Jongen toch, we missen jou! Jarenlang zorgde jij belangeloos (!) voor de catering van onze artiesten. Vidévulling voor honderdvijftig muzikanten en technici? Daar draaide jij je hand niet voor om. De halve keuken van ’t Tegendeel versleepten wij naar het festivalterrein. Potten, pannen en percolators? “Hier, neem maar mee jongens.”
Nooit stuurde je een factuur. “Mag ik een pintje komen drinken?”, was het enige wat je vroeg. Nadat je brasserie gesloten was, zakte je af naar Clamotte Rock. Om er een berg bonnetjes te kopen en je vele vrienden te trakteren. Pint in de ene hand, sigaretje in de andere. En maar uitleggen.
We verloren onderweg veel vrienden. Lieve Van Herck blijft onze festivalmoeder. Stijn Verstappen is voor eeuwig Hooifeestenpionier. Het tragisch ongeluk van Michel Mannaerts na Hooifeesten 2010 hakte er stevig in. Elk jaar opnieuw zijn zij er in onze gedachten bij. Net zoals we jou nooit vergeten, Raf.
We danken An Van Bedts en haar team omdat ze jouw werk overnemen. Het is niet makkelijk, maar we moeten verder. The show must go on. Hopelijk hoor je straks onze decibels, tot hoog in de lucht. In ‘straffe gast’ zit het woordje Raf. En dat is geen toeval.
Tot in de grote backstage, Raf!
Sander, Bert, Steven, Joachim, Sven, Dylan, Bram, Stef, Matthias, Jens, Jonas en Stefan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten