zondag 5 juli 2009

Rock Werchter - dag 3

Het is té zot voor woorden: Verschueren samen met Miss Jones (*****) - Grace voor de vrienden - op het podium in de Marquee! Diep in de set eindigde ‘Pull Up To The Bumper’ immers in een dansfeest op het podium, nadat Jones het publiek had uitgenodigd om over de dranghekken te kruipen. En ja: den deze was erbij.
Maar laat ik beginnen bij het begin. Mijn broodje Werchter begon gisteren bij Social Distortion (**). Echt overtuigen deed de groep uit California niet. Bleven hangen: de samenzang in ‘Sick Boys’ en de stevige Johnny Cash-cover ‘Ring of Fire’.
Vandaar ging het naar de Marquee voor een stukje Jasper Erkens (***). Gewapend met alleen maar een gitaar trotseerde de 16-jarige knaap uit Kaggevinne een tot aan de nok gevulde tent. Dat Erkens uit het juiste hout is gesneden, bewees hij met de Nick Drake-cover ‘Black-eyed Dog’. Terloops wist hij ons ook nog te vertellen dat volgens één of andere poll de favoriete bezigheden van studenten tijdens de blok, 1. ‘masturberen’ en 2. ‘muziek spelen’ zijn. “Het eerste heb ik niet gedaan”, zwoer hij op zijn eerste communiezieltje, “het tweede wel: ik heb een nieuw nummer geschreven.” Geen kat ... euh ... hond die hem geloofde. Waarop Jasper gauw ‘Blues’ inzette. De triomfantelijke afsluiter ‘Waiting Like A Dog’ deed de tent uiteindelijk ontploffen.
Wat Regina Spektor (****) - occasioneel bijgestaan door twee strijkers en een drumer - even later uit de piano toverde, kon alleen maar respect afdwingen. ‘On the Radio’ en ‘Samson’ werden terecht beloond met extatisch handgeklap. Het hoogtepunt in de set was zonder discussie het breekbare ‘Laughing With’, waarin de Amerikaanse zangeres met Joods-Russische roots stelt dat we enkel in God geloven als het ons goed uitkomt. Maar het kon ook anders: “Someone next door is fucking to one of my songs” zong ze in ‘Bobbing for Apples’, waarbij ze zichzelf begeleidde op een appelblauwzeegroene gitaar. Mooi!
Daarna was het tijd voor het New Yorkse Yeah Yeah Yeahs (****). En geloof me vrij: een grotere stijlbreuk is niet denkbaar. Hun set was dan ook bijzonder explosief, compleet met scherpe gitaren en strakke drums. Karen O. betrad het podium van de Marquee in gevechtstenue: leren pakje, extravagante pantykousen, streep verf onder de ogen en mohawk op het hoofd. De vrouwelijke versie van wijlen Joey Ramone wrong zich als een krolse kat rond haar micro. Een paar keer stopte ze het ding zelfs suggestief in de mond. In dezelfde context bediende ze ook maar al te graag de confetti­kanonnen die vooraan het podium stonden opgesteld. Die laatste “Oh-oh-ooh-oh-oh-oh-ooh!!!” aan het einde van ‘Date With the Night’, onder een regen van witte papiertjes - man man man ... Wij noteerden verder ook nog fantastische versies van ‘Phenomena’, ‘Heads Will Roll’, ‘Zero’ en het als liefdesliedje aangekondigde ‘Maps’, waarbij Karen O. aan het einde de micro als een dolk in haar hart stak, wetende dat “they don’t love you like I love you”.
Verrassing even later op het hoofdpodium: Nick Cave (*****) had z’n pornosnor thuis gelaten! Het maakte dat een handvol fens met geschilderde snorren verweesd achterbleven en dat een bordje met het opschrift “Nick, we like your ’stache” inderhaast moest aangepast. Cave en The Bad Seeds trapten af met de bezwerende blues van ‘Tupelo’, gevolgd door een loeihard ‘Dig, Lazarus, Dig!!!’. ‘Red Right Hand’ kreeg een nieuw arrangement aangemeten, inclusief Doors-riedeltje. Maar het absolute hoogtepunt was ongetwijfeld de pompende versie van het ondertussen meer dan 20-jaar oude ‘Deanna’. “And I ain’t down here for your money - I ain’t down here for your love - I ain’t down here for your love of money - I am down here for your soul!” Kippenvel! Opvallend: ‘Henry Lee’ werd opgedragen aan Polly Jean Harvey, “wherever she may be”.
Bijna drie kwartier liet Grace Jones op zich wachten. Maar het was het allemaal waard. Het 61-jarige stijlicoon trapte af met ‘Nightclubbing’, het titelnummer van haar meest succesvolle album tot nu toe. Gekleed in een nachtcluboutfit met hoge hoed daalde ze neer. Het was de start van een extravagante verkleedpartij, want voor elk nummer veranderde de Jamaicaanse van hoed, masker en mantel.
Maar niet alleen de verkleedpartijen maakten het optreden onvergetelijk. Jones bleek een uitstekende zangeres te zijn en haar begeleidingsgroep speelde het zeil van de Marquee. Bovendien hebben nummers als ‘My Jamaican Guy’ en ‘I’ve Seen That Face Before’ de tand des tijds uitstekend doorstaan. Chapeau ook voor de manier waarop Grace zich al hoepelend door ‘Slave to the Rhythm’ werkte. Geen wonder dat het mens nog steeds strakke billen heeft! Uiteindelijk eindigde ze haar set op handen en voeten, vechtend tegen een orkaanwind in ‘Hurricane’.
Op het hoofdpodium zorgde 2ManyDJ’s (****) voor een verbluffende show. Grensverleggend waren de graphics, waarbij de hoezen van de gedraaide plaatjes tot leven kwamen. De broertjes Dewaele draaiden écht alles: snoeiharde elektro, Nirvana, Michael Jackson, Eurythmics, Sepultura, ... - zelfs Beethoven! Party!

Setlist Regina Spektor >>> 1. The Calculation // 2. On the Radio // 3. Eet // 4. Machine // 5. One More Time with Feeling // 6. Laughing With // 7. Folding Chair // 8. Bobbing for Apples // 9. That Time // 10. The Flowers // 11. Après Moi // 12. Poor Little Rich Boy // 13. Samson // 14. Us // 15. Fidelity

Setlist Yeah Yeah Yeahs >>> 1. Dull Life // 2. Phenomena // 3. Heads Will Roll // 4. Man // 5. Shame and Fortune // 6. Pin // 7. Gold Lion // 8. Cheated Hearts // 9. Skeletons // 10. Maps // 11. Zero // 12. Y Control // 13. Date With the Night

Setlist Nick Cave & The Bad Seeds >>> 1. Tupelo // 2. Dig, Lazarus, Dig!!! // 3. Red Right Hand // 4. Deanna // 5. Midnight Man // 6. The Ship Song // 7. Henry Lee // 8. Moonland // 9. The Mercy Seat // 10. The Weeping Song // 11. Papa Won’t Leave You, Henry // 12. Stagger Lee

Setlist Grace Jones >>> 1. Nightclubbing // 2. This Is // 3. My Jamaican Guy // 4. Love You to Life // 5. I’ve Seen That Face Before // 6. La Vie en Rose // 7. Well Well Well // 8. Williams’ Blood // 9. Pull Up to the Bumper // 10. Love Is the drug // 11. Slave to the Rhythm // 12. Hurricane

Setlist 2ManyDJ’s (onvolledig) >>> Hey Boy, Hey Girl (Chemical Brothers) // NY Excuse (Soulwax) // Flat Beat (Mr. Oizo) // Dominator (Human Resource) // Standing In The Way Of Control (Gossip) // Bonkers (Dizzie Rascal & Armand Van Helden) // Day ‘n’ Nite (Kid Cudi vs Crookers) // Kernkraft 400 (Zombie Nation) // Kids (MGMT) // Sweat Dreams (Eurythmics) // Robot Rock (Daft Punk) // Zero (Yeah Yeah Yeahs) // French Kiss (Lil Louis) // Welcome To The Jungle (Guns N’ Roses) // Positif (Mr. Oizo) // Another One Bites The Dust (Queen) // Rock The Casbah (The Clash) // Putain Putain (TC Matic) // Gravity’s Rainbow (Klaxons) // Dirty Deeds Done Dirt Cheap (AC/DC) // A Fifth Of Beethoven (Walter Murphy) // Don’t Stop ’Till You Get Enough (Michael Jackson) // Billie Jean (Michael Jackson) // Kaw-Liga (The Residents) // Just Can’t Get Enough (Depeche Mode) // Glamorous Life (Sheila E.) // Pon di Floor (Major Lazer) // Windowlicker (Aphex Twin) // Open Your Heart (Human League) // Roots (Sepultura) // La Rock (Vitalic) // Mind Dimension (Tiga) // Tour De France (Kraftwerk) // Rebel Rebel (David Bowie) // Phantom pt. 2 (Justice) // Blue Monday (New Order) // Chase The Devil (Max Romeo) // Out Of Space (Prodigy) // Emerge (Fisherspooner) // Breed (Nirvana) // Kool Thing (Sonic Youth)

Geen opmerkingen: