Het is straf: elk jaar opnieuw kom je dezelfde Huirtuiteneiren tegen op Rock Werchter, of zoals de inboorlingen het zo mooi weten te zeggen in het plaatselijke dialect: Wechter. Straf toch, vooral als je weet dat er op donderdag al meteen zo’n kleine 80.000 rockliefhebbers op pad waren. De eerste die mijn oudste dochter en ik tegen het lijf liepen, was - hoe kan het ook anders - Huirtuits bekendste oudere jongere Chris Peeters. Je zal ’m dit weekend dus niet in den Titanic tegenkomen, want ik veronderstel dat Krikker Pee tot het uiterste gaat en ook kampeert in Wechter. Later trof deze grijze duif hem - in afwachting van het concert van de Beastie Boys - aan in het gezelschap van zijn partners in crime, waaronder Jan Goossens, Paul Vervoort, dé Sterckx en Danny Heylen.
GEZIEN: Air Traffic, Air, Rufus Wainwright, Björk en Muse (donderdag 28/06); Kings Of Leon, Joan As Policewoman, Kaiser Chiefs, Bloc Party, Queens Of The Stone Age, Arctic Monkeys en Pearl Jam (vrijdag 29/6).
zaterdag 30 juni 2007
donderdag 28 juni 2007
Zinloos geweld
Uw - ik weet dat het een groot woord is, maar ik gebruik het toch - reporter is het slachtoffer geworden van zinloos geweld. Vannacht, toen ik mijn twee oudste dochters ging ophalen in Herentals, waar ze het galabal van hun school hadden bijgewoond, kwam er plots één van hun medestudenten naar de wagen toegestormd, opende het portier en trakteerde uw - daar komt het woord weer - reporter zonder aanwijsbare reden op een aantal flinke muilperen boven het rechteroog en op de neus. Door het feit dat ik als plichtsbewuste burger mijn veiligheidsgordel droeg en dus beperkt was in mijn bewegingen, kon ik nauwelijks reageren. Nadat de agressor was overmeesterd en gekalmeerd, werd de politie erbij gehaald. De jonge dader wist niet wat hem bezielde. Problemen thuis - of juist het ontbreken van een ‘echte thuis’ - en overmatig alcoholgebruik - waren er ‘pillen’ in het spel (?) - deden bij hem de stoppen even doorslaan. Uiteindelijk besliste ik geen klacht neer te leggen en de jongeman in kwestie nog een kans te geven. Als u mij dus straks in Werchter - en nog strakser in Huirtuit - tegen het lijf loopt, weet dan dat de zonnebril die ik draag enkel en alleen dient om een flinke bloeduitstorting te camoufleren.
dinsdag 26 juni 2007
Belgian Open All Style is een succes!
Zaterdag 23 juni organiseerde HKV Contact Sports in ’t Kapelleke voor de eerste keer het ‘Belgian Open All Style Karate & Kickboxing’. Met zo’n 250 deelnemers uit twintig verschillende scholen verspreid in België, Nederland, Duitsland, Frankrijk en Zweden kan dit tornooi tot één van de grootste gerekend worden. De HKV-favorieten wisten wat hen te doen stond: voor eigen publiek moesten ze zich van hun beste kant tonen.
Bono Harzé - die wederom in de grootste reeks uitkwam - kon zich na drie overwinningen niet alleen als eerste voor een finale plaatsen, hij wist ze bovendien met 9-5 cijfers nog overtuigend te winnen ook. In de hogere reeks herhaaldt Bono zijn prestatie en rijft opnieuw goud binnen. Ook in het light-contact weet hij tot tweemaal toe het hoogste schavotje te halen.
Kaaya Clé wint in haar reeks ook driemaal op rij, wat meteen goed is voor goud. In haar hogere reeks haalt ze na twee zeges de finale, die ze nipt verliest in de verlenging.
Ook assistente Joyce wil voor eigen publiek goed voor de dag komen en schrijft zich net als Bono voor vier reeksen in. Na drie knappe overwinningen weet zij zich in het semi-contact tot kampioen te kronen; in haar hogere reeks én in de twee reeksen light-contact behaalt ze eveneens goud. En het feest houdt niet op, want er zijn ook gouden plakken voor Diego Horemans in het semi- en Aaron Clé in het light-contact.
Verder is er nog zilver voor Steve, Koen, de debutanten Geert Wuyts en Giani Croes én tweemaal zilver voor Falco, die in twee zware reeksen de finale haalt maar niet kan winnen. Jordy Gelens haalt in zijn eerste tornooi mooi de tweede ronde, Jelco kan zich jammer genoeg niet doorzetten.
Als kers op de taart weten de jongeren (Bono, Kaaya en Diego) later op de avond de Kids Team Fight te winnen! Junioren Aaron, Falco en Jelco halen het brons naar zich toe. Na een dag vol emoties mag Tom Harzé terugblikken op een vlekkeloos georganiseerd en sportief tornooi, met super goede resultaten van zijn kampers.
Bono Harzé - die wederom in de grootste reeks uitkwam - kon zich na drie overwinningen niet alleen als eerste voor een finale plaatsen, hij wist ze bovendien met 9-5 cijfers nog overtuigend te winnen ook. In de hogere reeks herhaaldt Bono zijn prestatie en rijft opnieuw goud binnen. Ook in het light-contact weet hij tot tweemaal toe het hoogste schavotje te halen.
Kaaya Clé wint in haar reeks ook driemaal op rij, wat meteen goed is voor goud. In haar hogere reeks haalt ze na twee zeges de finale, die ze nipt verliest in de verlenging.
Ook assistente Joyce wil voor eigen publiek goed voor de dag komen en schrijft zich net als Bono voor vier reeksen in. Na drie knappe overwinningen weet zij zich in het semi-contact tot kampioen te kronen; in haar hogere reeks én in de twee reeksen light-contact behaalt ze eveneens goud. En het feest houdt niet op, want er zijn ook gouden plakken voor Diego Horemans in het semi- en Aaron Clé in het light-contact.
Verder is er nog zilver voor Steve, Koen, de debutanten Geert Wuyts en Giani Croes én tweemaal zilver voor Falco, die in twee zware reeksen de finale haalt maar niet kan winnen. Jordy Gelens haalt in zijn eerste tornooi mooi de tweede ronde, Jelco kan zich jammer genoeg niet doorzetten.
Als kers op de taart weten de jongeren (Bono, Kaaya en Diego) later op de avond de Kids Team Fight te winnen! Junioren Aaron, Falco en Jelco halen het brons naar zich toe. Na een dag vol emoties mag Tom Harzé terugblikken op een vlekkeloos georganiseerd en sportief tornooi, met super goede resultaten van zijn kampers.
zaterdag 23 juni 2007
Kleuters leren Frans in ’t Klavertje
In september wordt er in het derde kleuterklasje van ’t Klavertje gestart met Pistache, een methode waarbij men kinderen op een aangename manier Frans aanleert. Vroeg beginnen met taalinitiatie staat immers garant voor een betere uitspraak, niet alleen voor de taal die aangebracht wordt, maar ook voor andere vreemde talen. Bovendien investeert men meer tijd in het leren van een taal als men al jong begint, en ook dat zorgt voor een beter resultaat.
Het pakket dat de kleuters van ’t Klavertje straks gaan gebruiken, zit boordevol leuk en inspirerend materiaal voor taalsensibilisering en -initiatie Frans. Bedoeling is dat de kleuters al spelenderwijs een klank- en woordregister aanleggen.
“Taalsensibilisering en -initiatie zijn het best te vergelijken met watergewenning”, lezen we in de infomap van Uitgeverij Die Keure uit Brugge. “Een kind dat zich goed voelt in water zal heel graag leren zwemmen. Zo zal de stap naar het eigenlijke Frans leren voor kinderen ook vlotter verlopen.”
Meer info vind je in de infomap van Uitgeverij Die Keure, die je hier kan downloaden.
Het pakket dat de kleuters van ’t Klavertje straks gaan gebruiken, zit boordevol leuk en inspirerend materiaal voor taalsensibilisering en -initiatie Frans. Bedoeling is dat de kleuters al spelenderwijs een klank- en woordregister aanleggen.
“Taalsensibilisering en -initiatie zijn het best te vergelijken met watergewenning”, lezen we in de infomap van Uitgeverij Die Keure uit Brugge. “Een kind dat zich goed voelt in water zal heel graag leren zwemmen. Zo zal de stap naar het eigenlijke Frans leren voor kinderen ook vlotter verlopen.”
