Een fan van Danny Wuyts (**) zullen we nooit worden. Ook niet na ’s mans doortocht in de Sint-Gummaruskerk afgelopen zaterdag op uitnodiging van Harmonykoor Jubile (****).
Wuyts zong en begeleidde zichzelf op de piano. Jammer genoeg was het enige opwindende aan zijn optreden het gegeven dat hij werkte zonder vaste setlist. Net als bij Paul De Leeuw mocht het publiek die samenstellen door lukraak titels naar de zanger-pianist te gooien. Ondertussen probeerde Wuyts Boogie Boy naar de kroon te steken met flauwigheden en absurditeiten. Zo veranderde hij de titel van de Otis Redding-klassieker van ‘(Sittin’ on) The Dock of a Bay’ in ‘(Sittin’ on) The Cock of a Gay’ en zong hij ‘Laat Me Nu Toch Niet Alleen’ met de stemmen van Johan Verminnen en Koen Wauters — toegegeven: dat was wel straf. Van ‘Me and my Guitar’ kende hij alleen het refrein. En dat was dan ook alles dat hij zong ...
Neen, dan liever presentateur Stefan Laenen. Hij verraste aan het begin — van wat toch ook een beetje zijn show werd — niet met wist-je-datjes over Danny Wuyts, maar met vijf da-kan-nie-Danny’s. Met dank aan de boekskes had hij het over Danny’s vriendschap met Jan Schepens, zijn travestieverleden als vriendin van Debby en Nancy, zijn rol van orkestleider in de film ‘Bitter Moon’ (1992) van regisseur Roman Polanski, zijn status van pokerkampioen én die van super-papa van Sarah.
Tussen de liedjes van Jubile door vermaakte Laenen ons met een plastische cursus popmuziek. Hoe ‘Blame it on the Boogie’ uiteindelijk een grotere hit werd in de versie van The Jacksons dan in die van de auteur Mick Jackson, werd onder andere geïllustreerd met twee handpoppen. En dat Laenen onlangs het Red Star Line Museum heeft bezocht, zullen we ook geweten hebben.
De aankondiging van Isolde Lasoens ‘Aluminium Folie’ deed denken aan het optreden van Bart Cannaerts, niet zo lang geleden in hetzelfde kerkje. De onhandige tiener in Laenen gaf een spreekbeurt waarin amuliniumfolie, negerkes, herojne en coccajne én de hete truffel Isolde Lasoen de hoofdrol speelden.
Maar dé echte sterren in Torekensschool waren natuurlijk de jongens en de meisjes van Jubile. Iedereen had achteraf wel zijn favoriete nummer. Wij onthouden vooral ‘Cheek to Cheek’ van Fred Astaire en Ginger Rogers uit de film ‘Top Hat’ (1935), ‘Hij Wel’ van The Ramblers en ‘An Afro-Celtic Diddle’, waarin Africa en Ierland elkaar moeiteloos de hand reikten. Maar hét absolute prijsbeest was het Eurovisiesongfestivallied ‘Waterman’ van Hearts of Soul, waarbij de vrouwelijke koorleden de sterren van de hemel zongen. Verrukkelijk.
Het blijft indrukwekkend hoe Eric Vinken de familie Cambré en vrienden laat samen zingen. Marc Verschueren lichtte achteraf een tip van de sluier. “In het begin zingen we als het ware in slow motion. Vervolgens gaat het altijd maar sneller en sneller, tot we op het juiste ritme zitten.”
Setlist Danny Wuyts >>> 1. Medley: Every Breath You Take / De Do Do Do De Da Da Da // 2. Me and my Guitar // 3. Aline // 4. Heaven // 5. We Are the Champions // 6. Medley: Dance Away / Avalon // 7. You Are So Beautiful // 8. Georgia On My Mind // 9. Laat Me Nu Toch Niet Alleen // 10. Medley: Heb Je Even Voor Mij / Een Beetje Verliefd // 11. I Don’t Wanna Lose You // 12. What a Differnede a Day Makes // 13. Con te Partiro // 14. (Sittin’ On) The Dock Of the Bay // 15. Lately
Setlist Jubile >>> 1. Cheek to Cheek // 2. Blame It on the Boogie // 3. Alice in Wonderland // 4. Hij Wel // 5. Blue Skies // 6. Aluminium Folie // 7. Sailing (met Danny Wuyts) // 8. Ik Wil de Wereld Zien (met Danny Wuyts) // 9. An Afro-Celtic Diddle // 10. Waterman // 11. Over the Rainbow // 12. The Flintstones Theme Song /// 13. Blue Skies // 14. An Afro-Celtic Diddle
Gehoord & gezien >>> Jubile & Danny Wuyts, in de Sint-Gummaruskerk te Herenthout, op zaterdag 30 november 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten