Ellen van Loy nam, zoals wel vaker, een sterke start en was samen met Sanne Cant het tweede blauwe vlekje tussen veel oranje-dames. Op de immer gladde en technisch veeleisende schuine kant maakte onze meervoudige sportvrouw van het jaar een jammerlijke tuimeling en gleed niet alleen naar beneden van de dijk de reclameborden in, maar tegelijkertijd ook enkele plaatsen terug in de wedstrijd.
De wedstrijd zelf was er eentje om duimen en vingers bij af te likken. Meermaals moest onze Belgische medaillehoop Sanne Cant het gat op een Nederlandse dame dichten of proberen te beperken. Anderhalve ronde van het einde was het dan zo ver. Sanne maakte brandhout van onze noorderburen. De vogel was gaan vliegen en de zege was voor Cant en België. Feest in het zwart-geel-rode kamp. Bij de Nederlanders een en al tristesse. Een hoogdag voor den Belgique. Ellen finishte nog net in de top 10, een mooi resultaat tussen de allerbeste vrouwelijke crossers ter wereld! (Bron: Jurgen Geyselings voor Herenthouts Sportleven)
Ellen Van Loy: “Na een slipper op de schuine kant verloor ik contact met de kop van de wedstrijd. Ik kwam dan alleen te zitten, maar voelde wel dat ik echt snelheid kon maken op de rechte stukken. In de slotronde keerde nog een groepje uit de achtergrond terug, maar ik kon een top 10 toch veiligstellen. Heel tevreden!”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten