DAG 1
Voor het eerst in de geschiedenis liep het zestien jaar jonge festival over twee dagen. De post-punkers van pIE p.KLEIN (***) stonden al vier keer eerder op de Hooifeesten. Vrijdag mochten ze de spits afbijten op het nieuwe Clamotte Rock-podium. De groep uit Hest deed dat met verve. Sociaal engagement (‘comer che el guevaar’ en ‘ont spanje’) verpakt in grappige woordspelingen én aanstekelijke muziek: da’s het universum volgens pIE p.KLEIN. In het openingsnummer ‘welkom’ ontdekten we een stukje ‘Little Talks’ van van Of Monsters And Men. ‘in de ban van de 80’s’ was een ode aan de Europe’s, Culture Clubs, Nena’s en Depeche Mode’s van dertig jaar geleden. ‘pruimentijd’ werd opgedragen aan de meisjes in het publiek. Het deed trouwens een beetje denken aan ‘Komaan met dat lijf’ van Raymond. Het werd gevolgd door het boenknummer ‘binnen’, met de grappige zinsnede “gij brengt ze buiten en ik doe ze binnen.” Hilarisch!
Het kan aan ons liggen, maar de doortocht van Katastroof (**) was minder memorabel. Het Aantwaarps trio stond ons inziens een beetje ongeïnteresseerd op het podium. Al krijgt Zjuul Krapuul wel de prijs voor moed en volharding. De man onderging woensdag een broodnodige operatie aan zijn stembanden om een gezwel te verwijderen. Ondanks dit ongemak kwam hij samen met zijn maten tóch spelen op de parking. “Met zijn andere gezwel is alles nog in orde”, wist Stef Bef. “Zoals het goed onkruid betaamt, overleefde hij de ingreep met glans. Hij zal de oorverdovende stilte van zijn stembanden ruimschoots compenseren met andere lichaamsdelen én door als vanouds op op de snaren te vlammen.” Een stemloze Zjuul had volgens Stef zo ook zijn voordelen. “Nu kunnen de Jos en ik hem er doorsleuren zonder dat hij iets terug kan zeggen.” Vooral in ‘Nee he, ’t is geen waar he’ moest Zjuul het flink ontgelden. Maar Zjuul maakte van de nood een deugd en liet een flinke scheet in de micro. Achterklap noemen ze zoiets ...
Dan liever Sons Of Lioth (****). De groep heeft met ‘Large Hadron Collider Spider’ een verse EP uit en kwam die maar al te graag voorstellen op Clamoon Rock. Op de tonen van rapper Jay-Z’s ‘99 Problems’ daalde het vijftal neer op planeet aarde. Zanger Kristof Van Den Bergh en de zijnen hadden vanaf de eerste noot gewonnen spel en deelden de ene kopstoot na de andere uit. ‘Fear of the Dark’ en ‘Dragonslayer’ werden door zowat heel de tent meegebruld. Een ander kippenvelmoment was ‘Brave Man’, dat werd opgedragen aan Stijn Verstappen en zijn mama Lief ‘Trees Clamotte’ Van Herck ... De bisronde was er eentje om in te lijsten: de Beastie Boys-cover ‘Fight For Your Right’ en publiekslievelingen ‘Spartacus’, ‘Last Unicorn’ en ‘100.000 Metalyears Ago’ sloegen het publiek murw!
DAG 2
The Decline (***) mocht zaterdag als eerste het podium op. Het Australische viertal, dat zijn naam haalde van een EP-titel van NOFX, liet zich niet ontmoedigen door de matige opkomst en gaf er meteen een lap op. The Decline grossierde in korte, krachtige melodieuze skate-punk. Net als pIE p.KLEIN vonden we heel wat humor en engagement in hun teksten en songtitels. Wat anders te denken van ‘The Financial Equivalent of a Complete Rectal Exam’ of ‘A Crash Course in Emotional English’. Ook ‘Showertime in the Slammer’ liet weinig aan de verbeelding over. In ‘Excuse Me’ en ‘You Call This A Happy Meal’ werd de onethische behandeling van dieren aan de kaak gesteld. Menselijk welzijn en slavenarbeid kwamen dan weer aan bod in het politiek getinte ‘Worlds Apart 2’, thema’s die in schril contrast stonden met de hoge meezingfactor van het nummer. Kortom: een opener die kon tellen.
Stonepiler (***) heeft met bassist Yannick Cambré (25) een Huirtuiteneir in de rangen. En dat was op de eerste rijen te zien ook. Wij spotten heel wat Cambrékes en Wagemanskes in het publiek. Stonepiler opende met de vettige bluesrocker ‘Reefer’, een ode aan de joint, waarin we zowaar een flard ‘What Is And What Should Never Be’ van Led Zeppelin herkenden. Verder heel wat referenties naar Stone Temple Pilots, Soundgarden en Pearl Jam. En dat is geen verwijt! Prima set!
The Explosivos (***) verrasten op hun beurt met een zingende drummer én een cover van ‘Action Woman’, het debuut van The Litter, een Amerikaanse garagerockband uit de jaren 60. Het Mexicaanse zootje ongeregeld deed met hun aanstekelijke punkrock zowaar de zon schijnen, zowel boven het terrein als ín de tent. Keigrave gasten ook, die kerels van The Explosivos, die ons backstage trakteerden op een paar shots ... tequila! Twee van hen werden door The Sha-La-Lee’s (****) het podium op geroepen om mee te jammen op de Stones-cover ‘Empty Heart’, een verbroedering die na de set van de Limburgers in de coulissen trouwens werd voortgezet.
The Sha-La-Lee’s is de nieuwe band van zanger-gitarist Cédric Maes (The Sore Losers en El Guapo Stuntteam) en drummer Dave Schroyen (Millionaire en Evil Superstars) en mixt klassieke bluesrock met opzwepende garagerock. Twee tegenpolen volgens sommigen maar wat ons betreft een geslaagd huwelijk: Cédric Maes toverde heerlijk lange solo’s uit zijn masjien. Led Zeppelin was nooit ver weg. Christophe Vaes (Noordkaap en El Guapo Stuntteam) zorgde met zijn smoelschuiver dan weer voor een extra dimensie. Beide heren stonden trouwens al eerder op een Huirtuits podium, in 2005 in het jeugdhuis en in 2006 én 2007 op wijlen de Hooifeesten. Eigenlijk stond er met The Sha-La-Lee’s een echte cultgroep op het Clamotte Rock, want Toon Aerts is naast bassist ook filmmaker en maakte eind vorig jaar voor The Jon Spencer Blues Explosion de clip bij ‘Black Mould’. Een onvervalste topper!
Buscemi en Squadra Bossa (****) wisselden livemuziek af met samples en een dj-set en brachten een pretentieloze mix van bossanova, latin house en afro grooves. Met de opzwepende clubhit ‘Seaside’ deed een licht aangeschoten Dirk Swartenbroeckx de tent naar het einde toe ontploffen. Toen de percussionist enkele dames uitnodigde, verplaatste het dansfeestje zich uiteindelijk van de planken vloer naar het podium. Doordat een van zijn twee andere optredens van de avond was afgelast, bleef Swartenbroeckx nog even backstage hangen. De barkeeper zal het geweten hebben. Of hij zijn eigen wijn In Situ — een Chileense wijn van de carmenèredruif, rood en jong, met een stevige afdronk en aroma’s van paprika en peper — dronk, is ons niet bekend.
Hoofdact van de avond was het Nederlands Gruppo Sportivo (****). Een en ander zorgde voor een ware volksstroom. De wat oudere festivalgangers — God weet vanonder welke steen ze kwamen gekropen — namen de plaats in van de jeugd en zongen haast elk nummer woord voor woord mee. Teletijdmachinegewijs werden we ‘Back to 78’ geflitst en waanden ons in Zaal Lux. Van de oerbezetting stonden alleen antiheld Hans Vandenburg (zang & gitaar), Max Mollinger (drums) en Peter Calicher (toetsen) op het Clamotte-podium. Gruppettes van weleer Josée van Iersel en Meike Touw werden ondertussen vervangen door twee andere — lees: jongere — exemplaren: Inge Bonthond en Lies Schilp. En het moet gezegd: de nieuwe meisjes deden het geweldig en mochten in ‘Henri’ zelfs soleren. Zelfs de Mexicanen walsten vrolijk mee. ‘Rock ’n Roll’, ‘Beep Beep Love’, het met stukjes ‘That’s The Way I Like It’, ‘Relax’, ‘This Is Not A Love Song’, ‘Hit Me With Your Rhythm Stick’ en ‘Fame’ opgesmukte ‘Disco Really Made It’ en een herneming van ‘Hey Girl’ zetten uiteindelijk een orgelpunt op een fantastische editie van Clamotte Rock.
“Clamotte gaat nog steeds over een hoop vrienden die samen iets organiseren”, konden we de voorbije weken links en rechts lezen. En zo is het maar net: de organisatie mag trots zijn op het geleverde werk! Wij kunnen met een gerust hart terug in onze riool kruipen. Afspraak in 2014, opnieuw op Oosterhoven?!
Setlist The Decline >>> 1. Sentience Or Selfishness // 2. Human Exports // 3. Refujesus // 4. Excuse Me // 5. 66B // 6. You Died... Losing 16 Experience Points // 7. Good Gravy // 8. You Call This A Happy Meal? // 9. Worlds Apart II // 10. The Financial Equivalent of a Complete Rectal Exam // 11. A Crash Course in Emotional English // 12. Showertime in the Slammer
Setlist Stonepiler >>> 1. Reefer // 2. Raise Your Flag // 3. Joke // 4. Dessert // 5. 321 // 6. Restless Heart // 7. [Tokkel] // 8. [CCR]
Setlist Los Explosivos >>> 1. A Toda Velocidad // 2. Papi Satu // 3. Loui Louie // 4. Se Apagó // 5. Miedo // 6. Perro Negro // 7. Dug Dug’s // 8. I Don’t Care // 9. Supercharger // 10. Creo Que Esto // 11. Hippie // 12. Lo Que Me Excita // 13. Action Woman // 14. Barracuda
Setlist The Sha-La-Lee’s >>> 1. River Boat // 2. I’m Goin’ Bad // 3. Hold Me Down // 4. In The City // 5. Empty Heart (feat. The Explosivos) // 6. God’s Children // 7. [Nieuwe Blues] // 8. La-La-La // 9. [Oude Blues]
Setlist Gruppo Sportivo >>> 1. Mission A Paris // 2. Superman Is Back // 3. I Shot My Manager // 4. Superman // 5. Doremifasollatido // 6. I Said No // 7. Dreamin’ // 8. Henri // 9. Heya Girl // 10. Lasting Forever // 11. Rock ’n Roll // 12. Beep Beep Love // 13. Disco Really Made It /// 14. Tokyo // 15. This Is A Normal Song // 16. Hey Girl (Original)
Sabu van Los Explosivos en Cédric The Sha-La-Lee’s verbroederen backstage ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten