“No wheels, or go-go cages”, verzekerde Elvis Costello ons gisteren. “Tonight it’s just you and me!” En of iedereen dat prima vond! Ruim twee-en-een-half uur hield hij moederziel alleen de Brusselse concertzaal in de ban. Grappig eigenlijk dat je in Gazet Van Antwerpen gisteren kon lezen dat Costello al jaren niks relevants meer heeft uitgebracht. Tja: als je alleen dé hits kent ...
Dat Costello niet voor één gat te vangen is, werd geïllustreerd door de verschillende stijlen die de revue passeerden: skiffle, blues, bluegrass, jazz, punk, noise, pop ... Zowat heel de muziekgeschiedenis flitste voorbij. Eén en ander resulteerde in ronduit schitterende — soms hertimmerde — versies van zijn bekende hits, maar minder bekend werk en covers werden niet geschuwd.
Favoriete passages? ’s Mans set gisteren was één oorgasme! Toch noteerden we met stip: ‘Bullets For The New-Born King’, ‘Brilliant Mistake’ (waarin de lyric “He thought he was the King of America” werd vervangen door het voorspelbare “He thought he was the King of la Belgique), ‘Bedlam’ (met flarden Sonic Youth en Neil Y.), ‘She’, ‘Watching The Detectives’ (inclusief samples), ‘Shipbuilding’ en het haast onvermijdelijke ‘I Want You’. Costello werd erop bijgestaan door Steve Nieve, de pianist van The Imposters. Resultaat: een ruim acht minuten durend eclectisch meesterwerk, waarin het duo al zijn muzikale demonen ontbond. Kip-pen-vel!
Het heerlijke ‘Everyday I Write The Book’ werd opnieuw aangekondigd als één van de songs die hij het meest haat. Gelukkig leerde Ron Sexsmith hem het nummer een nieuwe wending te geven. Althans: dat deed hij ons toch geloven. Want Costello is niet alleen een begenadigd singer-songwriter en gitarist, maar ook een rasechte entertainer.
Hij vertelde verhaaltjes over zijn overleden vader, die volgens Costello een veel betere zanger was dan hij ooit zal zijn. Costello Sr. zei hem bijvoorbeeld altijd: “Don’t look up to a note, look down on it!”. Ooit kwam hij na een of andere radio-show thuis met een gesigneerd programma. De jonge Elvis vond niet beter om de namen — John, Paul, George en Ringo — uit te knippen.
‘No Particular Place To Go’ van Chuck Berry werd dan weer ingeleid met een verhaaltje over een gala-avond waar de beste songschrijvers ter wereld werden geëerd. Leonard Cohen was ook aanwezig en Costello herhaalde wat de Canadese bard die avond zei, inclusief diepe stem: “In music we are all footnotes compared with Chuck Berry. Footnotes are brief. So I'm gonna be brief too: Thank you.”
Wij kunnen ons daar helemaal in vinden. Dank u, Elvis! Of neen: Elvis is dood! Leve Elvis!
De setlist >>> 1. (The Angels Wanna Wear My) Red Shoes // 2. When I Paint My Masterpiece // 3. Veronica // 4. Bullets For The New-Born King // 5. Brilliant Mistake // 6. New Amsterdam / You’ve Got To Hide Your Love Away // 7. Everyday I Write The Book // 8. Bedlam / One Bell Ringing // 9. All Or Nothing At All // 10. She // 11. Who’s The Meanest Girl In Town, Josephine // 12. Watching The Detectives // 13. No Particular Place To Go // 14. Our Little Angel // 15. Church Underground // 16. Suit Of Lights // 17. A Slow Drag With Josephine // 18. Jimmy Standing In The Rain / Brother Can You Spare Me A Dime /// 19. Poison Moon // 20. Tramp The Dirt Down // 21. For More Tears // 22. Shipbuilding // 23. National Ransom /// 24. My All Time Doll // 25. My Three Sons // 26. Accidents Will Happen /// 27. All These Strangers // 28. I Want You // 29. (What’s So Funny About) Peace Love And Understanding.
Gehoord & gezien >>> Elvis Costello, in het Koninklijk Circus in Brussel, op donderdag 31 mei 2012
Foto: Bart Vander Sanden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten