zaterdag 21 mei 2016

100 jaar KFC Herenthout in woord en beeld

Het ging op 1 januari 2016 misschien wat onopgemerkt voorbij maar KFC Herenthout vierde op neuwjaarsdag wel degelijk zijn honderdste verjaardag. Op 1 januari 1916 werd in een staminee in de Molenstraat FC Victoria gesticht. Tien jaar later koos de club met FC Herenthout voor een nieuwe naam en werd de club lid van de KBVB.

Om het eeuwfeest kracht bij te zetten, werkte een speciaal hiervoor opgerichte werkgroep samengesteld uit oud- en huidige bestuursleden en sympathisanten van KFC, enkele interessante initiatieven uit. Een gepersonaliseerd stickerboek, uitgeven in samenwerking met AD Delhaize Herenthout, beet alvast de spits af. Meer dan 330 spelers en medewerkers van de club kregen een plaatsje in het prachtige stickerboek, dat zonder meer zal uitgroeien tot een tijdsdocument. En nu is er - met de steun van Kempens Karakter, de Vlaamse overheid en de gemeente Herenthout - een tentoonstelling en een boek. Beide initiatieven garanderen bezoeker en lezer voetbalverhalen van vroeger en nu ...

VICTORIA
De aanhef naar de officiële stichting van KFC Herenthout en de daaraan verbonden aansluiting bij de KBVB, dateert van 1916. Toen werd er voor het eerst min of meer georganiseerd gevoetbald onder de benaming FC Victoria.
Burgemeester baron Van Reynegom de Buzet verleende toen zijn medewerking, terwijl het eerste bestuur samengesteld werd door Adolf Van Dyck (voorzitter), Georges Bossaerts (secretaris), Arthur Heylen (penningmeester) en Jos Schoeters (ere-voorzitter). In dat beginjaar telde de club al meteen 43 ereleden, die om de drie maanden 0,5 tot 5 en zelfs 20 frank bijdroegen. Maar er waren ook 64 gewone leden, voor die tijd uitzonderlijk.
Al gauw sloot FC Victoria zich met drie ploegen aan bij het KVV, het Kempisch Voetbalverbond. Er werd gevoetbald tegen negen ploegen uit de omtrek, waaronder de Noordklievers en Belgica uit Noorderwijk, de Kempische Shotters uit Vorselaar en de Vliegers uit Bouwel.
De eerste ploeg bestond destijds uit Jos Van Looy, Jos Torfs, Alfons Torfs, Charles Schoonheidt, Jos Van Goubergen, Alfons Van Dijck, Louis Bosmans, Georges Bossaerts, Karel Bruyneel en Eugène Van Goubergen. Ze scoorden dat jaar 38 keer en kregen 24 doelpunten tegen. Er werd vier keer verloren en drie keer gelijk gespeeld.
Over die beginperiode bezit KFC een benijdenswaardig archief, dat oorspronkelijk werd bijgehouden door Eugène Van Gouwbergen, lokaalhouder van café Den hamer. Toen het clublokaal verdween, ontfermde Alfons ‘Fokke Pie’ Cornelis zich over de waardevolle stukken.

STAMNUMMER 683
Na tien jaar Victoria werd er besloten om zich aan te sluiten bij de Belgische Voetbalbond. Onder de nieuwe naam FC Herenthout kreeg men stamnummer 683 toebedeeld. Het is dan dat er ook voor het eerst wordt verwezen naar de clubkleuren rood en groen.
In het verslagboek van 1927 lezen we over de eerste wedstrijd in de KBVB. We schrijven 11 september en FC Herenthout ontvangt RC Wilrijk. “De rood-groene jongens deden in weinig gunstige voorwaarde hun intrede in de tweede afdeling. De oud-bevorderingsploeg der FC Wilrijk was hun eerste bezoeker. En dan met de volgende ploeg den strijd moeten aangaan, was niet al te rooskleurig voor Torfs mannen. Over volgende Herenthoutse elftal had heer Oerlemans de leiding: C. Cambré, A. Heylen, F. Torfs, L. Hoskens, J. Heylen, J. Van Goubergen, G. Van Goubergen, K. Cambré, G. Bossaerts, J. Peeters, G. Drijbooms. Wilrijk wint den oproei en plaatst de lokalen met de zon in ’t gelaat. Inrukken wordt dan gefloten met een verdiende overwinning der bezoekers.” Einduitslag: 0.3.