Meer info vind je in de infomap van Uitgeverij Die Keure, die je hier kan downloaden.
Huirtuit door de ogen van senioren
In de laatste aflevering van ‘Herenthout door de ogen van ...’ bekijkt Gazet van Antwerpen ons dorp door de ogen van senioren. Lucien Verlinden, de 82-jarige levende mascotte van Go-Fit, verklapt onder meer het geheim van zijn eeuwige jeugd. Verder komen we alles te weten over De Losse Flodders en worden Huis Driane en Boeyendaalhof met elkaar vergeleken.
Voor Lucien Verlinden is het motto ‘een gezonde geest in een gezond lichaam’ als het ware een apostolische geloofsbelijdenis. Lucien vond zijn heilige graal - vergeef mij het woordgebruik, maar sinds kort ben ik helemaal in de ban van het boek ‘Holy Blood, Holy Grail’ - in de fitnesszaal, waar je hem zowat dagelijks aantreft. Volgens Lucien praten zijn leeftijdsgenoten te veel over vroeger. “Ze blijven maar herinneringen ophalen. Ik spreek liever over de actualiteit.” En het doet hem dan ook verdriet dat de jeugd zo weinig met sport is begaan. “Als hier schoolkinderen komen, verbaast het mij hoe slecht hun conditie is.” De jeugd is de toekomst, dat weet ook Lucien. Computer en televisie zijn volgens hem een vergif. “De jeugd zou minder op straat hangen, mocht sport goedkoper kunnen. Fitnessen blijft jammer genoeg een zaak voor welgestelde burgers.” Lucien steekt hier een beschuldigende vinger op naar de overheid en haar trieste sportbeleid. Maar wat is nu het grote geheim van Lucien? “Mijn vrouw is dertien jaar jonger”, verklaart hij. “Zij zorgt voor gezonde voeding, wat essentieel is. Ik drink en rook niet. ‘Een right vrouw op de right place’, zeg ik altijd.”
Andere krasse knarren zijn Jos De Cock (61), zijn echtgenote Vera Thijs (58) en hun vriendin Els Helsen (70), die sinds vier jaar het koldertrio De Losse Flodders vormen. Het drietal wou in de eerste plaats de bewoners van Driane animeren, maar moest al gauw uitwijken naar een grotere locatie. Met hun voorstellingen nemen Jos, Vera en Els hun publiek terug naar - Lucien zal het niet graag horen - de tijd van weleer. “Ik bezit een kaft boordevol sketches”, zegt Jos vandaag in de krant. “Werk van Gaston en Leo en andere komieken. We schrijven soms ons eigen materiaal. Onze attributen dateren uit de tijd dat mijn vrouw en ik in antiek handelden.” Ster van De Losse Flodders is naar verluidt Els Helsen, beter bekend als Els van Peekes. “Ik betreur het dat ik niet eerder toneel ben gaan spelen,” zegt Els, die samen met Vera - in tegenstelling tot Jos - al eens durft te improviseren.
Voor Lucien Verlinden is het motto ‘een gezonde geest in een gezond lichaam’ als het ware een apostolische geloofsbelijdenis. Lucien vond zijn heilige graal - vergeef mij het woordgebruik, maar sinds kort ben ik helemaal in de ban van het boek ‘Holy Blood, Holy Grail’ - in de fitnesszaal, waar je hem zowat dagelijks aantreft. Volgens Lucien praten zijn leeftijdsgenoten te veel over vroeger. “Ze blijven maar herinneringen ophalen. Ik spreek liever over de actualiteit.” En het doet hem dan ook verdriet dat de jeugd zo weinig met sport is begaan. “Als hier schoolkinderen komen, verbaast het mij hoe slecht hun conditie is.” De jeugd is de toekomst, dat weet ook Lucien. Computer en televisie zijn volgens hem een vergif. “De jeugd zou minder op straat hangen, mocht sport goedkoper kunnen. Fitnessen blijft jammer genoeg een zaak voor welgestelde burgers.” Lucien steekt hier een beschuldigende vinger op naar de overheid en haar trieste sportbeleid. Maar wat is nu het grote geheim van Lucien? “Mijn vrouw is dertien jaar jonger”, verklaart hij. “Zij zorgt voor gezonde voeding, wat essentieel is. Ik drink en rook niet. ‘Een right vrouw op de right place’, zeg ik altijd.”
Andere krasse knarren zijn Jos De Cock (61), zijn echtgenote Vera Thijs (58) en hun vriendin Els Helsen (70), die sinds vier jaar het koldertrio De Losse Flodders vormen. Het drietal wou in de eerste plaats de bewoners van Driane animeren, maar moest al gauw uitwijken naar een grotere locatie. Met hun voorstellingen nemen Jos, Vera en Els hun publiek terug naar - Lucien zal het niet graag horen - de tijd van weleer. “Ik bezit een kaft boordevol sketches”, zegt Jos vandaag in de krant. “Werk van Gaston en Leo en andere komieken. We schrijven soms ons eigen materiaal. Onze attributen dateren uit de tijd dat mijn vrouw en ik in antiek handelden.” Ster van De Losse Flodders is naar verluidt Els Helsen, beter bekend als Els van Peekes. “Ik betreur het dat ik niet eerder toneel ben gaan spelen,” zegt Els, die samen met Vera - in tegenstelling tot Jos - al eens durft te improviseren.
Nieuw bestuur Culturele Raad krijgt vorm
Het nieuwe bestuur van de Culturele Raad kwam afgelopen donderdag voor het eerst samen. Bemoedigend was ook de interesse van Davy Van Bel en Peter Hens. Met de komst van deze twee jongeren gaat er ongetwijfeld een frisse wind waaien door het bestuur.
Zoals hij eerder al bekendmaakte op de algemene vergadering eind mei, houdt Aloïs Van Bael het voor bekeken als voorzitter. Hij wordt vervangen door Jan Limbos. Aloïs blijft wel actief als ondervoorzitter én hij neemt ook de taak van penningmeester van Juul Bouwel over. Het bestuur bestaat verder ook nog uit Hendriekje Knaeps, Clara Janssens, Marcel Van Kerckhoven en Eddy Verschueren. Het nieuwe bestuur wil zich in de toekomst eerder profileren als adviserend dan wel als organiserend orgaan.
Zoals hij eerder al bekendmaakte op de algemene vergadering eind mei, houdt Aloïs Van Bael het voor bekeken als voorzitter. Hij wordt vervangen door Jan Limbos. Aloïs blijft wel actief als ondervoorzitter én hij neemt ook de taak van penningmeester van Juul Bouwel over. Het bestuur bestaat verder ook nog uit Hendriekje Knaeps, Clara Janssens, Marcel Van Kerckhoven en Eddy Verschueren. Het nieuwe bestuur wil zich in de toekomst eerder profileren als adviserend dan wel als organiserend orgaan.
Herdenking verongelukte kinderen
Nele Garroy overleed tien jaar geleden in een auto-ongeluk. Haar moeder Rose-Marie Van Looy organiseert deze namiddag op het Chiroheem aan de Bouwelse Steenweg een herdenkingsviering. Niet enkel voor Nele maar voor alle overleden kinderen.
De datum 11 april 1997 vergeet Rose-Marie Van Looy nooit meer. Drie dagen voor haar zeventiende verjaardag kwam haar dochter Nele om in een verkeersongeluk in Heist-op-den-Berg. Rose-Marie herdenkt de tiende verjaardag van het drama met een herdenkingsviering voor verongelukte kinderen.
Voor de viering kreeg Rose-Marie Van Looy veel steun van de Chirovriendinnen van haar dochter Nele. “Samen met deze meisjes herinneringen ophalen, deed deugd”, weet Rose-Marie. “Sommigen durfden na Neles dood helaas niet meer over de vloer komen. Ik begrijp dat goed. Wat moet je na zo’n verlies zeggen? De voorbereidingen op zondagavond gaven me steun.”
Op de viering zullen een vijftigtal ouders van verongelukte kinderen aanwezig zijn. Ook delegaties van Ouders van een Overleden Kind en Ouders van Verongelukte Kinderen zijn aanwezig. Naast een naamafroeping zal voor elk slachtoffer ook een kaars worden ontstoken. De viering wordt opgeluisterd met poëzie en muziek van Cache-coeur.
De viering op de Chiroterreinen start om 16 uur. Aansluitend volgt een koffietafel om herinneringen op te halen.
Voor de viering kreeg Rose-Marie Van Looy veel steun van de Chirovriendinnen van haar dochter Nele. “Samen met deze meisjes herinneringen ophalen, deed deugd”, weet Rose-Marie. “Sommigen durfden na Neles dood helaas niet meer over de vloer komen. Ik begrijp dat goed. Wat moet je na zo’n verlies zeggen? De voorbereidingen op zondagavond gaven me steun.”
Op de viering zullen een vijftigtal ouders van verongelukte kinderen aanwezig zijn. Ook delegaties van Ouders van een Overleden Kind en Ouders van Verongelukte Kinderen zijn aanwezig. Naast een naamafroeping zal voor elk slachtoffer ook een kaars worden ontstoken. De viering wordt opgeluisterd met poëzie en muziek van Cache-coeur.
vrijdag 22 juni 2007
De peekesstoemp van Peter Cambré
Eén dag lang mocht Het Nieuwsblad een kijkje nemen achter de schermen van het beste rockfestival ter wereld. Vandaag lees je er alles over in de krant. Het leven zoals het is - Rock Werchter: over peekesstoemp, twee miljoen drankbonnetjes en dat gevoel van trots om héél even het centrum van de wereld te wezen.
De reporter van dienst liep op het terrein Huirtuiteneir en Rock The Pots-kok Peter Cambré tegen het lijf. De rock-’n-rollkok serveerde die dag peekesstoemp met wuist. “Ja, we houden er rekening mee voor wie we koken. En dus serveren we vandaag deze stevige maaltijd. Dat wordt op prijs gesteld. Het zou geen goed idee geweest zijn om vanmiddag louter een slaatje aan te bieden”, lacht Peter. “Nu hebben we gekookt voor 145 man, vanavond rekenen we op honderd eters. We zullen vanaf nu elke dag voor telkens iets meer mensen koken.”
Tijdens het festival zelf voorziet Rock The Pots ongeveer 750 personen bij de artiesten van maaltijden en nog eens 2.000 tot 2.500 personen bij de medewerkers. “Nog even en dan krijg ik de specifieke vragen van de groepen door. Ik heb dan nog net de tijd om de inkopen te doen en te zorgen dat ik de speciale extra’s in huis kan halen. Vooral de vegetariërs en de veganisten willen bijzondere dingen en soms gebeurt het dat ik daarvoor tot in Nederland moet gaan.”
Echt lastig maken de sterren op Rock Werchter het hem niet. “Voor festivals zijn artiesten meestal gelukkig iets minder kieskeurig. Ze weten wat voor een heksenketel het is en staan dan minder op hun strepen. Ze zijn al lang blij als ze een goede maaltijd krijgen.”
De Huirtuitse rock-’n-rollkok staat ook vaak aan het fornuis in het Antwerpse Sportpaleis. Voor zulke concerten zijn artiesten doorgaans strenger. “Soms staan er dingen op hun lijstje waarvan je zeker bent dat ze er alleen maar op staan om te checken of wij hun lijst gelezen hebben”, weet Peter. Zo herinnert hij zich een lijst van de Red Hot Chili Peppers. “Ze wilden een bokaal met alleen blauwe M&M’s. Ik weet niet of je weet hoeveel blauwe M&M’s er in een zakje zitten? Niet veel, dus. En op de lijst stond ook de exacte diameter van de bokaal die ze wilden. Dat kan alleen maar een grap geweest zijn.”
Extra >>> Lees hier het volledige artikel.
De reporter van dienst liep op het terrein Huirtuiteneir en Rock The Pots-kok Peter Cambré tegen het lijf. De rock-’n-rollkok serveerde die dag peekesstoemp met wuist. “Ja, we houden er rekening mee voor wie we koken. En dus serveren we vandaag deze stevige maaltijd. Dat wordt op prijs gesteld. Het zou geen goed idee geweest zijn om vanmiddag louter een slaatje aan te bieden”, lacht Peter. “Nu hebben we gekookt voor 145 man, vanavond rekenen we op honderd eters. We zullen vanaf nu elke dag voor telkens iets meer mensen koken.”
Tijdens het festival zelf voorziet Rock The Pots ongeveer 750 personen bij de artiesten van maaltijden en nog eens 2.000 tot 2.500 personen bij de medewerkers. “Nog even en dan krijg ik de specifieke vragen van de groepen door. Ik heb dan nog net de tijd om de inkopen te doen en te zorgen dat ik de speciale extra’s in huis kan halen. Vooral de vegetariërs en de veganisten willen bijzondere dingen en soms gebeurt het dat ik daarvoor tot in Nederland moet gaan.”
Echt lastig maken de sterren op Rock Werchter het hem niet. “Voor festivals zijn artiesten meestal gelukkig iets minder kieskeurig. Ze weten wat voor een heksenketel het is en staan dan minder op hun strepen. Ze zijn al lang blij als ze een goede maaltijd krijgen.”
De Huirtuitse rock-’n-rollkok staat ook vaak aan het fornuis in het Antwerpse Sportpaleis. Voor zulke concerten zijn artiesten doorgaans strenger. “Soms staan er dingen op hun lijstje waarvan je zeker bent dat ze er alleen maar op staan om te checken of wij hun lijst gelezen hebben”, weet Peter. Zo herinnert hij zich een lijst van de Red Hot Chili Peppers. “Ze wilden een bokaal met alleen blauwe M&M’s. Ik weet niet of je weet hoeveel blauwe M&M’s er in een zakje zitten? Niet veel, dus. En op de lijst stond ook de exacte diameter van de bokaal die ze wilden. Dat kan alleen maar een grap geweest zijn.”
Extra >>> Lees hier het volledige artikel.
Babyboomer Jef doet waarheid onrecht aan
Verschueren is lichtjes op zijn pik getrapt vandaag. In de reeks over Huirtuit in Gazet van Antwerpen komt babyboomer Jef A. (45) eventjes langs z’n neus weg vertellen dat hij met zijn tijdschriftje - de naam ervan wordt in mijn bijzijn best niet uitgesproken - persoonlijk het initiatief heeft genomen om het soldatenblad van de plaatselijke Milac geen stille dood te laten sterven. “Toen de dienstplicht in 1994 werd afgeschaft, dreigde het blad te verdwijnen”, klinkt het ten huize A. “Ik (let op het zelfstandige naamwoord, in Van Dale omschreven als ‘de zelfstandige persoonlijkheid’ of het in deze context beter passende ‘ego’, eVER) nam de fakkel over, blabla ...”
Graag wil ik toch één en ander rechtzetten. Babyboomer Jef doet de waarheid namelijk een beetje onrecht aan. Uw vriend de nieuwe dagklapper - nieuwe, want ik wil in geen geval de échte dagklapper in verlegenheid brengen - is pas later mee op de kar gesprongen, toen hij te horen kreeg dat er plannen waren om het soldatenblad verder te zetten. Gaandeweg heeft Jef A. zichzelf wél meer en meer redactionele taken toegeëigend.
Om een lang verhaal kort te maken: in 2004 liet hij zijn compagnon en vriend in de steek, door hem te laten opdraaien voor gemaakte onkosten. Tegen oktober 2007 zal dat bedrag opgelopen zijn tot 8.344,42 euro, terwijl uw vriend jaarlijks meer dan 5.000 euro opstrijkt. Mij lijkt het dus eerder dat de eindredacteur, journalist, fotograaf, commercieel verantwoordelijke en boekhouder flink zijn beurs aan het spijzen is, met een tijdschrift waarvan de opbrengst beter ten goede zou komen aan het culturele verenigingsleven in Herenthout.
Graag wil ik toch één en ander rechtzetten. Babyboomer Jef doet de waarheid namelijk een beetje onrecht aan. Uw vriend de nieuwe dagklapper - nieuwe, want ik wil in geen geval de échte dagklapper in verlegenheid brengen - is pas later mee op de kar gesprongen, toen hij te horen kreeg dat er plannen waren om het soldatenblad verder te zetten. Gaandeweg heeft Jef A. zichzelf wél meer en meer redactionele taken toegeëigend.
Om een lang verhaal kort te maken: in 2004 liet hij zijn compagnon en vriend in de steek, door hem te laten opdraaien voor gemaakte onkosten. Tegen oktober 2007 zal dat bedrag opgelopen zijn tot 8.344,42 euro, terwijl uw vriend jaarlijks meer dan 5.000 euro opstrijkt. Mij lijkt het dus eerder dat de eindredacteur, journalist, fotograaf, commercieel verantwoordelijke en boekhouder flink zijn beurs aan het spijzen is, met een tijdschrift waarvan de opbrengst beter ten goede zou komen aan het culturele verenigingsleven in Herenthout.
donderdag 21 juni 2007
Huirtuit door de ogen van jonge gezinnen
In de reeks over Herenthout die nog tot en met zaterdag in Gazet van Antwerpen verschijnt, komen vandaag de jonge gezinnen aan bod. En die hebben het niet altijd even makkelijk. “Jonge gezinnen die een stekje in Herenthout willen, moeten net iets dieper in de geldbuidel tasten dan elders”, lezen we.
“Herenthout is altijd een geliefd dorp geweest”, weet men op de gemeentelijke bouwdienst. “Niemand wil hier weg. Het aantal inwijkelingen is steeds hoger dan de uitwijkelingen.” Nochtans is bouwen in Huirtuit niet goedkoop. Voor een gemiddelde bouwgrond betaal je bij ons een flink pak meer dan in andere gemeenten in onze provincie. Onze gemeente heeft volgens Gazet van Antwerpen dan ook een drietal sterke troeven: het sociale karakter (Herenthout is een gastvrije gemeente met een warm sociaal netwerk); de kleinschaligheid (iedereen kent iedereen); én de groene omgeving (de Merodese Bossen, ’t Kapellekesbos en de vele weilanden zijn onmiskenbare pluspunten). Om het sociale karakter extra in de verf te zetten, ging Stefan Laenen op de koffie bij voetbalploeg FC Valvecke én op de thee bij de familie Davoudi, die in 2000 uit Iran vluchtte en in Herenthout belandde.
“Wij danken het gemeentebestuur om ons zo goed op te vangen. Het is niet makkelijk om je familie en huis halsoverkop achter te laten”, weet Soheila Taktar, de 41-jarige vrouw van Sandrollah Davoudi. Om de pijn van het heimwee te verzachten, bekijkt het gezin dan ook regelmatig videobeelden van het thuisland. Toch zien de Davoudi’s het leven positief tegemoet, ook al is dat niet altijd even makkelijk. “Belgen zijn warm en vriendelijk. Jammer dat het racisme soms de kop opsteekt”, aldus Sandrollah. “Als ik werk, hoor ik ‘jij pakt onze job af’; als ik werkzoekend ben, klinkt dan weer ‘jullie profiteren van ons.’ Kunnen we ooit goed doen?”, vraagt hij zich af. Al bij al integreren de Davoudi’s zich prima. De 15-jarige Sabah lust het liefst frieten; haar 22-jarige neef Farbod voetbalt bij KFC Herenthout.
En dat brengt ons dan weer naadloos tot bij FC Valvecke, volgens Gazet van Antwerpen niet zomaar een voetbalploeg. De club telt zestig voetballers en een veelvoud aan sympathisanten. De gemiddelde leeftijd van de spelers schommelt tussen de 30 en de 40 jaar. “Herenthoutse voetballers komen na hun carrière in provinciale bij ons aankloppen”, weet trainer Eric Maes. “Om uit te bollen én omdat we gezinsvriendelijk zijn.” Bij de Valvecke worden voetbal en gezin dan ook op een unieke manier gecombineerd. Zo wordt er bijvoorbeeld elk jaar in augustus een weekendje gecampeerd op Zand Siro, het veld van FC De Valvecke aan de Nijlense Steenweg en de Merodestraat. Op het programma staan dan onder meer een bosspel en een familiequiz. En dat is maar één van de vele activiteiten die de club organiseert. “Er is een teerfeest, discobowling, kaartprijskamp, Sinterklaasfeest, kroegentocht, klusjesdag, cafédagen en een Gouden Schoen. Bij de evenementen kijken we eerst naar onze vrouwen en kinderen. Dan pas naar onszelf!”
“Herenthout is altijd een geliefd dorp geweest”, weet men op de gemeentelijke bouwdienst. “Niemand wil hier weg. Het aantal inwijkelingen is steeds hoger dan de uitwijkelingen.” Nochtans is bouwen in Huirtuit niet goedkoop. Voor een gemiddelde bouwgrond betaal je bij ons een flink pak meer dan in andere gemeenten in onze provincie. Onze gemeente heeft volgens Gazet van Antwerpen dan ook een drietal sterke troeven: het sociale karakter (Herenthout is een gastvrije gemeente met een warm sociaal netwerk); de kleinschaligheid (iedereen kent iedereen); én de groene omgeving (de Merodese Bossen, ’t Kapellekesbos en de vele weilanden zijn onmiskenbare pluspunten). Om het sociale karakter extra in de verf te zetten, ging Stefan Laenen op de koffie bij voetbalploeg FC Valvecke én op de thee bij de familie Davoudi, die in 2000 uit Iran vluchtte en in Herenthout belandde.
“Wij danken het gemeentebestuur om ons zo goed op te vangen. Het is niet makkelijk om je familie en huis halsoverkop achter te laten”, weet Soheila Taktar, de 41-jarige vrouw van Sandrollah Davoudi. Om de pijn van het heimwee te verzachten, bekijkt het gezin dan ook regelmatig videobeelden van het thuisland. Toch zien de Davoudi’s het leven positief tegemoet, ook al is dat niet altijd even makkelijk. “Belgen zijn warm en vriendelijk. Jammer dat het racisme soms de kop opsteekt”, aldus Sandrollah. “Als ik werk, hoor ik ‘jij pakt onze job af’; als ik werkzoekend ben, klinkt dan weer ‘jullie profiteren van ons.’ Kunnen we ooit goed doen?”, vraagt hij zich af. Al bij al integreren de Davoudi’s zich prima. De 15-jarige Sabah lust het liefst frieten; haar 22-jarige neef Farbod voetbalt bij KFC Herenthout.
En dat brengt ons dan weer naadloos tot bij FC Valvecke, volgens Gazet van Antwerpen niet zomaar een voetbalploeg. De club telt zestig voetballers en een veelvoud aan sympathisanten. De gemiddelde leeftijd van de spelers schommelt tussen de 30 en de 40 jaar. “Herenthoutse voetballers komen na hun carrière in provinciale bij ons aankloppen”, weet trainer Eric Maes. “Om uit te bollen én omdat we gezinsvriendelijk zijn.” Bij de Valvecke worden voetbal en gezin dan ook op een unieke manier gecombineerd. Zo wordt er bijvoorbeeld elk jaar in augustus een weekendje gecampeerd op Zand Siro, het veld van FC De Valvecke aan de Nijlense Steenweg en de Merodestraat. Op het programma staan dan onder meer een bosspel en een familiequiz. En dat is maar één van de vele activiteiten die de club organiseert. “Er is een teerfeest, discobowling, kaartprijskamp, Sinterklaasfeest, kroegentocht, klusjesdag, cafédagen en een Gouden Schoen. Bij de evenementen kijken we eerst naar onze vrouwen en kinderen. Dan pas naar onszelf!”
woensdag 20 juni 2007
Huirtuit door de ogen van jongeren
In de tweede aflevering van ‘Herenthout door de ogen van ...’ gaat Gazet van Antwerpen na wat onze gemeente de 1.709 jongeren die het rijk is te bieden heeft. Een aantal jongeren komt zelf aan het woord en er wordt uitgevist wat er in Huirtuit voor hen zoal te beleven valt.
De jongeren van Circus Hopa nemen het leeuwendeel van de dubbele pagina voor hun rekening. “Het begon tijdens een chirokamp in Zutendaal”, herinnert student én acrobaat Peter Hens zich. “Circus was ons thema. We werkten een show uit en brachten die daar op het markplein.” Omdat één en ander zo goed was meegevallen, maakten de chirovrienden reclame in een brochure en al gauw kregen ze meer opdrachten dan hen lief was. Circus Hopa bestaat uit twaalf artiesten, waarvan de meesten nog altijd studeren. “Dat maakt het niet altijd evident om vrije tijd te vinden”, zegt leeuwentemmer Simon Verreet. “Sommige willen met dit project een serieuze weg opslaan, terwijl voor anderen het plezier domineert.” Wie al eens ooit een show van Circus Hopa mocht meemaken, weet dat de jongeren beschikken over een flinke dosis fantasie en improvisatietalent. Maar er moet natuurlijk ook gerepeteerd worden en dat gebeurt meestal in groepjes. “De jongleurs, de clowns en de acrobaten repeteren apart”, legt Peter Hens uit. “De jongleurs brengen echt verbazingwekkende stunts, terwijl de rest eerder uit een humoristisch vaatje tapt.” Een drummer en een bassist verzorgen de muzikale omlijsting van de spektakelshow. Na elke geslaagde act, wordt er ‘Hopa’ gescandeerd. “Vandaar onze naam”, verklapt Peter.
Opmerkelijk in het stukje over vaste klanten die het rapport maken van hun favoriete café, is de opvoering van oudere jongere Chris Peeters, beter bekend als Krikke Pee. “Ik zag hier al heel wat cafébazen de revue passeren”, vertelt de inmiddels 43-jarige Chris Peeters over den Titanic, een kroeg die geboekt staat als muziekcafé. “Voor een muziekliefhebber als mij, is het hier the place to be. De enige weekends dat ik hier niet passeer, vind je me op festivals en concerten.”
De jongeren van Circus Hopa nemen het leeuwendeel van de dubbele pagina voor hun rekening. “Het begon tijdens een chirokamp in Zutendaal”, herinnert student én acrobaat Peter Hens zich. “Circus was ons thema. We werkten een show uit en brachten die daar op het markplein.” Omdat één en ander zo goed was meegevallen, maakten de chirovrienden reclame in een brochure en al gauw kregen ze meer opdrachten dan hen lief was. Circus Hopa bestaat uit twaalf artiesten, waarvan de meesten nog altijd studeren. “Dat maakt het niet altijd evident om vrije tijd te vinden”, zegt leeuwentemmer Simon Verreet. “Sommige willen met dit project een serieuze weg opslaan, terwijl voor anderen het plezier domineert.” Wie al eens ooit een show van Circus Hopa mocht meemaken, weet dat de jongeren beschikken over een flinke dosis fantasie en improvisatietalent. Maar er moet natuurlijk ook gerepeteerd worden en dat gebeurt meestal in groepjes. “De jongleurs, de clowns en de acrobaten repeteren apart”, legt Peter Hens uit. “De jongleurs brengen echt verbazingwekkende stunts, terwijl de rest eerder uit een humoristisch vaatje tapt.” Een drummer en een bassist verzorgen de muzikale omlijsting van de spektakelshow. Na elke geslaagde act, wordt er ‘Hopa’ gescandeerd. “Vandaar onze naam”, verklapt Peter.
Opmerkelijk in het stukje over vaste klanten die het rapport maken van hun favoriete café, is de opvoering van oudere jongere Chris Peeters, beter bekend als Krikke Pee. “Ik zag hier al heel wat cafébazen de revue passeren”, vertelt de inmiddels 43-jarige Chris Peeters over den Titanic, een kroeg die geboekt staat als muziekcafé. “Voor een muziekliefhebber als mij, is het hier the place to be. De enige weekends dat ik hier niet passeer, vind je me op festivals en concerten.”
dinsdag 19 juni 2007
Standbeeldversie van Stefan Laenen wint prijs in Nederland
Stefan Laenen (25) heeft in het Nederlandse Thorn het ‘Open Limburgs Kampioenschap Living Statues’ gewonnen. Aan de titel is een mooie geldprijs verbonden. De trotse winnaar ontving tijdens de feestelijke prijsuitreiking de La Ville Blanche Publieksprijs 2007. Volgens de jury combineert de act ‘De verpozing’ roerloosheid met een flinke dosis humor. Laenen won met zijn versteende man al tweemaal de publieksprijs op het Belgisch Kampioenschap.
Vijfentwintig levende standbeelden streden afgelopen zondag 17 juni, op het ‘Wijngaardfestival - Galerij van levende standbeelden’ in het pitoreske plaatsje Thorn, om de titel ‘Open Limburgs Kampioenschap Levend Standbeeld 2007’. De winnaar werd gekozen door het publiek dat langs de galerij van levende standbeelden wandelde. Stefan Laenen kwam dus als winnaar kwam uit de bus, zij het met een nipt verschil van vijf stemmen. ‘De Versteende man’ werd namelijk op de voet gevolgd door ‘De Zwangere Vrouw’, een creatie van Stephanie de Bruyckere uit het Oost-Vlaamse Wontergem.
Het festival, georganiseerd door Stichting Thorn Metronoom, werd door ruim 5.000 mensen bezocht. Naar verluidt was de kwaliteit van een bijzonder hoog niveau en genoten de bezoekers volop van de kunstzinnige creaties en uitbeeldingen van de levende standbeelden.
Bekijk hier een aantal foto’s van het festival.
Vijfentwintig levende standbeelden streden afgelopen zondag 17 juni, op het ‘Wijngaardfestival - Galerij van levende standbeelden’ in het pitoreske plaatsje Thorn, om de titel ‘Open Limburgs Kampioenschap Levend Standbeeld 2007’. De winnaar werd gekozen door het publiek dat langs de galerij van levende standbeelden wandelde. Stefan Laenen kwam dus als winnaar kwam uit de bus, zij het met een nipt verschil van vijf stemmen. ‘De Versteende man’ werd namelijk op de voet gevolgd door ‘De Zwangere Vrouw’, een creatie van Stephanie de Bruyckere uit het Oost-Vlaamse Wontergem.
Het festival, georganiseerd door Stichting Thorn Metronoom, werd door ruim 5.000 mensen bezocht. Naar verluidt was de kwaliteit van een bijzonder hoog niveau en genoten de bezoekers volop van de kunstzinnige creaties en uitbeeldingen van de levende standbeelden.
Bekijk hier een aantal foto’s van het festival.
Huirtuit door de ogen van kinderen
Gazet van Antwerpen laat deze week onze gemeente zien door de ogen van verschillende generaties. Vandaag komen de allerjongsten aan de beurt. Reporter Stefan Laenen laat enkele jonge talenten aan het woord en zoekt uit wat de kinderen in Huirtuit zoal kunnen beleven.
Blikvangers zijn ongetwijfeld de negenjarige Bono Harzé en de twaalfjarige Stef Cambré, beiden echte krakken in hun hobby. De prestaties van kickbokswonder Bono kan je hier bijna wekelijks volgen; Stef drumt dan weer als de besten, niet echt verwonderlijk als je weet dat pa Herman de stokjes hanteert bij Clouseau en Natalia.
Het palmares van Bono Harzé begint ondertussen indrukwekkende proporties aan te nemen: drie keer Belgisch, Nederlands en Duits kampioen; één keer Schots kampioen; tweemaal winnaar van de Europacup en één keer vice-wereldkampioen. Maar de jonge snaak traint er dan ook hard voor. “Drie tot vier keer per week sta ik op de matten”, bekent Bono. “Mijn vader is mijn persoonlijke trainer en caoch. Al heb ik de indruk dat hij voor mij strenger is dan voor de andere kinderen.” Toch vindt hij al die kampioenschappen wel leuk, niet in het minst omdat hij al in veel landen is geweest. Hierdoor mist Bono af en toe wel eens wat schooldagen. “Gelukkig ben ik nogal slim”, sluit hij af met een knipoogje.
Net als zijn papa mag je Stef Cambré gerust een wonderkind noemen. “Ik begon ook op mijn vierde”, steekt Stef van wal, die net als zijn vader nooit muziekles volgde. “Papa geeft me zelfs geen privéles. Hij meent dat ik mijn eigen stijl moet ontwikkelen.” Stef volgt zijn vader overal en mocht zelfs al eens zijn drums soundchecken voor Tien Om Te Tien en bij Clouseau. Tijdens optredens volgt Stef alles met argusogen, vooral bij de moeilijke stukken. En soms ziet hij zijn vader dan wel eens de mist ingaan. “Eén keer zette papa voor een vol Sportpaleis een verkeerd liedje in”, sluit Stef met een beetje leedvermaak af.
Blikvangers zijn ongetwijfeld de negenjarige Bono Harzé en de twaalfjarige Stef Cambré, beiden echte krakken in hun hobby. De prestaties van kickbokswonder Bono kan je hier bijna wekelijks volgen; Stef drumt dan weer als de besten, niet echt verwonderlijk als je weet dat pa Herman de stokjes hanteert bij Clouseau en Natalia.
Het palmares van Bono Harzé begint ondertussen indrukwekkende proporties aan te nemen: drie keer Belgisch, Nederlands en Duits kampioen; één keer Schots kampioen; tweemaal winnaar van de Europacup en één keer vice-wereldkampioen. Maar de jonge snaak traint er dan ook hard voor. “Drie tot vier keer per week sta ik op de matten”, bekent Bono. “Mijn vader is mijn persoonlijke trainer en caoch. Al heb ik de indruk dat hij voor mij strenger is dan voor de andere kinderen.” Toch vindt hij al die kampioenschappen wel leuk, niet in het minst omdat hij al in veel landen is geweest. Hierdoor mist Bono af en toe wel eens wat schooldagen. “Gelukkig ben ik nogal slim”, sluit hij af met een knipoogje.
Net als zijn papa mag je Stef Cambré gerust een wonderkind noemen. “Ik begon ook op mijn vierde”, steekt Stef van wal, die net als zijn vader nooit muziekles volgde. “Papa geeft me zelfs geen privéles. Hij meent dat ik mijn eigen stijl moet ontwikkelen.” Stef volgt zijn vader overal en mocht zelfs al eens zijn drums soundchecken voor Tien Om Te Tien en bij Clouseau. Tijdens optredens volgt Stef alles met argusogen, vooral bij de moeilijke stukken. En soms ziet hij zijn vader dan wel eens de mist ingaan. “Eén keer zette papa voor een vol Sportpaleis een verkeerd liedje in”, sluit Stef met een beetje leedvermaak af.
zondag 17 juni 2007
Twee eerste plaatsen voor HKV op de ‘Black Eagle Open’ in Rotterdam
Zaterdag 16 juni trok HKV Herenthout naar de ‘Black Eagle Open’ in Rotterdam, om er het eigen Belgian Open 2007 - volgende week in Herenthout - te promoten. Dat dit all-style karatetornooi een uitgelezen kans was voor enkele HKV’ers om zich voor te bereiden, werd meteen duidelijk na de reeksindeling.
Een enorme opkomst zorgde er voor dat onze jongste kampers in een superpoule terecht kwamen. Bono Harzé worstelde zich na vijf fel bevochten overwinningen in de finale, die hij met het kleinste verschil (1-0) weet te winnen. “Een enorm knap resultaat gezien de omvang van de poule”, aldus vader en coach Tom Harzé.
Ook Kaaya Clé weet zich na vier knappe overwinningen tot kampioen te kronen. Broer Aaron strand in de kwartfinale en Falco wordt in de tweede ronde uitgeschakeld. Volgende afspraak op 23 juni 2007 in Herenthout voor de Belgian Open in Sporthal ’t Kapelleke!
Een enorme opkomst zorgde er voor dat onze jongste kampers in een superpoule terecht kwamen. Bono Harzé worstelde zich na vijf fel bevochten overwinningen in de finale, die hij met het kleinste verschil (1-0) weet te winnen. “Een enorm knap resultaat gezien de omvang van de poule”, aldus vader en coach Tom Harzé.
Ook Kaaya Clé weet zich na vier knappe overwinningen tot kampioen te kronen. Broer Aaron strand in de kwartfinale en Falco wordt in de tweede ronde uitgeschakeld. Volgende afspraak op 23 juni 2007 in Herenthout voor de Belgian Open in Sporthal ’t Kapelleke!
vrijdag 15 juni 2007
Vandekeybus in Congo
Tijdens de eerste week van juli gaat Ultima Vez, het dansgezelschap van Wim Vandekeybus, de productie ‘Spiegel’ op vier verschillende locaties opvoeren in de Congolese hoofdstad. “We treden op in theaters, maar ook in openlucht op basketbalpleinen”, zegt Vandekeybus vandaag in De Morgen. “We willen onze dans naar de mensen toe brengen en we zullen dus zonder al te veel technische middelen een voorstelling uitvoeren.” De trip van Ultima Vez naar Kinshasa maakt deel uit van het buitenlandproject van de KVS. De schouwburg gaat op zoek naar de roots van de verschillende gemeenschappen in Brussel.
Vandekeybus koos voor ‘Spiegel’ om twee redenen. Ten eerste is het een productie is die de dansers goed kennen en die ze makkelijk kunnen aanpassen naargelang de omstandigheden. “Ik weet zelfs niet of er elektriciteit voor belichting zal zijn. Het zou ook goed kunnen dat we een scène moeten schrappen uit praktische overwegingen. De stampscène bijvoorbeeld, om niet door de podiumvloer van een oud theater te zakken”, zegt de choreograaf.
Ten tweede is er het gegeven dat ‘Spiegel’ dans pur sang is. Er komt veel bewegingstaal in voor en het is bruter en ritueler dan andere producties. “We treden op voor een ander publiek dan hier in Europa. Een fysieke dansproductie spreekt de bevolking daar meer aan.”
Vandekeybus kijkt uit naar de interactie met de toeschouwers. “Afrikanen zijn heel erg genereus. Het zou me niet verbazen als ze na de voorstelling zelf beginnen te dansen om ons iets terug te geven. Ik hoop eigenlijk wel dat we al dansend wat zullen jammen.”
Ultima Vez onderbreekt zijn drukke Europese toernee om in Afrika op te treden. “Voor de dansers zal het een leuke afwisseling zijn met de stijve theaters van cultuursteden als Wenen en Marseille”, weet Vandekeybus. “Ze kijken uit naar de open reactie van de gewone man in de wijken van de Kinshasa. Het wordt een unieke en rijke ervaring.”
Vandekeybus koos voor ‘Spiegel’ om twee redenen. Ten eerste is het een productie is die de dansers goed kennen en die ze makkelijk kunnen aanpassen naargelang de omstandigheden. “Ik weet zelfs niet of er elektriciteit voor belichting zal zijn. Het zou ook goed kunnen dat we een scène moeten schrappen uit praktische overwegingen. De stampscène bijvoorbeeld, om niet door de podiumvloer van een oud theater te zakken”, zegt de choreograaf.
Ten tweede is er het gegeven dat ‘Spiegel’ dans pur sang is. Er komt veel bewegingstaal in voor en het is bruter en ritueler dan andere producties. “We treden op voor een ander publiek dan hier in Europa. Een fysieke dansproductie spreekt de bevolking daar meer aan.”
Vandekeybus kijkt uit naar de interactie met de toeschouwers. “Afrikanen zijn heel erg genereus. Het zou me niet verbazen als ze na de voorstelling zelf beginnen te dansen om ons iets terug te geven. Ik hoop eigenlijk wel dat we al dansend wat zullen jammen.”
Ultima Vez onderbreekt zijn drukke Europese toernee om in Afrika op te treden. “Voor de dansers zal het een leuke afwisseling zijn met de stijve theaters van cultuursteden als Wenen en Marseille”, weet Vandekeybus. “Ze kijken uit naar de open reactie van de gewone man in de wijken van de Kinshasa. Het wordt een unieke en rijke ervaring.”
Schepencollege stimuleert samenwerking tussen verenigingen
Het schepencollege legt de laatste hand aan een reglement voor de toekenning van een gemeentelijke toelage aan vernieuwende socio-culturele projecten. Naar verluidt moet het initiatief het cultuurleven in onze gemeente aanzwengelen en de samenwerking tussen de verschillende verenigingen die ons dorp rijk is, stimuleren. Het reglement wordt ter goedkeuring voorgelegd op de gemeenteraad van 25 juni 2007.
donderdag 14 juni 2007
Hooifeestencomité maakt balans op
De elfde Hooifeesten liggen alweer een paar weken achter ons. Tijd voor de organisatoren om een balans op te maken. “We kunnen enkel de woorden van vorig jaar herhalen: het was een groot succes!”, weet Sander Ooms. “Wederom immens veel bier getapt, iedereen volgestoken met loempia’s, frit en ijskreem, bands die voor een op en top rock-’n-roll sfeer zorgden en ongeveer 1.250 Hooifeesters die voor die mythische en fantastische Hooifeesten-ambiance zorgden!” Aangename verrassingen waren volgens Ooms de jonge goden van Goldheart, Bulls On Parade, die met hun Rage Against The Machine-covers de wei deden ontploffen, en afsluiter Neville Staple van The Specials.
Sander Ooms houdt er ook aan om alle medewerkers, sponsors en sympathisanten te bedanken. “Zonder hun bereidwillige hulp zou dit uit de hand gelopen après-examenfeestje na tien jaar nooit zo’n bom zijn kunnen worden. Zij hebben nogmaals bewezen een onmisbare schakel te zijn in onze stevige Hooifeestenketting. Bij dezen een enorme dankuwel aan iedereen die erbij was,” aldus Sander Ooms, die ons ook nog wist te melden dat er alvast is gestart met de voorbereidingen van de twaalfde editie van het festival.
Meer foto’s op de webstek van de Hooifeesten en in ons fotoalbum!
Sander Ooms houdt er ook aan om alle medewerkers, sponsors en sympathisanten te bedanken. “Zonder hun bereidwillige hulp zou dit uit de hand gelopen après-examenfeestje na tien jaar nooit zo’n bom zijn kunnen worden. Zij hebben nogmaals bewezen een onmisbare schakel te zijn in onze stevige Hooifeestenketting. Bij dezen een enorme dankuwel aan iedereen die erbij was,” aldus Sander Ooms, die ons ook nog wist te melden dat er alvast is gestart met de voorbereidingen van de twaalfde editie van het festival.
Meer foto’s op de webstek van de Hooifeesten en in ons fotoalbum!
‘Schitterend geslepen’ is van iedereen
Op 1 februari 2007 ging in Nijlen het project ‘Schitterend geslepen’ van start. Het project wil - met de steun van de Vlaamse regering - de verhalen en het collectieve geheugen rond de diamantbewerking in de Kempen inventariseren, registreren en ontsluiten. Op die manier wil het verhinderen dat het unieke Kempische diamantverhaal onherroepelijk verloren gaat. Aangezien de ambachtelijke en vaak illegale thuisnijverheid relatief weinig materiële sporen naliet, wordt er vooral aandacht besteed aan de mondelinge verhalen van de (voormalige) Kempische diamantbewerkers en hun familie. Eén en ander is dringend, want het aantal getuigen wordt elke dag kleiner.
Projectcoördinator Jeroen Janssens rekent onder meer op de medewerking van de inwoners van Herenthout - en alle omliggende gemeenten - om van ‘Schitterend geslepen’ een succes te maken. Wilt u getuigen over uw ervaringen in de diamantsector of op een andere manier aan het project meewerken? Kent u (voormalige) diamantbewerkers of familieleden van (voormalige) diamantbewerkers die ons interessante anekdotes kunnen vertellen? Hebt u nog oude foto’s, filmopname’s, voorwerpen, archieven of andere documentatie over de diamantnijverheid in de Kempen? Of wilt u gewoon wat meer informatie over het project ‘Schitterend geslepen? Neem dan contact op met Jeroen Janssens.
INFO Jeroen Janssens, Kerkstraat 4, 2560 Nijlen • 03-410 02 09 (tel.) - 03-481 70 48 (fax) - e-post
Projectcoördinator Jeroen Janssens rekent onder meer op de medewerking van de inwoners van Herenthout - en alle omliggende gemeenten - om van ‘Schitterend geslepen’ een succes te maken. Wilt u getuigen over uw ervaringen in de diamantsector of op een andere manier aan het project meewerken? Kent u (voormalige) diamantbewerkers of familieleden van (voormalige) diamantbewerkers die ons interessante anekdotes kunnen vertellen? Hebt u nog oude foto’s, filmopname’s, voorwerpen, archieven of andere documentatie over de diamantnijverheid in de Kempen? Of wilt u gewoon wat meer informatie over het project ‘Schitterend geslepen? Neem dan contact op met Jeroen Janssens.
INFO Jeroen Janssens, Kerkstraat 4, 2560 Nijlen • 03-410 02 09 (tel.) - 03-481 70 48 (fax) - e-post
dinsdag 12 juni 2007
Tuur Baeten wordt ereburgemeester
De gemeenteraad van 21 mei heeft ingestemd met de aanvraag om gewezen burgemeester Tuur Baeten (HVP) de titel van ereburgemeester toe te kennen. Het is de minister van Binnenlandse Zaken die hierover uiteindelijk zal oordelen. Baeten, die na de verloren gemeenteraadsverkiezingen uit de politiek stapte, voldoet alvast aan alle wettelijke vereisten.
Parkfeesten 2007
Het Hooifeestencomité, MiNC, de Herenthoutse Jeugdraad en het gemeentebestuur hebben samen hun schouders gezet onder de Parkfeesten nieuwe stijl. Op zondag 19 augustus wordt het park aan de kerk het decor voor een gezellige zomerse avond voor jong en oud. Op het programma: muziek voor alle leeftijden, kinderanimatie, een ‘speelhoek’ voor de allerkleinsten én het grootste terras van Herenthout.
Circus Hopa, een circusgezelschap geboren in de schoot van de plaatselijke chiroleiding, mag de Parkfeesten om 18.30 uur opgang trekken. Amateur-clowns, acrobaten, dierentemmers, goochelaars en jongleurs beloven topamusement voor jong en oud!
Rond 19.15 uur is het de beurt aan Hombre, een Belgische band die van popmuziek haar handelsmerk heeft gemaakt. Werd er vroeger nog getapt uit verschillende vaatjes (ska, funk en tex-mex), dan lijkt de groep anno 2007 eindelijk haar eigen stijl gevonden te hebben: popmuziek waarin plaats is voor alles-en-nog-wat, zolang het live maar aanslaat.
Om 20.30 uur stelt Jenne Decleir, bekend van onder andere ‘W817’ en ‘De Kavijaks’ én zoon ván, Hotel Amigo voor. Verwacht je aan pompende reggae met een stevige scheut rock-’n-roll én een pikante latinosaus. Laat je verrassen door het eigen(-zinnige) werk van Jenne Decleir en zijn vier amigo’s: Joris Peeters, Dave Wyns, Gunter Callewaerts en Kurt de Ruijter. De aangebrande teksten van songs als ‘Pass me the Doobie’ en ‘Raam met de rode lampjes’ lokken je binnen in het schemerduister van Hotel Amigo, waar het bijzonder leuk vertoeven is. Jenne Decleir is de stomende gastheer van de avond en vergeet vooral niet zélf mee te feesten. Eén ding staat nu al vast: ‘Jenne Decleir in Hotel Amigo’ belooft een topper te worden op menig Vlaams festivalterrein.
De Parkfeesten worden omstreeks 22 uur afgesloten door onze Huirtuitse ster William Reven en zijn vrienden van Groove Garden; Barbara Dex komt mee als special guest.
WAT Parkfeesten 2007, met William Reven & Groove Garden feat. Barbara Dex (22-23.30 u.), ‘Jenne Decleir in Hotel Amigo’ (20.30-21.30 u.), Hombre (19.15-20 u.) en Circus Hopa (18.30-19 u.). Bart Van Den Bossche praat alles vakkundig aan elkaar.
WAAR & WANNEER Park van Herenthout (Bouwelse Steenweg), op zondag 19 augustus 2007, vanaf 18 uur
INKOM Gratis
Circus Hopa, een circusgezelschap geboren in de schoot van de plaatselijke chiroleiding, mag de Parkfeesten om 18.30 uur opgang trekken. Amateur-clowns, acrobaten, dierentemmers, goochelaars en jongleurs beloven topamusement voor jong en oud!
Rond 19.15 uur is het de beurt aan Hombre, een Belgische band die van popmuziek haar handelsmerk heeft gemaakt. Werd er vroeger nog getapt uit verschillende vaatjes (ska, funk en tex-mex), dan lijkt de groep anno 2007 eindelijk haar eigen stijl gevonden te hebben: popmuziek waarin plaats is voor alles-en-nog-wat, zolang het live maar aanslaat.
Om 20.30 uur stelt Jenne Decleir, bekend van onder andere ‘W817’ en ‘De Kavijaks’ én zoon ván, Hotel Amigo voor. Verwacht je aan pompende reggae met een stevige scheut rock-’n-roll én een pikante latinosaus. Laat je verrassen door het eigen(-zinnige) werk van Jenne Decleir en zijn vier amigo’s: Joris Peeters, Dave Wyns, Gunter Callewaerts en Kurt de Ruijter. De aangebrande teksten van songs als ‘Pass me the Doobie’ en ‘Raam met de rode lampjes’ lokken je binnen in het schemerduister van Hotel Amigo, waar het bijzonder leuk vertoeven is. Jenne Decleir is de stomende gastheer van de avond en vergeet vooral niet zélf mee te feesten. Eén ding staat nu al vast: ‘Jenne Decleir in Hotel Amigo’ belooft een topper te worden op menig Vlaams festivalterrein.
De Parkfeesten worden omstreeks 22 uur afgesloten door onze Huirtuitse ster William Reven en zijn vrienden van Groove Garden; Barbara Dex komt mee als special guest.
WAT Parkfeesten 2007, met William Reven & Groove Garden feat. Barbara Dex (22-23.30 u.), ‘Jenne Decleir in Hotel Amigo’ (20.30-21.30 u.), Hombre (19.15-20 u.) en Circus Hopa (18.30-19 u.). Bart Van Den Bossche praat alles vakkundig aan elkaar.
WAAR & WANNEER Park van Herenthout (Bouwelse Steenweg), op zondag 19 augustus 2007, vanaf 18 uur
INKOM Gratis
Cursus aquarel
Atelier Matsijs start op 12 september 2007 met een nieuwe cursus aquarel. De cursus bestaat uit tien lessen en wordt gegeven door José Lecuyer. Wees er snel bij want er zijn nog maar enkele plaatsen vrij.
WAT Cursus aquarel
WAAR & WANNEER CC ’t Klooster, Kloosterstraat 23b, Herenthout • Elke woensdag van 14 tot 17 uur en van 18 tot 21 uur
INFO Josée Liekens (014-21 78 46 of sms 0494-60 03 62) en Rosa Helsen (014-70 51 30)
WAT Cursus aquarel
WAAR & WANNEER CC ’t Klooster, Kloosterstraat 23b, Herenthout • Elke woensdag van 14 tot 17 uur en van 18 tot 21 uur
INFO Josée Liekens (014-21 78 46 of sms 0494-60 03 62) en Rosa Helsen (014-70 51 30)
maandag 11 juni 2007
Processierups ook in onze gemeente
De eikenprocessierups is nu in bijna alle 70 gemeenten van de provincie Antwerpen gesignaleerd. Ook in Herenthout zijn brandweer en gemeentelijke diensten al verscheidene keren moeten uitrukken, maar de bestrijding van het beestje lijkt onder controle.
De hulpdiensten vragen om alle haarden van eikenprocessierupsen te melden bij de gemeentelijke milieudiensten. Zij zullen dan inschatten of die kolonie prioritair moet worden verwijderd door een gemeentelijke dienst of een privéfirma. Zelf verwijderen wordt ten zeerste afgeraden omdat bij het verwijderen de rupsen net meer brandharen vrijgeven.
De brandharen van de eikenprocessierups veroorzaken jeuk en irritatie. Dit kan tot twee weken duren maar is zeker niet blijvend. Indien je in aanraking komt met de haartjes kun je je best wassen en de aangetaste kleren verschillende keren wassen. Bij een allergische reactie of brandharen in de ogen kun je best naar de huisarts of het ziekenhuis gaan.
Aangezien de rupsen nu volop in ontwikkeling zijn, is het hoogtepunt van de plaag bijna bereikt. Toch kunnen de brandharen van de rups nog een aantal maanden voor hinder zorgen. Zelfs als de vlinder ontpopt in augustus, laten zij spinsels achter met brandharen die door de wind kunnen verspreid worden.
Ondanks het feit dat de opmars van de rups veel minder erg is dan in de provincie Limburg, stuurde de Antwerpse gouverneur Camille Paulus afgelopen donderdag toch een brief naar alle burgemeesters dat zij na inzet van hun eigen middelen - indien nodig - gratis beroep kunnen doen op de civiele bescherming. Bewoners die meer info wensen, kunnen daarvoor terecht bij de gemeentelijke milieudienst, op de provinciale webstek (trefwoord eikenprocessierups) of op de stek van de federale overheid.
De hulpdiensten vragen om alle haarden van eikenprocessierupsen te melden bij de gemeentelijke milieudiensten. Zij zullen dan inschatten of die kolonie prioritair moet worden verwijderd door een gemeentelijke dienst of een privéfirma. Zelf verwijderen wordt ten zeerste afgeraden omdat bij het verwijderen de rupsen net meer brandharen vrijgeven.
De brandharen van de eikenprocessierups veroorzaken jeuk en irritatie. Dit kan tot twee weken duren maar is zeker niet blijvend. Indien je in aanraking komt met de haartjes kun je je best wassen en de aangetaste kleren verschillende keren wassen. Bij een allergische reactie of brandharen in de ogen kun je best naar de huisarts of het ziekenhuis gaan.
Aangezien de rupsen nu volop in ontwikkeling zijn, is het hoogtepunt van de plaag bijna bereikt. Toch kunnen de brandharen van de rups nog een aantal maanden voor hinder zorgen. Zelfs als de vlinder ontpopt in augustus, laten zij spinsels achter met brandharen die door de wind kunnen verspreid worden.
Ondanks het feit dat de opmars van de rups veel minder erg is dan in de provincie Limburg, stuurde de Antwerpse gouverneur Camille Paulus afgelopen donderdag toch een brief naar alle burgemeesters dat zij na inzet van hun eigen middelen - indien nodig - gratis beroep kunnen doen op de civiele bescherming. Bewoners die meer info wensen, kunnen daarvoor terecht bij de gemeentelijke milieudienst, op de provinciale webstek (trefwoord eikenprocessierups) of op de stek van de federale overheid.
vrijdag 8 juni 2007
Dag van de burger
In Het Nieuwsblad van vandaag kunnen we lezen dat er flink aan de vorm van het bal van de burgemeester zal worden gesleuteld. Zo gaat het evenement voortaan de ‘Dag van de Burger’ heten en start één en ander al in de namiddag met een aangepaste activiteit voor senioren en mindervaliden. Het traditionele bal blijft bestaan. De opbrengst gaat nog steeds naar het verenigingsleven.
zaterdag 2 juni 2007
Verkiezing nieuw bestuur Culturele Raad uitgesteld
Weinig aanwezigingen op de algemene vergadering van de Herenthoutse Cultuurraad, afgelopen donderdag. Maar daar had het grote aantal andere activiteiten dat werd georganiseerd ongetwijfeld iets mee te maken. De verkiezing van het verse bestuur werd dan ook uitgesteld.
Voorzitter Aloïs Van Bael hield er zich aan de vertrekkende bestuursleden Walter Govaerts, Josée Liekens en Paul Peeters te bedanken voor hun jarenlange inzet. Met Klara Janssens, Hendriekje Knaeps en Jan Limbos staan al drie vervangers klaar. Er zijn echter nog plaatsen vacant voor geëngageerde Huirtuiteneiren die willen meedenken over het cultuurbeleid. “Vijf personen voor een bestuur is te weinig”, zei Van Bael, die ook nog wist te vertellen dat hij er na dit jaar - zijn negende - mee ophoudt als voorzitter.
Voorzitter Aloïs Van Bael hield er zich aan de vertrekkende bestuursleden Walter Govaerts, Josée Liekens en Paul Peeters te bedanken voor hun jarenlange inzet. Met Klara Janssens, Hendriekje Knaeps en Jan Limbos staan al drie vervangers klaar. Er zijn echter nog plaatsen vacant voor geëngageerde Huirtuiteneiren die willen meedenken over het cultuurbeleid. “Vijf personen voor een bestuur is te weinig”, zei Van Bael, die ook nog wist te vertellen dat hij er na dit jaar - zijn negende - mee ophoudt als voorzitter.
Solidariteit
De buren van het gezin Dillen-Ledegen toonden de voorbije dagen hun solidariteit. Het gezin verloor vorige week dinsdag have en goed toen een nachtelijke brand de handelszaak waarboven het woonde, in de as legde.
Hugo, Machteld en hun twee kinderen kregen al heel wat hulpmateriaal aangeboden van hun buren: meubels, kleding, schoolgerief, knuffelberen ... Het gezin, dat nog net op tijd kon ontkomen aan de vlammen en de verstikkende rook, heeft ondertussen een onderkomen gevonden in een appartement recht tegenover de uitgebrande zaak.
Hugo, Machteld en hun twee kinderen kregen al heel wat hulpmateriaal aangeboden van hun buren: meubels, kleding, schoolgerief, knuffelberen ... Het gezin, dat nog net op tijd kon ontkomen aan de vlammen en de verstikkende rook, heeft ondertussen een onderkomen gevonden in een appartement recht tegenover de uitgebrande zaak.
Abonneren op:
Reacties (Atom)