Een vol park

De Parkfeesten en goed weer: meer dan eens is het geen goed huwelijk gebleken. Afgelopen weekend kreeg de organisatie voor het eerst in vijf jaar de onvoorwaardelijke medewerking van de weergoden. Het terras in het park aan de kerk liep voor deze lustrumeditie dan ook behoorlijk vol. Twee ellenlange soundchecks zorgden ervoor dat het programma behoorlijk uitliep. Het was dan ook al zondag toen de stekker werd uitgetrokken.
De enigen die zich aan het opgelegde tijdschema hielden, waren de jongens van Consanguinity (***). Matthias, Raf en Tom hadden de eer om de Parkfeesten te mogen openen en speelden een bezielde set. De halverwege ingebouwde akoestische versies van ‘Mad About You’ (Hooverphonic), het eigen ‘Welcome To The New World’ en ‘All Along The Watchtower’ (Bob Dylan), zorgden bovendien voor een mooi rustpunt. Hét absolute kippenvelmoment was echter het instrumentale ‘Heaven’, dat werd opgedragen aan de onlangs verongelukte Nick Lenaers.
Na de bluesrock van Consanguinity was de beurt aan De Marva’s (*), het nieuwste - Nederlandstalige (!) - project van Wimmeke Punk. Zij moesten te elfder ure Sons Of Lioth Wedding Band komen vervangen, omdat - dixit Wimmeke Punk - “de zanger liever op weekend ging, ofzo”. Jammer genoeg ging het optreden van De Marva’s door de slecht afgestelde p.a. compleet de mist in. En alsof dat nog niet genoeg was, stond het geluid ook nog eens snoeihard. Verhaal gaan halen bij de knoeiende knoppendraaiers draaide op niets uit. We moesten maar naar achter kruipen of beter nog: naar huis gaan. Naar het einde toe ging de volumeknop iets naar beneden, waardoor ‘Liesbeth Vannacht’ en ‘Dat Ben Ik’ toch nog een goede beurt kregen.
Afgesloten werd er met het no-nonsensegroepje Buckle Juice (**). Zij speelden onderhoudende covers van onder andere B-52’s (‘Love Shack’), Mink DeVille (‘Demasiado Corazon’), Weather Girls (‘It’s Raining Men’), Sister Sledge (‘We Are Family’), Bee Gees (‘Stayin’ Alive’) en Aretha Franklin (‘Think’). Iets té plastic, als u het mij vraagt. En ik gruwel nog steeds bij de herinnering aan die tenenkrommende toetsen. Maar wie ben ik? Al bij al slaagden zij er toch maar mooi in om die houten dansvloer gevuld te krijgen, en dat is al een verdienste op zich. Helemaal aan het eind mocht ook presentator Bart Van den Bossche nog even mee het podium op. Samen brachten ze o.a. ‘Ga Met Me Mee’ en het onvermijdelijke ‘De Heuveltjes Van Erica’.
Tussendoor won de zevenjarige Zinnia Verbeeck de talentenjacht op het Jeugdraadpodium. Voor haar interpretatie van Thors ‘Wij Gaan Naar Zee’ werd zij beloond met het exuberant hoge bedrag van 200 euro. Koen Van Laer, drummer bij het deelnemende The Pinpalls, zag het met lede ogen aan. Zij hadden immers moeten optreden zónder versterking.
MiNC, het Hooifeestencomité, de Herenthoutse jeugdraad en het gemeentebestuur kunnen terugblikken op geslaagde Parkfeesten, zeker wat de publieke opkomst betreft. Springkasteel en kleefmuur waren een hit bij de allerjongsten; het succes van Buckle Juice bewijst dan weer dat men voor dit soort evenementen moet gaan voor de grootste gemene deler. ’s Anderendaags verwoordde iemand van Eenheid het bij den bakker als volgt: “Die iejeste tweeje trokken oep niks, mor da leste was hiejel goe!” Ach ja, smaken verschillen nu eenmaal ...

Gezien & gehoord >>> Consanguinity, De Marva’s en Buckle Juice, Parkfeesten in Herenthout, op zaterdag 30 augustus 2008