Gelukkig waren wij niet de enigen die een beetje sceptisch tegenover Sam Van ... Stan Van Samang stonden. Zelfs bij het organiserende MinC liep een enkele twijfelaar rond. Maar na de slotakkoorden van het van Bruce Springsteen geleende ‘No surrender’ waren alle twijfels verdwenen.
Andere opmerkelijke covers waren onder andere ‘Ray of light’ van Madonna, ‘My Hero’ van Foo Fighters - twee songs die volgens de sterartiest per ongeluk op zijn eerste album waren terecht gekomen - én ... ‘Eerste sneeuw’ van Jan De Wilde. Vooral die laatste cover, met schitterend gitaarwerk van Eric Melaerts, groeide uit tot een écht kippenvelmoment. Het deed de Stan mijmeren over de dagen dat hij vanuit het grote raam van zijn ouderlijk huis de besneeuwde venen van Wijgmaal (“Postnummer 3018”, wist iemand uit het publiek) bewonderde, terwijl op de radio het liedje van de Aalsterse bard weerklonk.
Van Samang verontschuldigde zich trouwens meermaals over het feit dat hij zijn liekes graag uitlegt. Maar ja: hij is dan ook in de eerste plaats een steracteur.
Zo deed ‘Take it from me’ hem terugdenken aan een reisje door Amerika dat hij onlangs maakte met Eric Melaerts. Op de grens van Florida met Alabama (“Florabama”, volgens Melaerts) kreeg de gitarist af te rekenen met een hardnekkige griep. Geen senicure in een land waar je met een SIS-kaart niets klaarkrijgt.
De Sting-cover ‘Fields of gold’ herinnerde dan weer aan een trip van Oslo naar een plaats die - God weet waarom - geheim moest blijven. Eén van muzikanten speelde toen gedurende 50 minuten niets anders dan het bewuste nummer op z’n iPod. Het gitaarspel van Eric Melaerts deed ons tijdens ‘Fields of gold’ trouwens bijzonder sterk denken aan dat van Daniel Lanois.
‘Hang on’ werd opgedragen aan Regi, de keizer van de dans. “Voor Regi is er jammer genoeg geen plaats op het podum”, klonk het in koor. Tóch gingen de handjes van het publiek gewillig de lucht in.
Halverweg de eerste set overviel Van Samang de gedachte dat hij in een kerkje was. “In café Onder den Toren heb ik al wel eens gezongen, maar nu zit ik letterlijk onder den toren.” Ook in de tweede set kwam het kerkje nog even ter sprake, toen Melaerts opmerkte dat het ding ongetwijfeld al ontwijd was. “En als het nog niet zo zou zijn, is het dat nu zeker!” En zo keuvelde het tweetal maar door. Het leek wel een gezellig onderonsje.
En eigenlijk was het dat ook gewoon. Niet alleen op, maar ook vóór het podium. De ‘Unplugged Sessions’ van MinC zijn een schot in de roos, niet in het minst door de interactie met het publiek. Volgende gast op het MinC-podium is Brahim op 25 september. De Sint-Niklase Sandrine Van Handenhoven heeft naar verluidt ook al toegezegd. En ook Eric Melaerts komt terug, deze keer in het gezelschap van Jean Blaute!
Misschien moeten Tom & Raf Roofthooft ook maar eens solliciteren. Want eerlijk: waren zij met hun gevangenissongs niet de eersten die akoestisch optraden in Torekensschool?
Setlist >>> 1. Poison // 2. Maybe today // 3. Take it from me // 4. Some of us // 5. Second hand life // 6. Simple life // 7. Hang on // 8. My hero // 9. Use somebody // 10. Fields of gold /// 11. I didn’t know // 12. No words for what I feel // 13. Watcha gonna do // 14. Ray of light // 15. Welcome home // 16. Eerste sneeuw // 17. Creep // 18. Under my skin // 19. Scars /// 20. No surrender
Gehoord & gezien >>> Stan Van Samang en Eric Melaerts, in de Sint-Gummaruskerk in Herenthout, op zaterdag 28 augustus 2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten