maandag 25 november 2013

Legendarische Lux

Zo’n 300 aanwezigen genoten afgelopen vrijdag zichtbaar en met volle teugen van een avondje nostalgie in de Lux. Concertorganisator Gust Spruyt ontpopte zich tot topentertainer en haalde herinneringen op aan de 200 concerten die hij er meer dan twintig jaar lang organiseerde.

Het verhaal begon nochtans met een valse noot. Een maand geleden trokken wij met zijn drieën naar Vanessa’s Milkbar in de Ristenstraat. Vanessa Spruyt beheert er namelijk de enorme collectie memorabilia die ze erfde van haar vader. ’t Is te zeggen: ze beheerde er de collectie. Alsof de duivel ermee gemoeid was, raakte alles na ons bezoek verloren. Weg tekening van Herman Brood, weg gastenboeken met complimenten van de groten der aarde, zoals Mark Knopfler ...
Bedoeling was om een en ander tentoon te stellen, in te scannen en te bewaren voor het nageslacht. Vanessa zocht zich de voorbije weken een breuk. Helaas, zonder resultaat. Gelukkig waren de affiches niet verloren gegaan. Gelukkig ook dat enkelingen hun collectie tickets ter beschikking wilden stellen, aangevuld met krantenartikels en elpeehoezen van groepen die ooit van jetje hadden gegeven in de voormalige concerttempel. Maar bovenal gelukkig dat de allermooiste herinneringen veilig waren opgeslagen op de harde schijf van de man die het allemaal had mogelijk gemaakt. Verteller Gust Spruyt bleek in bloedvorm en kreeg achteraf een oververdiende staande ovatie.
Gust was moeilijk bij te benen en vertelde honderduit. Over hoe hij de muziekmicrobe als Herenthouts jongetje van 14 jaar opliep in het Londense Hyde Park op 5 juli 1969, tijdens een optreden van The Rolling Stones. Of het verhaal van Gerry Rafferty, wiens optreden niet had plaatsgevonden als het van de manager had afgehangen. “Komen ze voor je stem of voor het licht?”, vroeg local asshole Gust. En dat gaf de doorslag. Al het licht stond uiteindelijk op Rafferty en de rest van de band zat in het donker.
Tussendoor kwamen oude bekenden van Gust hun verhaaltje doen aan de microfoon die voor het podium stond opgesteld. Fons Stubbe kwam bijvoorbeeld vertellen over Wendy O’Williams, de zangeres van Plasmastics, die in hare pure in de poempbak kroop om zich te wassen. Jakke Van Dijck deed hetzelfde over de flightcase van Fischer-Z waarin hij in slaap was gevallen en zodoende bijna mee op wereldtournee was vertrokken.
Ook het stoofvlees van Gust kwam ter sprake. Mark Knopfler van Dire Straits was er lyrisch over en schreef in het verloren gastenboek: “Dear Gust, thank you for the good food and attention.” Knofler had zo genoten dat Gust en zijn ploeg werden uitgenodigd op een latere Dire Straits-show in Brussel. “Na het optreden mochten we mee gaan eten. De mensen van de platenfirma hadden echter een verkeerd restaurant opgegeven, wellicht in de hoop dat we het niet zouden vinden. Toen we er toch opdaagden, zag je die mannen kijken: ‘Shit, ze hier toch.’ Ze verbanden ons naar een hoek van het spel, maar Mark knopfler zag ons zitten. ‘There’s Gus and his gang!”, zei hij en samen met de rest van de groep schoven ze een tafel bij aan de onze.”
Over het optreden van U2 wist Gust niet veel te vertellen, enkel dat er weinig volk was door een rakettenbetoging in Brussel. Coiffeur Louis stond dan weer in het voorprogramma van Madness. Wie zich een broske liet scheren, mocht er gratis in.
Het strafste verhaal? Ei zo na hadden we niet gesproken over Rock Werchter maar ... Rock Herenthout. Elvis Costello en Graham Parker gingen immers de headliners zijn op Torhout-Herenthout. Burgemeester Nest Vercammen stelde te elfder ure zijn veto. De stickers waren echter al gedrukt. De namen moesten er achteraf opnieuw afgeknipt worden.
Herenthout: het stond dan ook gek op die tour-T-shirts, tussen wereldsteden als Berlijn, Amsterdam, Parijs en Brussel. Gust sprak dan ook over the suburbs of Antwerp als hij het over ons stoetersdorp had ...
Het gelegenheidstrio Jo Lux & De Spruitjes (***) - Jo Witvrouwen, Filip Van Laer en Jean-Paul De Clercq - zorgde voor de muzikale omlijsting en speelde bekende en minder bekende nummers van artiesten die de catacomben van de Legendarisch Lux ooit hadden bezwangerd met hun muziek. “Het mag na vrijdag nog maar eens duidelijk zijn dat de interesse voor dit soort ‘recent’ erfgoed, jong én oud weet te fascineren ...”, merkte een tevreden bezoeker terecht op. “Misschien na het terugvinden van de collectie vatbaar voor een “luxe”-editie?”

Setlist >>> 1. I Keep a Close Watch // 2. Right Down the Line // 3. Zij Heeft Stijl // 4. Six Blade Knife // 5. A Forest // 6. So Long // 7. Stray Cat Strut // 8. Mia // 9. I Will Follow // 10. Carribean Moon // 11. Right Next Door // 12. There Will Be No Next Time

Geen opmerkingen: