Die wondere wereld van Purity Ring bestaat uit bezwerende (vertraagde) beats uit een zelf in elkaar geknutselde licht/drummodule én een zeemzoete stem, die zowaar aan Shirley Temple doet denken. Maar vergis je niet: de vaak cryptische lyrics van James mogen dan wel geïnspireerd zijn door de dagboeken uit haar kindertijd, ze doen behoorlijk creepy aan. Wat anders te denken van “Drill little holes into my eyelids” (‘Belispeak’) of “Cut open my sternum and pull my little ribs around you” (‘Fineshrine’)?!
Tóch creëert het duo op het podium eerder een mysterieuze dan wel een horrorsfeer. De futuristische en cocoonvormige lampen hadden hierin zeker hun aandeel. Maar ook de looplamp waarmee Megan zichzelf en de mensen op de eerste rij af en toe belichtte en de oplichtende grote trommel, zorgden voor een feeëriek effect.
Maar wat het meeste indruk maakte, was wel die bizarre machine van Roddick, die zowat het midden houdt tussen een synthesizer en een elektronisch drumstel. Je moet het gezien hebben om het te vatten: de lampen op de machine floepten aan en uit op het ritme van de beats telkens er werd op geklopt.
Een en ander zorgde ervoor dat Purity Ring live nóg opwindender is dan op hun debuutplaat ‘Shrines’. Dit is popmuziek in haar puurste vorm. Denk Björk, Cocteau Twins en Altered Images. Wij hoorden zelfs enkele flarden The Big Pink.
Exponenten van een nagenoeg perfecte optreden waren de opener ‘Belispeak’, ‘Obedear’ en een lange versie van het nummer waarmee alles begon: ‘Ungirthed’. Jammer genoeg duurde het optreden amper 50 minuten. Net na ‘Obedear’ verontschuldigde Megan zich voor het feit dat er nog maar drie nummers zouden volgen. “We don’t have more songs”, klonk het beteuterd ...
Setlist >>> 1. Belispeak // 2. Amenamy // 3. Fineshrine // 4. Lofticries // 5. Cartographist // 6. Saltkin // 7. Obedear // 8. Crawlersout // 9. Ungirthed // 10. Shuck //
Gehoord & gezien >>> Purity Ring, AB in Brussel, op woensdag 7 november 2012
(Foto’s: illias Teirlinck)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten