Boogie Boy @ Torekensschool

Het had geen haar gescheeld of Vlaanderen was Boogie Boy — het alter ego van Paul Ambach — kwijt geweest. Een optreden in een New Yorkse bar, samen met zoon Nathan, leidde in 2010 bijna tot eeuwige roem bij ‘America’s got talent’. Maar zover kwam het gelukkig niet. Boogie Boy (***) stond afgelopen zaterdag gewoon zijn ding te doen in de Sint-Gummaruskerk. Vooral na de pauze deed de voormalige concertpromotor zijn naam als podiumbeest alle eer aan en zette hij het kerkje in vuur en vlam.

Dat Boogie Boy niet zomaar de eerste de beste is, getuigen zijn optredens op de grootste festivals (North Sea Jazz Festival, Montreux, Jazz à Juan, Orleans Jazz, ...) ter wereld. De Wilrijkenaar van Joodse afkomst speelde er de voorbije 40 jaar o.a. samen met Toots Thielemans, BB King, John Lee Hooker, Lionel Hampton, Alvin Lee en Ray Charles, die hij zijn leermeesters noemt. De setlist van zaterdagavond was trouwens opgebouwd rond het avondvullende eerbetoon aan diezelfde Ray Charles, waarmee Boogie Boy eerder verschillende culturele centra aandeed. Maar ook BB King, James Brown, Joe Cocker en zelfs The Beatles kwamen aan bod.
Boogie Boy begaf zich in Torekensschool geregeld tussen het publiek, danste op stoelen en schreeuwde zich — zwetend als een rund — de longen uit zijn lijf. Hij was dan ook uiterst gecharmeerd door de prachtige locatie en beloofde terug te komen. Het gezellige kerkje ontlokte hem een uitspraak waarmee hij John Lennon naar de kroon stak. “Christ and Boogie Boy have the same charisma!”, schaterde hij.
Noem ’m ook gerust de Peter Sagan van de blues. Niet alleen de vrouwen, maar ook de mannen in het publiek zullen het geweten hebben dat Boogie Boogie lijfelijk aanwezig was. Zo kreeg Paul De Winter van P&B Optics een smakkerd op zijn kale knikker, ging hij links en rechts bij verschillende vrouwen op de schoot en liet hij zich tijdens de tweede helft van het concert gewillig het hemd dichtknopen. Tijdens het aan alle vrouwen opgedragen ‘I Can’t Stop Loving You’ plukte Boogie Boy er natuurlijk eentje uit het publiek, om ze vervolgens tegen zijn gilet te trekken en er een slow mee te dansen.
Boogie Boy is dan ook meer entertainer dan zanger en ontpopte zich gaandeweg tot een heuse master of ceremony: hij gaf de voorzetten en het publiek moest ze er Mbokani-gewijs inbuffelen. Zelf noemt hij een en ander de Boogie Boy Experience, waarbij het motto niet “the audience is listening” is, maar wel “the audience is singing”. Tijdens het tweede deel duurde het dan ook niet lang vooraleer iedereen mee stond te zingen en swingen.
Boogie Boy himself bleek te beschikken over een onuitputtelijke bron aan energie. “Heeft hij zijn pillekes wel gehad?”, vroegen we ons af. Even vreesden we zelfs voor ongelukken op de eerste rij, toen hij zich Boogie Cowboy waande. Rakelings scheerde de micro over de hoofden van de toeschouwers ...
MinC stelde zaterdagavond ook een eigen biertje voor: BinC, een pittige tripel met een alcoholpercentage van 8.5. Voor de ontwikkeling ervan gingen de muziekvrienden aankloppen bij Brouwerij/Stokerij Pirlot uit Zandhoven, bekend van het heerlijke Kempisch Vuur. Aan het aantal versprekingen van Wim Horemans te horen, kan het alleen maar een succes worden!

Setlist >>> 1. What a Wonderful World // 2. Let the Good Times Roll // 3. Georgia On My Mind // 4. Hallelujah, I Live Her So // 5. I Got A Woman // 6. Everybody Needs Somebody // 7. The Thrill Is Gone /// 8. Stormy Monday // 9. What I’d Say / Let’s Twist Again // 10. It’s a Man’s Man’s Man’s World // 11. Get Ready // 12. I Got You // 13. I Can’t Stop Loving You / Eenzaam Zonder Jou // 14. Gimme Some Lovin’ / Gloria / Na Na Hey Hey, Kiss Him Goodbye /// 15. Unchain My Heart // 16. Bring It On Home To Me / The Battle Hymn of the Republic /// 17. With a Little Help From My Friends




Hervé Martens, Wim Horemans, Boogie Boy en Toto Poznantek (foto’s: eVER)