JOJO
Uiteindelijk werd Herenthout tweede in de competitie, na OG Vorselaar, maar versierde via de eindronde toch de promotie. Het jaar daarop ... degradeerde het opnieuw. Het werd de basis van een traditie die gans de geschiedenis van de club zou kenmerken. Herenthout zou het nooit lang volhouden in eenzelfde reeks en speelde vooral jojo. Kampioenstitels werden steevast afgewisseld met degratie.
In de jaren 30 verbleef Herenthout acht jaar in tweede gewestelijke, eind jaren 50 vertoefde het zes jaar in eerste provinciale. In de periode 1966-1977 zou de club het tien jaar lang uitzingen in de hoogste Antwerpse reeks.

TOPJAAR
Het seizoen 1955-1956 wordt nog altijd aanzien als een van de topjaren van FC Herenthout. Herenthout werd toen kampioen in derde provinciale en scoorde maar liefst 143 doelpunten. Toch moest Herenthout nog een testmatch tegen Pulle spelen, dat evenveel punten (49) realiseerde, met maar slechts 119 doelpunten. Herenthout won de match met 2-0. De doelpunten werden gescoord door Karel Vermeulen en Jef Meulmans. Overigens zou Herenthout er zeven maal in slagen om 100 doelpunten - of meer - te scoren in één seizoen.

BEVORDERINGSVOETBAL
Absoluut hoogtepunt in de clubgeschiedenis is het ene seizoen (1985-1986) in bevordering. Het jaar voordien was Herenthout tweede geëindigd, na het ongenaakbare FC Heist. De promotie werd op de voorlaatste speeldag afgedwongen tegen buur KFC Poederlee (dat toen Joël Bartholomeeussen in de rangen had). Wim Van Looy lukte twee doelpunten, Guido Verstrepen zorgde voor de verlossende derde treffer. Eindstand 3-1.
De vreugde-uitbarsting na het laatste fluitsignaal was enorm. Hetzelfde kan worden gezegd van de plensbui die de weergoden toen over Herenthout uitkieperden. Dat was voor Rudi Van De Poel (de voorbije week bedwong hij nog de Mount Everest) het sein om in zijne flikker over de ganse lengte van het veld te spurten.
Van de 46 goals die de ploeg lukte, nam Wim Van Looy bijna de helft voor zijn rekening. De talentrijke spits, op dat ogenblik nog maar 20 jaar oud, trapte er 22 tegen het net. Hij vormde samen met de van Schriek overgekomen Dirk Hendrickx een geducht aanvalsduo. Hendrickx nette dertien ballen. De overige goals werden gescoord door Guido Verstrepen (3), Cis Celis (2) en Jo Lieckens, Raf Lodeweyckx, Patrick Belmans, Ludo Van Looy en Wim Wagemans (telkens 1).

TOPSCHUTTER VAN LOOY
Het nationale voetbal bleek uiteindelijk een ietsiepietsie te hoog gegrepen. Alhoewel, aan het einde van de rit kwamen de mannen van André Demeutter en Willy Van Snick - respectievelijk voor en na de ‘onvermijdelijke’ trainingswissel - slechts één schamel puntje te kort om zich te handhaven.
Op de voorlaatste speeldag – 1-1 tegen Meerhout – was het lot al bezegeld. De kloof van drie punten op Dessel – met het opkomend talent Patrick Goots in de spits – kon niet meer worden overbrugd. Daar kon de 2-4 overwinning op het veld van de Campina-boys op de slotdag niets meer aan verhelpen. Op zondag 20 april ’86 speelde KFC Herenthout zijn voorlopig laatste nationale wedstrijd. Die degradatie was dubbel spijtig omdat de club bij het begin van het seizoen ‘86-’87 haar 70-jarig bestaan vierde.
Onze roodgroenen lukten in bevordering 35 goals. Weer bevond Wim Van Looy zich met twaalf stuks op eenzame hoogte. De overige doelpunten werden genet door Ludo Van Looy (5), Guido Verstrepen, Paul Holemans en Dirk Hendrickx (elk 3), Cis Celis, Wim Wagemans en Wim Van Thielen (elk 2) en Bart Vervoort en Jef Aerts (elk 1). Wim Van Looy bleef nog één seizoen in eigen gemeente voetballen en begon nadien aan een lange en doelpuntenrijke ‘buitendorpse’ carrière. Hij sloeg achtereenvolgens zijn tenten op bij KFC Heultje (1987-1988), Germinal (met wie hij in 1989 kampioen werd in twee klasse), Verbroedering Geel (1989-1991), VV Overpelt (1991-1995), KFC Herentals (1995-1997), Lyra (1997-2004), Duffel (2004-2006) en VC Herentals (2006-2008). In de loop van dat jaartje bevordering stak nog een ander talent de neus aan het venster. De 17-jarige Bart Vervoort verscheen voor het eerst aan de aftrap op 9 maart 1986, toen Betekom met 5-1 werd ingeblikt.

EIGEN SPELERS
Een andere constante in de geschiedenis van KFC is dat men het steeds deed met eigen spelers. De club heeft steeds veel jeugd gehad, waarbij naast kwantiteit ook kwaliteit aan de oppervlakte verscheen. Toch is Herenthout nooit echt een kweekvijver geweest voor grote clubs. Vlak na de oorlog speelde Xavier Meurs wel bij Racing White. Eugène Wijns trok naar KV Mechelen (1950-1956) en werd zelfs B-international, maar nadien was het wachten tot de jaren 70 om eigen spelers nog te zien vertrekken. Karel en Eddy Verbruggen gingen naar de tweedeklassers Herentals en Wuustwezel, Eddy Kerckhofs trok naar Berchem. En
Tussen 1980 en 2000 zond Herenthout sporadisch sjottende zonen uit. Er was niet alleen Wim Van Looy, die scoorde bij elke ploeg waar hij belandde en in dancing Carré in Willebroek als topschutter meermaals de Zilveren Voetbal in ontvangst mocht nemen. Jan Van Regenmortel speelde tussen 1985 en 1990 voor SK Lierse, Christophe Verstappen was op 18-jarige leeftijd titularis bij Berchem Sport en de broers Kevin en Kim Nicolay belandden zelfs bij RSC Anderlecht. Kevin Nicolay debuteerde er op 20 mei 2001 in het eerste elftal tegen Eendracht Aalst (hij viel in de 85e minuut in voor Yves Vanderhaeghe). En hij zat op de bank toen Anderlecht furore maakte in de Champions League tegen Manchester United en Real Madrid (seizoen 2000-2001).

NIEF DEURREP
Het eerste terrein van FC Victoria zou in de Koestraat geweest zijn, daar waar nu FC Fiat nog steeds voetbalt. Daarop verhuisde men naar de Blokt op de baan naar Nijlen. Nog later ging men voetballen op het terrein van de Prins De Merode, op ’t Nief Deurrep, het huidige terrein van FC Valvecke. Het veld werd smalend ‘Zand Siro’ genoemd – een woordspeling op het San Siro-stadion van AC Milan – omdat je er zelfs met een vergrootglas nauwelijks een sprietje gras kon vinden. Het was een zwaar veld waar de spelers op de trainingen tot op het uiterste moesten gaan. Volgens de legende maakte Zand Siro van FC Herenthout een fysiek sterke ploeg. In september 1967 verhuisde KFC onder impuls van voorzitter Bavo Claes van ’t Nief Deurrep naar de huidige accommodatie aan de Cardijnlaan. Alweer volgens de legende sleepte die verhuizing destijds bijna even lang aan als de huidige herlokalisatie. Spelers, bestuursleden en supporters kijken ondertussen halsreikend uit naar de nieuwe thuisbasis op ’t Kapelleke.

BOEK ‘100 JAAR KFC HERENTHOUT’
In het stickerboek dat KFC begin dit jaar samen met AD Delhaize uitbracht kon men reeds kennismaken met de huidige leden van de club. Jef Aerts werkt momenteel aan een uniek boek waarin ook de vorige generaties nadrukkelijk worden belicht. In woord en beeld. Er is aandacht voor de highlights maar net zo goed voor de diepe dalen. Ongetwijfeld komen ook de banden en rivaliteit tussen Herenthout en Bouwel in het boek aan bod. Aerts wisselt in het boek droog feitenmateriaal af met grappige anekdotes, ludieke citaten en interessante weetjes.
Is jouw interesse gewekt? Aarzel dan niet om vooraf in te tekenen op het boek over 100 jaar KFC, dat nog in de loop van het jubileumjaar zal verschijnen. Het boek telt minstens 160 bladzijden, bevat heel wat foto’s en is voorzien van een hardcover. Bij voorintekening betaal je 20 euro per boek. Wie zich later (na 15 september) een exemplaar wil aanschaffen, betaalt 23 euro. Je kan het bedrag van 20 euro overschrijven via BE37 9731 5535 4628. In het najaar wordt de voorstelling van het boek in de kantine gecombineerd met een afhaalmoment.


Victoria 1 uit 1916 ...


Victoria 2 ...


Het volledige originele reglement van voetbalclub KFC Herenthout is zaterdag en zondag te bewonderen op de tentoonstelling ...

Wat >>> 100 jaar KFC Herenthout
Waar & wanneer >>> Op zaterdag 28 en zondag 29 mei, telkens van 11 tot 19 uur, in de Sint-Gummaruskerk, Vonckstraat, Herenthout

Geen opmerkingen: