dinsdag 8 februari 2011

Nina Hagen in de tienurenmis

Onder de noemer ‘Stoofvlees, Spruyt en rock-’n-roll’ publiceert de Kempense cultuurkrant Suiker sinds enkele maanden een reeks over onze Zaal Lux. In het februari­nummer draait één en ander vooral rond de Duitse Nina Hagen. De beste herinneringen heeft concertorganisator Gust Spruyt echter aan Fabulous Thunderbirds en George Thorogood.

Op Sinner’s Day 2010 zette het optreden van Nina Hagen het publiek nog aan tot een ware exodus, maar eind jaren 70 mocht de Duitse drama queen zich eventjes een beroemdheid wanen. Ook al was de single ‘Unbeschreiblich Weiblich’ best amusant, ons leek haar bijdrage aan de pop- en rockmuziek destijds niet meer dan een voetnoot waard.
En wat blijkt? In 1979 maakte Hagen ook geen te beste beurt bij Gust Spruyt. En haar begeleidingsgroep al helemaal niet! De beminnelijke concertorganisator heeft in heel zijn carrière maar één iemand de Lux uitgegooid. Zijn naam: Ferdi Karmelk, een Nederlandse gitarist die onder meer bij Herman Broods Wild Romance speelde. De man was verslaafd aan heroïne en overleed op z’n 38ste. Met Nina Hagen had hij een dochter.
Nina Hagen had Karmelk leren kennen tijdens de toernee die haar in september 1979 naar de Lux bracht. Ze smeet de rest van de groep buiten en huurde een paar studiomuzikanten in. Het was best spannend, want de dag voor het concert wist Gust Spruyt niet eens of ze wel zouden optreden.
Uiteindelijk arriveerde het zootje ongeregeld veel vroeger dan verwacht. “Nina Hagen en haar groep waren ’s morgens al toegekomen, veel te vroeg”, volgens Spruyt. Op een bepaald moment waren ze Nina Hagen opnieuw kwijt. “Achteraf bleek dat ze naar de tienurenmis was gegaan. Ze was gewoon de kerk binnengestapt en op de eerste rij gaan zitten met haar strak zwart pakje aan …”
Misschien een leuke anekdote om te vertellen op café, maar Spruyt herinnert zich vooral een vervelende groep. “Ze zaagden voortdurend voor eten. Ik zei: ‘Het was voorzien dat jullie pas om vijf uur zouden arriveren. Nog even geduld: ik ben met mijn stoofvlees bezig.’ Mijn stoofvlees moest zeker drie uren opstaan.”
Toen Karmelk op een gegeven moment zijn sigaret doofde in de pot met stoofvlees, had hij er helemaal gelegen. Om een lang verhaal kort te maken: na het concert stond Gust hem achter het podium op te wachten. “Ik heb Karmelk bij zijne kallee genomen. Ik deed de achterdeur open en gaf hem een trap onder zijn achterwerk. De deur dicht en nooit meer van gehoord.” Gust krijgt nog steeds kippenvel als hij eraan denkt.
Neen, dan liever Fabulous Thunderbirds. “Dat was echt mijn muziek”, bekent Gust. “Die mannen hebben zich in de Lux de ziel uit het lijf gespeeld. Ze kwamen rechtstreeks vanuit Duitsland en waren stik op. Ik ben in het holst van de nacht nog speciaal whisky voor hen gaan kopen.”
Ook aan George Thorogood heeft Gust alleen maar mooie herinneringen. “Thorogood is nog een echte muzikant: zo’n mannen spelen elke dag. Als ze geen optreden hebben, stappen ze gewoon het café om de hoek binnen en beginnen ze te spelen voor de klanten. Vandaag spelen ze in een zaal voor duizend man, morgen in een café voor één man en een paardenkop. Dat is hun leven.” (bron: Suiker)

Klik hier door naar alle artikels over Zaal Lux in Suiker.

Geen opmerkingen: