Aan wie oud genoeg is om het te weten, hoeven wij niet te expliceren waar de allereerste jeugdclub op Herenthoutse bodem zich bevond. Aan wie de Selkit enkel kent van horen zeggen, geven we graag een woordje uitleg. Deze legendarische keet stond in de schaduw van de kerk, op de plaats waar na de sloop van het gebouw in kwestie een fietsenstalling werd neergepoot, zeg maar op de overgang van Botermarkt naar Bouwelse Steenweg.
Persoonlijk heb ik de Selkit enkel gekend op het einde van de jaren zeventig, toen het vlammetje van de open haard er zowel letterlijk als figuurlijk nog maar op een laag pitje stond. Over het prille begin en de hoogdagen van de jeugdclub wist ik nougabollen. Tot René Van Goubergen – die intussen al een hele poos in Nijlen woont – me opbelde met de boodschap: “Jef, op 25 januari zal het precies dertig jaar geleden zijn dat de Selkit officieel werd geopend. Zondag komen we in de studio van Radio RL met een aantal pioniers samen om die heuglijke dag te vieren. Jij komt toch ook?” Tuurlijk dat.
“Die 25ste januari 1969 was een heuglijke dag voor jeugdig Herenthout”, weet René. “Het resultaat van één jaar voorbereiding kon eindelijk worden voorgesteld. Het was toenmalig burgervader Nest Vercammen die met het idee op de proppen was gekomen: een jeugdraad om de werking van de bestaande jeugdverenigingen te coördineren, in combinatie met een jeugdclub als thuisbasis voor de jongeren. Dat waren dus twee vliegen in één klap. Nu was dat in die tijd allesbehalve voor de hand liggend. In de Kempen waren er nauwelijks jeugdclubs. Onderpastoor Bogaerts, de proost van de kajotters, moest tot in het Antwerpse rijden, op zoek naar lichtende voorbeelden. De Selkit kreeg achteraf op zijn beurt flink wat navolging.”
De jongeren kregen van de gemeente een gebouw toegewezen om hun doelstellingen te realiseren. De laatste ‘echte’ bewoner van het pand was wijlen Jef ‘Mik’ Mertens. “We hebben het gebouw aan de binnenkant helemaal zelf ingericht”, zegt Marcel Dens, net als Willy Van Tolhuyzen, Greet Reypens, Roger Cornelis, André Hoefkens, Jos Bierinckx, Ria Vercammen, Albert Stevens, Rosa Van Dingenen ..., een medewerker van het eerste uur. “We deden dat met gekregen waar en spullen die we links en rechts op de kop konden tikken. Typisch Selkit waren de autozetels die we als stoel gebruikten. Misschien niet altijd even handig, maar wel ánders. De open haard nam een centrale plaats in het geheel in. Als het écht koud was, moest je in de onmiddellijke buurt van het vuur postvatten om het warm te krijgen.”
PLATENRUITERS
Dansgrage tieners konden zich hoe dan ook verwarmen in de Selkit. De jeugdclub ging er prat op dat de beste muziek van uren in den omtrek door haar dj’s werd gedraaid. “Dat was ook zo”, weet René. “De jongeren stonden op zondagavond niet voor niks in lange rijen aan te schuiven. De Selkit was open van 18 tot 23 uur. Ik weet het, dat klinkt nú belachelijk. In die tijd was dat absoluut niet het geval. De sfeer zat er meestal direct in. Je moet nu eens ergens je kop binnensteken om half zeven ’s avonds. Van dansen is op dat uur gewoon geen sprake meer. De bekendste dj’s waren – om maar die vier te noemen – Roger Horemans, Jos Van Looy, Danny Cannaerts en Marc Heylen.”
Alle mensen die in de Selkit over de vloer kwamen, moesten zich een lidkaart aanschaffen. “Op zeker ogenblik telden we liefst 800 leden. Het lidgeld was welkom, omdat er geen financiële ondersteuning was. We moesten zelf allerlei dingen organiseren om zaad in het bakske te krijgen. Ik denk aan de filmavonden in zaal EFA, waarbij de mensen zelfs op de trappen zaten, aan het optreden van Nonkel Bob, de Week van de Jeugd ...” Toch nog even aanstippen dat niet alle uitgaande jongeren richting Selkit trokken. Het hele Selkit-gedoe was voor sommigen te alternatief. Zij dronken hun pinten liever bij Tinneke, de Pjap, Van Ouytsel en kort daarop ook in de Mini-Max.
VERJAARDAGSFEESTJE
Op vrijdag 26 februari 1999 werd het huidige jeugdhuis ingepalmd door de jonge soort van dertig jaar geleden. “Kwestie van die verjaardag niet helemaal onopgemerkt te laten voorbijgaan”, zegt René Van Goubergen. ’t Verschil zal nadrukkelijk de sfeer van de vroegere Selkit ademen. “Of we in die korte tijdspanne nog aan bruikbare autozetels gaan geraken, durf ik te betwijfelen. Maar het optrommelen van die oude garde, dat moet beslist lukken.” Tussen haakjes, Selkit-boys, jullie gaan toch gene plastron dragen zeker als jullie zinnens zijn uit te freaken op de tonen van Jimi Hendrix, Joe Cocker en Pink Floyd?
GODIN
Zoek achter de naam ‘Selkit’ vooral geen diepgaande filosofie. “We hebben gewoon een encyclopedie opengeslagen en zijn uitgekomen bij een verleidelijk Grieks godinnetje”, zegt René Van Goubergen. “We vonden het goed klinken en meer zat er echt niet achter. Luc Van Tolhuyzen gaf het godinnetje later gestalte, zodat het ook op de jeugdclubsticker kon worden afgedrukt.” Nu wilden wij – curieuze neuzen als we zijn – wel iets meer te weten komen over dat godinnetje en dus begon den Eddy te surfen op internet. Onze zoektocht bracht ons echter niet in Griekenland, zoals René abusievelijk meende, maar in Egypte. Selkit is een Oudegyptische schorpioengodin, die samen met drie ‘collega’s-godinnen’ het graf van Osiris – de heerser over het dodenrijk – bewaakte. Ze werd beschouwd als de beschermster van tovenaars en genezers. ’t Is maar dat ge ’t weet! (Jef Aerts voor De Nieuwe Schakel, nr. 46, maart 1999)
VERJAARDAGSFEESTJE 2.0
De afgelopen weken postte voormalig voorzitter Roger Horemans op Facebook de ene oude foto na de andere. Leuk, maar wat was hiervan de bedoeling Roger? “Wij zijn op zoek naar (nog meer) foto’s en mensen uit die periode. Heb jij nog foto’s van de Selkit (liefst binnen genomen), laat het ons weten. Heb jij ook goede herinneringen aan die periode en wil je erbij zijn op 26 januari 2019? Koop een lidkaart van 5 euro en dan vier je mee met de deejay’s, de mensen, de muziek en misschien ook wel de sfeer van toen! Stuur een bericht en wij bezorgen jou een flyer.”
Op de foto: Eric Van Houdt, Chris Van Lint, René Van Goubergen en Maria Heylen.
Je bent jong en je wilt wat: Micha Maramaramaramarah! Ook op de foto: Jos Boudewijns, Willy De Beucker, René Van Goubergen, Roger Horemans, Ria Vercammen, Albert ‘Beir’ Stevens en Willy Van Den Broeck ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten