Na twee weken blessureleed aan de knie maakte Ellen van Loy woensdag in de Wereldbekercross van Heusden-Zolder haar comeback. “Het was vandaag terug effe wennen”, klonk het achteraf eerlijk.
Ellen had bovendien pech dat ze in de eerste bocht opgehouden werd door de valpartij van Annemarie Worst. Ze zat dus snel op een om en bij de 20e positie in het peloton. Onopvallend en uit de schijnwerpers, misschien wel het ideale scenario om de wedstrijd zonder onnodige risico’s te kunnen afwerken.
Voorin woedde er een hevige strijd, wiel aan wiel en de dames hier gaven elkaar geen duimbreed toe. Deze fantastische strijd werd uiteindelijk winnend afgesloten door wielerfenomeen Marianne Vos, voor haar landgenote Lucinda Brand en onze wereldkampioene Sanne Cant.
Dorpsgenote Ellen van Loy kwam ver in de achtergrond als 29e de meet overgereden. Hopelijk kon ze de wedstrijd afwerken zonder enige verdere schade aan de knie. Nu rustig opbouwen en hopen op stilaan betere resultaten de komende drukke veldritperiode. Morgen is er de Azencross in Loenhout, tevens de vijfde manche in de DVV Verzekeringen Trofee.
TWEEDE RIJ
Ellen Van Loy moest op het snelle parcours rond het Circuit van Zolder vanop de tweede rij starten. “Dat was al even geleden en speelde niet in mijn voordeel. Ik miste de start en werd ook wat opgehouden. Maar het bolde vandaag niet echt goed. Ik had zelf nog wel het gevoel van redelijk snel te rijden, maar de concurrentie ging nog zoveel harder! Iedereen die denkt dat twee weken stilzitten goed is voor de conditie, die daag ik graag eens uit om hetzelfde te doen.”
Ellen heeft gelukkig geen pijn meer. “Al blijft het op en af de fiets springen nog wel een lastig punt. Dat voelde ik wel in de knie. De droogte speelt momenteel wel in mijn voordeel. Ik hoop dat de weergoden me de komende wedstrijden nog gunstig gezind blijven, want lange looppassages en veel trappen zijn wel te vermijden. Maar we blijven de komende weken verder werken en knokken om terug sterker en sneller te worden.”
Haar respect voor de mindere godinnen in het veldrijden is alleen maar toegenomen. “Ik heb heel respect voor de vrouwen die elke week strijden voor bijvoorbeeld de 30e plek. Nu zat ik er eens tussen en dan voel je wel dat dat lastig is. Petje af!”, besluit Van Loy. (Bronnen: Herenthouts Sportleven, telenetfidealions.be)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten