“Het was gewoon niet goed genoeg”, windt Hans Vermeerbergen er geen doekjes om. “In de eerste set was ons spel bij momenten redelijk, ook al haalden we daar niet ons beste niveau, maar set twee was dramatisch slecht. We kwamen direct enkele punten achter en maakten bizarre foutjes waardoor de communicatie tussen de spelers wegviel en we een pak slaag kregen.”
Vermeerbergen gooide het dan over een andere boeg in de derde set, wijzigde zijn team op enkele plaatsen en leek bij 22-20 het bij het rechte eind te hebben. “Ik wil zeker geen steen werpen naar de jongens die in sets één en twee op het veld stonden, maar bij die 0-2 moest ik iets doen. We hadden die set in handen, maar op het einde lieten we ons te gemakkelijk opjagen door enkele betwistbare beslissingen van de scheidsrechter.”
Herenthout zag hierdoor de bezoekers van 22-20 naar 22-23 komen. “Plots was daar die stress. Onbewust kroop het tussen de oren van de spelers dat het nu toch weer niet mis mocht lopen, waardoor we dan naar te gemakkelijke oplossingen gingen en Leefdaal kon profiteren. Hadden we die set gewonnen, dan zat er mogelijk iets meer in, maar met als en dan koop je niets. Wat in de heenronde meeviel, slaat nu al vier wedstrijden op rij tegen”, zegt Vermeerbergen, die zich geen illusies meer maakt wat betreft een mogelijke titel.
“Die ambities waren al wel wat bijgeschaafd na de voorbije drie nederlagen. We hadden ons er al bij neergelegd dat het niet voor dit jaar zou zijn. Na een gesprek met de spelers kozen we ervoor om de rest van het seizoen iedereen zo veel mogelijk speelkansen te geven. Het maakt ook dat we tegen Leefdaal studenten misten die van een deugddoende vakantie genoten. Al wil ik me niet achter die afwezigheden verschuilen om deze nederlaag goed te praten.” (Bron: Het Nieuwsblad)
Setstanden: 19-25, 14-25, 25-27.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten