Herenthoutse Shani getuigt over ernstig seksueel misbruik

In het tv-programma ‘Mijn jeugdrechter’ (VRT Canvas) keert Phara de Aguirre met jongvolwassenen, die ooit onder toezicht van de jeugdrechter stonden, terug naar de jeugdrechtbank. Vanavond zien we de Herenthoutse Shani Cambré (26), die als kind thuis jarenlang slachtoffer was van ernstig seksueel misbruik. Shani doet op tv haar persoonlijke verhaal en ze ontmoet de mensen die haar hielpen, zoals jeugdrechter Inge Claes en Katleen De Weerdt van jeugdvoorziening De griffoen in Mechelen.

Het tv-programma wil een belangrijk misverstand rechtzetten: wanneer minderjarigen voor de jeugdrechter verschijnen, betekent dat niet altijd dat ze iets verkeerd hebben gedaan. In werkelijkheid is het slechts een kleine minderheid die om die reden voor de rechter komt. Veel vaker gaat het om jongeren die opgroeien in een moeilijke thuissituatie. Shani’s verhaal is daar een aangrijpend voorbeeld van.

Wim en Anna

Shani groeide op in een groot gezin met negen kinderen. Haar moeder werkte als poetsvrouw, terwijl haar vader vaak zonder werk zat. Toch noemt ze hen niet ‘mama’ en ‘papa’, maar bij hun voornamen: Wim en Anna.
“Omdat ze nooit echt voor mij gezorgd hebben,” zegt ze. “Ik heb nooit de liefde en warmte gevoeld die ouders hun kind zouden moeten geven. Twee andere mensen geven mij wél een veilige thuis. Er is zelfs een adoptieprocedure gestart.”

Buitenwereld wist van niks

Vanaf haar achtste werd Shani ernstig seksueel misbruikt door Wim. Hij stond ’s nachts aan haar bed, of het gebeurde als Anna werkte. Als Shani niet deed wat hij vroeg, werd hij agressief. “Het misbruik duurde vijf jaar, maar de buitenwereld wist van niks”, vertelt ze. “Er werd mee gedreigd dat alles me zou ontnomen worden, als ik het zou rondbazuinen.”
Ook op school merkte niemand iets. “Daar viel ik alleen op door fout gedrag. Dat was een manier om mijn gevoelens te uiten.”

Macht

Al op achtjarige leeftijd begreep Shani dat wat Wim deed verkeerd was. “Maar hij had me in zijn macht. Hij isoleerde me, hield me thuis van school of zei dat ik mijn hobby niet meer mocht doen als ik tegenstribbelde.”
Dat hij ook haar jongere zus misbruikte, wist Shani niet. Dat kwam pas aan het licht toen de politie op een avond aan de deur stond en alle kinderen uit het gezin meenam om ze in veiligheid te brengen.

Bewijzen

In het kader van een pedofiliedossier doorzocht de politie destijds de computer van een andere man. Op die pc stonden ook beelden waardoor Wim in hun vizier kwam. “Anna bleef geloven in zijn onschuld. Zij meende dat Wim in de val was gelokt of ze zei dat ik het had uitgelokt. Hoe ze er zo over kon denken, snap ik nog steeds niet. De bewijzen waren er.”
Shani ziet Wim al jaren niet meer. Anna soms, maar praten doen ze niet. Enkel het hoogstnoodzakelijke. “Er zijn me veel zaken ontnomen. Zo is het contact met twee oudere broers verbroken. Zij kiezen partij voor Wim.”

Verdrongen

In het programma brengt Phara de Aguirre jongeren terug bij hun jeugdrechter, zodat ze de kans krijgen om antwoorden te krijgen op vragen die hen blijven achtervolgen. Voor Shani was er één prangende vraag: waarom werd ze na alles wat er gebeurd was toch terug naar Anna gestuurd? Wanneer rechter Claes haar vertelt dat ze hier destijds zelf om vroeg, is ze zichtbaar geschokt. Ze had dat volledig verdrongen.
“Anna bewerkte ons op psychologisch vlak. Ze beweerde dat alles weer peis en vree was. Ik denk dat mijn vraag zo is ontstaan. Als kind wil je opgroeien in een hecht gezin. Of toch minstens bij je mama zijn. Je klampt je vast aan die strohalm, omdat je blijft hopen op een betere toekomst thuis.” (Bron: Gazet Van Antwerpen)