Voor ons startten de Hooifeesten met het optreden van The Priceduifkes (***). In maart waren ze nog op tournee in Schotland, zaterdag speelden ze als het ware een thuismatch. De rechttoe rechtaan punk van het drietal werkte aanstekelijk. De 1-2-3-rifs van The Ramones waren nooit ver weg. Bovendien heeft het Kempense drietal met de slungelachtige gitarist Dries Van Looy uit Grobbendonk een echte Ramones-lookalike in de rangen. Zijn ons bijgebleven: ‘I Ain’t Dreaming of a White Christmas’, ‘My Balls Itch’ en prijsbeest ‘Loser Anthem’ (“You call me an asshole but at least I’m not a fag like you!”).
Het naburige Grobbendonk leverde trouwens het merendeel van de acts. Want ook The Crackups (***) en Psycho 44 (***) kwamen van over den hiejete stiejenweg afgezakt naar de wei van Trees Clamotte. Met The Crackups stond de eerste groep met een vol geluid op het podium. Straf wat een extra gitaar vermag. Opener ‘The Only Cure Is Alcohol’ en het van de Rock Rally bekende ‘A Girl Is Only Good to Fuck’ gingen er in als broodjes gezond. De Grobbendonkse punkers kregen van ons ook de prijs van beste songtitel: ‘Rattefoefke’ haalde het nipt van ‘All My Demons Have Distortion’ van gouwgenoten Psycho 44.
Die laatsten mogen dan wel in het vakje ‘punkrock’ geduwd worden, toch hoorden wij in de set van Psycho 44 eerder echo’s van swamp- en psychedelische rock. Gaelian, Olivier, Johan en Jonas (zoon van Geert Vermeulen) zorgden voor het eerste hoogtepunt van de dag en deelden met ‘In Control’, het eerder genoemde ‘All My Demons Have Distortion’ en afsluiter ‘Dance Motherfucker Dance’ bovendien enkele rake kopstoten uit. Het publiek in de moshpit incasseerde met veel overgave.
Maar het hoogtepunt van de dag was zonder twijfel het optreden van Steak Number Eight (****). De groep van zanger-gitarist Brent Vanneste rolde als een pletwals door de festivaltent. Bassist Jesse Surmont en drummer Joris Casier zorgden dan ook voor een ritmesectie om U tegen te zeggen. Het postrock-viertal uit Wevelgem klonk snoeihard maar tegelijkertijd viel op hoeveel gevoel voor melodie de groep in hun zwaarmetalen songs weet binnen te smokkelen. Het had bijwijlen zelfs iets van klassieke muziek. ‘Dickhead’ dreef op een heerlijk vette gitaarrif en een onweerstaanbaar refrein. Eindigen deed de groep met het epische ‘The Sea Is Dying’ en de mokerslag ‘Pyromaniac’, waarin Vanneste helemaal uit de bol gaat. Totale overgave! Onlangs vertelde Vanneste nog in De Morgen dat er na een optreden zoveel adrenaline en emotie vrij komt in zijn hoofd, dat hij het gevoel krijgt dat hij kapot gaat. “Helse steken in mijn hoofd voel ik dan, net messen die door mijn schedel trekken. Het gebeurt zelfs dat ik achteraf de ziel uit mijn lijf sta te kotsen in de backstage.” Zover kwam het zaterdag net niet ...
Het Gentse trio Drums Are For Parades (**) kon hier weinig aan toevoegen. De driekoppige blazerssectie van Shamans Of The Deaf Country — gehuld in monnikspijen! — was een leuke gimmick, maar niet meer. Enkel de zinderende finale, waarbij ook de gasten van Steak Number Eight op het podium stonden, kon ons bekoren. Het waren tien waanzinnige minuten vol chaos & disorder. Tegen het einde van het jaar willen de heren van DAFP een EP klaar hebben met daarop enkele nieuwe songs gezongen door verrassende gastzangers. Wij hebben zo’n donkerbruin vermoeden dat Steak Number Eight één van die gasten zal zijn.
Tussendoor zorgden The Wrong (**) en MoodCollector (***) voor wat afwisseling. The Wrong betrad dapper eerder bewandelde paden (zie Fifty Foot Combo). Het was vooral de zomerse ska van het zevenkoppige MoodCollector dat ons kon bekoren. Helemaal op het einde waren zij zelfs niet te benauwd om een stukje ‘Message to You, Rudy’ van The Specials in hun set te smokkelen.
Huirtuiteneiren Joris Goossens en Ken Kerckhofs van Hypesquad (***) tekenden vanaf de deejay-toren wederom voor een puntgaaf optreden. Het was heerlijk om zien hoeveel plezier deze twee jonge snaken in het deejay’en hebben. Zelfs een panne kon hen tijdens hun eerste set niet van de wijs brengen.
De jeugd had trouwens duidelijk meer interesse voor hetgeen zich op de tower of power afspeelde dan voor de groepen op het hoofdpodium. Medeorganisator Sander Ooms zag het allemaal graag gebeuren. “We kregen zaterdag ongeveer 1.040 bezoekers over de vloer. Het was een echt succes voor ons!”, wist hij achteraf.
Net als de dag voordien was de Bouwelse Steenweg vanaf het festivalterrein tot aan het kruispunt met de Gelderstraat en de Mikhoeve ’s avonds ook nu weer verkeersvrij. Het Hooifeestencomité was al jaren vragende partij. Jammer dat er eerst een dodelijk ongeluk moest gebeuren vooraleer de gemeente mee op de kar sprong ...
Setlist The Crackups >>> 1. The Only Cure Is Alcohol // 2. Trashed // 3. Teenage Alcoholic Junks // 4. Work Sucks // 5. Rattefoefke // 6. A Girl Is Only Good to Fuck // 7. Hooker // 8. Off With Your Head // 9. Secret Plan // 10. Rich and Cool // 11. Drunk With You // 12. Cuba // 13. The Bitch Is Back
Setlist The Wrong >>> 1. Intro // 2. Feel Bad, Feel Good // 3. Wrong // 4. Cut off your Head // 5. Warning // 6. Getting Better // 7. Heart Attack // 8. If You Want my Love // 9. Been a Long Time // 10. Worse than I Thought // 11. You Can Say what You Want // 12. We Get Along // 13. Let it Ride
Setlist MoodCollector >>> 1. Chatroom Lover // 2. Birth // 3. Love and Hate // 4. Winnie Was a Wicked Thing // 5. Crap // 6. Hello, Good Morning // 7. Hurry // 8. Inside My head // 9. Devilish Ska // 10. Rutty Time // 11. Mujeres // 12. MoodCollector Ska // 13. No More
Setlist Psycho 44 >>> 1. Red Blast // 2. The Bait // 3. In Control // 4. My Gommorah // 5. B.T.T. // 6. It // 7. X // 8. Someday // 9. All My Demons Have Distortion // 10. Strawberry Shake // 11. Dance Motherfucker Dance
Setlist Steak Number Eight >>> 1. Other Side // 2. Stargazing // 3. Dickhead // 4. Black Fall // 5. Track Into the Sky // 6. The Perpetual ... // 7. The Sea Is Dying// 8. Pyromaniac
Geen opmerkingen:
Een reactie posten