Zelf konden we er zaterdag niet bij zijn. Daar zat de topper tussen FC Valvecke B en FC Diamantschijf voor iets tussen. De nabespreking had namelijk haar tol geëist. Bovendien stond er zondagnamiddag al een ander concert op de rooster. “Dat in de Lux zal ook wel zonder jou doorgaan”, wist moeder de vrouw. Tja, breng daar maar eens iets tegen in.
Gelukkig trok ex-Huirtuiteneir Dirk Wouters wél met pen en fototoestel naar De Lux. Dirk schrijft onder meer voor het online muziekmagazine Keys & Chords. Hieronder lees je zijn relaas.
”
Wie had ooit durven dromen dat er in zaal Lux, een van de meest mythische concertzalen in Vlaanderen, 24 jaar later opnieuw bands op het podium zouden staan?! Dankzij Herman Schueremans, bekend van Rock Werchter en Herenthoutenaar Gust Spruyt, stonden hier destijds met o.a. Dire Straits, U2, Madness, Undertones, The Cure, The Stray Cats heel wat grote namen op de planken. In die tijd staken punk en new wave de kop op en dit is wat we opnieuw te horen krijgen vanavond. Een portie pure nostalgie.
Tegenwoordig is het concertorganisatie MinC, die - onder het motto “Music is coming home” - Zaal Lux terug doet herleven. Het plan is om minstens vier concerten per jaar te organiseren en tussendoor nog wat try-outs van diverse bands. MinC bestaat al 25 jaar en is in Herenthout bekend voor het organiseren van kroegentochten en concerten in de Sint-Gummaruskapel. Hun eerste keer in zaal Lux start met Red Zebra en De Brassers.
Punkwaveband De Brassers uit Hamont-Achel mogen vanavond de spits afbijten. In 1980 schopten ze het nog tot in de finale van de Rock Rally. Maar toen het allemaal wat te veel werd (drugs, relaties, problemen met justitie), stopte de band er in 1992 mee. Om zes jaar later in een licht aangepaste bezetting opnieuw te beginnen met optredens. Onlangs verscheen naar aanleiding van 40 jaar De Brassers (1978–2018) nog een fotoboek mét 7”-vinylplaatje. Het gaat om een live-opname uit 1980 van vier nummers: ‘Kontrole’, ‘Rise And Fall’, ‘En Toen Was Er Niets Meer’ en ‘??? aka Eruit’. Een Rotterdammer heeft de opnames destijds gemaakt in de Nederlandse club De Sponz. Hij is nu hoofd van de dienst Cultuur in zijn stad en dankzij het Berlijnse label Mauerstadtmusik kon het singeltje uitgegeven worden.
De Brassers gingen in de Lux van start met ‘My Night’, gevolgd door ‘Sick In Your Mind’ en ‘Kontrole’, twee nummers van hun tape ‘Levend’ uit 1981, een tijd waarin er hevig tegen de schenen van het establishment werd geschopt. De eerste cover van de avond komt van de punkband Wire, ‘Low Down’. Coldwave met een beperkt aantal akkoorden dat perfect in het repertoire van De Brassers past. De donkere nihilistische slowpunk werkt hypnotiserend.
Zanger Mark Poukens vocht met de microfoon die tijdens ‘Bad Company’ en hun culthit ‘En Toen Was Er Niets Meer’ telkens meters wegvloog. De Nederlandstalige song zat vol woede en was een hoogtepunt samen met het snellere ‘??? aka Eruit’, dat de menigte aan het dansen kreeg. Nog een laatste nummer en Poukens sloot af met een welgemeend “Dank u Herentals, we’ll be back.” Oeps ... En terug kwamen ze! Met nog twee nummers, waarvan het laatste ‘Back To Nature’ was, een cover van de Britse avant-garde muzikant Fad Gadget.
Red Zebra behaalde in het zelfde jaar als De Brasser ook de finale van Humo’s Rock Rally, maar de laatste jaren was hun line-up niet meer zo stabiel te noemen. Frontman Peter Slabbynck is zowat de enige constante. Toen de band in 2010 splitte, ging Slabbynck verder met het project EX-RZ om de muziek van Red Zebra levend te houden. Maar in 2017 was er een verzoening en werd Red Zebra, mits wat ledenwissels, terug opgericht.
Peter Slabbynck kwam warmpjes gekleed op in een jas met pantermotief. Hij wisselde regelmatig van outfit: pruiken, mutsen met pantermotief en American stars and stripes, ... Slabbynck had tussen de nummers door altijd wel een fijne grap klaar. Zo werd ‘Kill Me Before I Kill Again’ aangekondigd met de woorden: “Voor Jef Vermassen, please please kill me.” Hij merkte ook veel ouderlingen op. “Het schijnt dat die speciale korting kregen.”
In de song ‘Shadows Of Doubt’ zaten flarden ‘This Is Not A Love Song’ van Public Image LTD en ‘I’m Falling Apart’ was er eentje voor Theresa May: “The UK is falling apart, so fall apart together”.
‘I Can’t Live In a Living Room’ en ‘Innocent People’ - twee nummers van de debuutsingle van red Zebra uit 1980 én het hoogtepunt in hun carrière - kregen het publiek stevig aan het dansen. Slabbynck vroeg zich af of zaal Lux ooit een cinema is geweest waar ze misschien een film van ‘John Wayne’ hebben gespeeld. Na ‘The Art Of Conversation’ van hun 12”-single ‘Bastogne’ uit 1981 kon Peter het weer niet laten om een cover te spelen van zijn favoriet Adrian Borland: ‘Winning’ van The Sound, een uitstekende versie trouwens.
Na twee bisnummers werden ze voor een tweede keer terug geroepen en kwam Slabbynk op met een banaan in zijn handen. Iedereen wist natuurlijk welk nummer er zou volgen. Banaan etend zong hij ‘Man Comes From Ape’, een tekst die ooit ontstaan is in de biologieles.
Zaal Lux in Herenthout mocht met dit dubbelconcert éindelijk nog eens dienst doen als een echte concertzaal, een zaal waarvan de muren pure muziek én nostalgie uitademen. De oude reusachtig grote ronde luster aan het hoge plafond is trouwens blijven hangen.
Bovendien was de zaal goed gevuld met vooral echte fans, waaronder ook Stijn Meuris. Een geslaagde eerste editie dus. Wij kijken uit naar de volgende. Over nieuwe namen en een eventuele datum konden de heren van MinC nog niets kwijt, maar hopelijk biedt het podium van zaal Lux in de toekomst ook plaats voor hedendaagse muziekgenres ... (Bron: Keys & Chords)
“Één Brasser en één Red Zebra, backstage in Zaal Lux, Herenthout. Topavond!”, postte Meuris zaterdagnacht op zijn Facebook-pagina.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten