Emiel van den Bogaert zal zich zijn eerste doortocht op Clamotte Rock wellicht anders voorgesteld hebben. De 17-jarige deejay uit Bouwel kreeg niet alleen af te rekenen met regen, tot drie keer toe viel ook nog eens het geluid uit. Emillion (***), zoals Emiel zichzelf noemt als hij draait, liet het echter niet aan zijn hart komen. Wij zien hem graag nog eens terug in betere omstandigheden.
Niet dat het veel beter was in de tent. Ook daar weinig volk. En dat terwijl er toch behoorlijk wat talent op het podium stond. Jammer dat ook The Shades (***) een beetje af te rekenen hadden met klankproblemen. Totdat Stef Cambré er zich mee ging bemoeien. Wij noteerden daarna prima versies van ‘Fragile Beast’, dat een beetje deed denken aan Living Colour, ‘You Want It All’ en ‘Death By Diamonds and Pearls’, een prima cover van Band Of Skulls.
Daarna was het de beurt aan The Guru Guru (****). Dit zootje ongeregeld uit Hasselt bracht een unieke mix van ... noise en psychotic rock. Hun voorbeelden: Sonic youth, The Mars Volta, Pere Ubu en The Jesus Lizard. Karakteristiek voor het geluid van de groep waren de nerveuse hoekige gitaarpartijen van Emiel Van Den Abbeele en Jan Viggria. Maar dé absolute hoofdrol was weggelegd voor zanger Tom Adriaenssens, wiens manische stem, uitgesproken mimiek en podiumprésence, de groep naar een hoger niveau tilden. Hoogtepunten in de set waren ‘Click!’, ‘Syq Kumshod’, ‘The Pelican Boy’, ‘Guru Guru’ en ‘Lotion in the Ocean’.
Ook de strakke hardrock van het Gentse Horses On Fire (***) werd door het publiek gesmaakt. Uitschieters waren ‘Supersonic Libertine’, ‘Draw the Line’ en de Beatles-cover ‘Helter Skelter’. Toch konden we ons niet van de indruk ontdoen dat zanger Michélé De Feudis liever in de Londense Scala op King’s Cross had gestaan.
Mark Foggo (***) werd op het nippertje aan de line-up toegevoegd, nadat bekend raakte dat The Skadillacs afhaakten. Foggo stond eerder al op de affiche van wat toen nog de Hooifeesten heette. Het was 2006 en het sympathieke festivalletje mocht toen op 20 mei 10 kaarsjes uitblazen, samen met o.a. The Rawönes, The Seatsniffers, The Wolfbanes en El Guapo Stuntteam. De in Antwerpen residerende Brit was oprecht blij dat hij er weer bij mocht zijn. Foggo bracht een pretentieloze mix van new-wave en ska, werkte zich de ziel uit lijf en was zowaar de eerste die leven in de tent bracht.
TEENAGE KICKS
Precies twee minuten en 27 seconden, dat is er nodig om een punkpopklassieker op te nemen. The Undertones (*****) flikten dit huzarenstukje in 1978 met ‘Teenage Kicks’. Het nummer – radiopresentator John Peel bombardeerde het tot zijn favoriete liedje aller tijden – werd op Clamotte Rock dan ook als een waar anthem onthaald. Opvallend hierbij was dat het jonge grut de klassieker van begin tot einde meebrulde.
The Undertones joegen er op Clamotte zowat hun hele titelloze debuutelpee door. En op amper één uur tijd speelden ze maar liefst 23 (!) songs. Wij gingen helemaal uit onze bol op ‘My Perfect Cousin’, al was het maar om de onsterfelijke lyric “his mother bought him a synthesizer, got the Human League into advise her”. Wat een heerlijk rijm!
Stonden wij eerst een beetje huiverig tegenover het idee van The Undertones zonder de stem van Feargal Sharley, onze vrees bleek achteraf ongegrond. De broers John en Damian O’Neill, Michael Bradley en Billy Doherty vonden in zanger Paul McLoone een prima bondgenoot. En dat hij zijn poses bij Morrissey was gaan lenen, namen we er graag bij. Na het optreden waren de vier originele leden niet te beroerd om de affiche van hun legendarische optreden op woensdag 1 oktober 1980 in Zaal Lux te handtekenen.
CLAMOTTE GOES POP
Met Jett Rebel (****) – né Jelte Steven Tuinstra – stond even later de meest poppy act ooit op Clamotte Rock. De 24-jarige Nederlandse multi-instrumentalist passeerde eerder al op Pinkpop en Lowlands. De wei van boer Jef op Oosterhoven was dus de logische volgende stap. Alle gekheid op een stokje: Jett Rebel is groot in Nederland. Tijdens de 5 meiviering in 2015 werd hij nog benoemd tot ‘Ambassadeur van de Vrijheid’. Samen met zijn groep werd Jett Rebel op die dag per helikopter naar vijf bevrijdingsfestivals door heel Nederland gebracht, om een (klein) optreden te geven en de vrijheid te vieren. Iets waar hij best trots op was, omdat zijn vader in het verzet zat tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Jett Rebel bracht een bloemlezing uit zijn debuutalbum ‘Hits For Kids’ en zijn twee EP’s ‘Venus’ en ‘Mars’. Zijn set deed nog het meest denken aan Prince en Sly & The Family Stone. Dat hij ‘Dance To The Music’ in het eigen ‘Tonight’ binnensmokkelde, was dan ook geen verrassing. Tot spijt van wie het benijdt: tijdens de lang uitgesponnende stomende funk van ‘Do You Love Me At All’ bewees Jett Rebel dat hij wel écht kan zingen. En als hij de hoge noten net niet haalde, was er nog altijd Jessica Manuputty om hem uit de brand te helpen.
Jett Rebel grossierde op Clamotte in pure, intense, psychedelische én emotionele pop - de meisjes op de eerste rijen aten bijgevolg letterlijk uit zijn hand. En toen hij halfweg de set zijn hemd uitspeelde, was ook dàt helemaal geen verrassing.
Merdan Taplak stuurde de jeugd al dansend de nacht in met een mix van reggaefusion en ninetieshouse. Maar de eerlijkheid gebied ons te melden dat wij toen al lang aan den toog hingen ...
MINDER BEZOEKERS
Uiteindelijk trok Clamotte Rock dan toch niet het grote publiek. Het aantal bezoekers op de tweede dag bleef beperkt, met ‘dank’ aan de weergoden. De organisatoren blikken dan ook met gemengde gevoelens terug op hun festival.
“Door het slechte weer hadden we op vrijdag 600 en op zaterdag 1.400 bezoekers. Dat zijn er zo’n 600 minder dan normaal”, rekenden Sander Ooms en Joachim Van den Bulck ons voor in Het Laatste Nieuws van maandag. “Positief was dan weer dat zowat iedereen een goed gevoel aan het festival heeft overgehouden. De sfeer zat er goed in!”
De jongens en meisjes van Clamotte Rock laten de relatief lage opkomst echter niet aan hun hart komen. “Wanneer je een festival in openlucht organiseert, weet je dat je afhankelijk bent van het weer”, klinkt het. “We hebben gelukkig onze vaste bezoekers. Volgend jaar vieren we onze twintigste editie. Daar beginnen we al vanaf maandag mee!”
Setlist Jett Rebel >>> Pineapple Morning // Sunshine // On Top of the World // Piano // Romance // Secret // Tonight // Louise // Do You Love Me At All
Setlist The Undertones >>> 1. Family Entertainment // 2. I Gotta Getta // 3. Here Comes the Summer // 4. Girls That Don’t Talk // 5. Thrill Me // 6. Jump Boys // 7. It’s Going to Happen! // 8. Male Model // 9. Wednesday Week // 10. Dig Yourself Deep // 11. Tearproof // 12. The Love Parade // 13. Girls Don’t Like It // 14. You’ve Got my Number (Why Don’t You Use It) // 15. Teenage Kicks // 16. True Confessions // 17. I Know a Girl // 18. Much Too Late // 19. Jimmy Jimmy // 20. Billy’s Third // 21. Listening In // 22. My Perfect Cousin // 23. Get Over You
Setlist Mark Foggo >>> Bumpy Airlines // Weirdos // Haircut // Car On a Train // Fat Girl // Down the Lane // Missionary // Sunday // Ska Pig // Momo Ali // Spot // Lucky // 2 Legs // Goodbye
Setlist Horses On Fire >>> Machete Machine // Houdini // Supersonic Libertine // Your Blood // Hold It Down // Glassmade Giants // Draw the Line // Helter Skelter // (Howl Before the Hunt) // (The Call)
Setlist The Guru Guru >>> Captain Bordeaux // Click! // Syq Kumshod // Swimming Pools // Hole in the Ground // The Pelican Boy // Backdoor // Guru Guru // Lotion in the Ocean
Setlist The Shades >>> Thinkin’ // Where Nobody Knows // Closed Doors // For Joanne // Fragile Beast // Death By Diamonds and Pearls // You Want It All // Go To Heaven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten