wordt.”
Mauro Pawlowski deed een en ander in den HUMO van 6 oktober 2015 nog eens dunnetjes over. “Het nummer dat alle miserie overtreft, blijft toch ‘Liefste, ik heb aids’ van Marco Reynders. ‘Liefste, wanneer je deze brief leest, zal alles voorbij zijn’, zo begint zijn epische parlando vanuit het hiernamaals. ‘Terwijl ik in de grote stad studeerde, en jij nietsvermoedend thuis zat, is er veel gebeurd’. Aangezien de songtitel een spoiler van formaat is, kan ‘liefste’ wel raden wat onze vriend Marco R. zoal uitspookte. ‘Het nachtleven was er hard, té hard voor mij’. ‘Ik was een verloren voorwerp, een wegwerpartikel, het was wachten op de dood’. Getverdemme,jongen. Had toch een beetje opgepast! ‘Daarom heb ik mezelf verlost van alle ellende’. Een zelfmoordbrief op 7” vinyl, je moet er maar op komen.”
IDENTIKIT
Stefan Laenen (1981) doceert Nederlands en schrijft al vijftien jaar als freelancer voor onder meer Gazet van Antwerpen. Als reporter focust hij zich op cultuur en human interest. Voor de krant duikt Laenen geregeld onder in diverse kringen, verenigingen en hobby’s. Twee jaar geleden maakte hij een artikel over de romance tussen muco-patiënte Sofie Vermeulen en haar vriend Vincent De Paep. Daaruit groeide het boek ‘Liefde ten tijden van muco - Leven en lopen met nieuwe longen’. Met Belle Perez bracht hij dit jaar ook het boek ‘Tranen’ uit.
Jef Aerts schreef eerder een boek over honderd jaar KFC Herenthout. Momenteel werkt hij aan een boek over de geschiedenis van concertzaal Lux.
Herenthit hier, Herenthit waar? Herenthit ginder en Herenthit daar!
Foto: Stijn Schroven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten