Mark Ronson & The Business Intl. (**½) waren gisteren in het land voor hun eerste Belgische zaaloptreden. De producer van o.a. Amy Winehouse zorgde in de Brusselse AB eerder voor een wisselvallig optreden.
Het zag er nochtans allemaal veelbelovend uit. Het instrumentarium op het podium kleurde rood en wit. Aangezien Ronson van huize uit eigenlijk een producer is, moest één en ander ook visueel overkomen. En dat deed het ook! Mooie symmetrisch opstelling en een begeleidingsgroep die strak in het pak zat. Uitgezonderd die dekselse bassist, die er een beetje uitzag als Jelle Cleymans. Jakkes. Maar: hij zorgde voor heerlijke pompende bassen. Samen met de drummer vormde hij een helse ritmesectie. So far so good.
Halfweg zakte alles echter in als een Britse plumpudding. Boosdoener was de deejay-set van de tot Amerikaan genaturaliseerde Londense meester-knoppendraaier himself. Het begon al na de eerste scratch, met het uitvallen van de stroom. De mix van ‘Rio’ van Duran Duran met de zanglijn “His name is Ronson and he dances on the sand” was potsierlijk. En toen MNDR haar eigen ‘Fade to Black’ mocht mee kwelen, was het helemaal ieder voor zich.
Gelukkig herpakte de bebrilde blondine zich min of meer in een uitgelaten ‘Bang Bang Bang’, samen met rapper Spank Rock. Brussel kreeg hiermee volgens Ronson een primeur: het was de eerste keer dat de groep het nummer live bracht.
Een opgemerkte act de présence kwam er van Boy George. Hij mocht net voor de bisronde ‘Somebody to Love Me’ komen meezingen, een nummer dat hij ook voor zijn rekening neemt op ‘Record Collection’, het derde album van Ronson. De voormalige zanger van Culture Club werd door het publiek getrakteerd op een oorverdovend applaus.
Een mooie verschijning was er in de persoon van de 24-jarige Rose Elinor Dougall. Het voormalige zangeresje van The Pipettes blonk uit in het aannemen van koele poses. Tijdens haar zangstonden — o.a. ‘Oh My God’ (Kaiser Chiefs), ‘Hey Boy’ en ‘Stop Me’ (The Smiths) — ontpopte ze zich echter tot een waar podiumbeest!
Ook Alex Greenwald liet zich niet onbetuigd. Zijn interpretatie van ‘Just’ (Radiohead) aan het begin van de set mocht er dan ook best wezen. Afgesloten werd er met de Zutons-cover ‘Valerie’. En zo eindigde het middelmatige feestje — ondanks de afwezigheid van Amy — tóch nog met een knaller van formaat …
Setlist >>> 1. Selector // 2. Circuit Breaker // 3. Just // 4. Ooh Wee // 5. Lose It (In the End) // 6. Oh My God // 7. California // 8. The Night Last Night // 9. dj-set: Pon De Floor (Major Lazer) — Just Can't Get Enough (Depeche Mode) — Rio/Ronson (Duran Duran) — Sweet Talk (Spank Rock) — Fade to Black (MNDR) // 10. Bang Bang Bang // 11. Hey Boy // 12. God Put a Smile Upon My Face // 13. You Gave Me Nothing // 14. Stop Me — You Just Keep me hanging On // 15. Somebody to Love Me /// 16. The Bike Song // 17. Valerie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten