Ruim zes maanden leven we met maatregelen tegen corona. Een beleid dat er aanvankelijk op gericht was een overbelasting van de zorg te voorkomen (‘flatten the curve’) maakte geleidelijk plaats voor het voorkomen van besmettingen als dusdanig (‘crush the curve’). Er is over deze beleidskeuze niet transparant geïnformeerd, noch is hierover een publiek debat geweest.
Met dit manifest richten we ons tot de beleidsmakers met de dringende vraag verder paniekvoetbal te vermijden, zonder de ernst van de epidemie te onderschatten.
- De maatregelen moeten gekaderd worden in een langetermijnbeleid en in evenwicht zijn met de reële dreiging en het bredere maatschappelijk welzijn.
- Maatregelen moeten steeds verzoenbaar zijn met de verworvenheden van de democratische rechtsstaat en getoetst worden aan de grondwet. Ze mogen pas genomen worden na overleg met en met expliciete steun van de verkozenen van het volk. Bovendien moet de overheid alle maatregelen eenduidig en glashelder communiceren aan de volledige bevolking.
- Maatregelen die onvoldoende gefundeerd zijn in een wetenschappelijke consensus, kunnen geen stand houden. Sommige recente maatregelen waren ook onsamenhangend, disproportioneel en/of op de lange termijn schadelijk. Om verdere mentale, sociale, culturele en economische nevenschade te vermijden en het vertrouwen van de burger te behouden, is er een redelijke bijstelling en rationalisering van de maatregelen nodig.
- Er is nood aan een beleid van langdurige solidariteit met de zwaarst getroffen sectoren: horeca, cultuur- en evenementensector, kleinhandel, enzovoort.
- Er is nood aan systematische aandacht voor de specifiek problematische gevolgen voor onder meer jongeren, ouderen, kansarmen en mensen die geen toegang hebben tot private buitenruimtes. Ook het toenemende armoedecijfer, huiselijk geweld, en uitgestelde diagnoses en behandelingen verdienen extra en zorgvuldige aandacht.
- Het virus wordt vaak overdreven angstaanjagend voorgesteld, zonder de nodige nuances. We vragen dat minstens de officiële nieuwsmedia de feiten goed kaderen en in perspectief zetten. Ze dienen statistieken in een globaal overzicht te plaatsen en te stoppen met sensatieberichtgeving. Te vaak worden uitzonderingen opgevoerd als grote feiten en worden grote feiten die weinig spectaculair zijn niet weergegeven.
- Het wordt nog een immense uitdaging om een veilig vaccin te ontwikkelen, te testen en over grote aantallen uit te rollen. Vaccins zullen op korte termijn niet het wondermiddel zijn. Het is daarom verstandiger om ook maatregelen uit te werken die ons toelaten op een menselijke manier met het virus te leren leven.
- Voor de meerwaarde van een algemene mondmaskerplicht in de buitenlucht bestaat onvoldoende wetenschappelijk bewijs. De wildgroei aan restrictieve mondmaskerregelgeving en bijhorende verbalisering moet stoppen. Mondmaskers zijn fysiek en sociaal hinderlijk en waar mogelijk moeten eerst alternatieven in overweging genomen worden.
- Het is onaanvaardbaar dat hoogbejaarden tijdens hun laatste levensjaren zonder akkoord hun sociale contacten verliezen om hen voor ziekte te behoeden. Opgelegde isolatie, tot op het sterfbed toe, is inhumaan en moet zo snel mogelijk anders georganiseerd worden, met inspraak van de ouderen(verenigingen) zelf.
- De overheid zou met doortastende maatregelen gezondheidswinst kunnen boeken op heel veel andere domeinen. Zo is er wetenschappelijke consensus voor maatregelen tegen geluidshinder en luchtvervuiling, eenzaamheid, stress, verkeersslachtoffers en klimaat- en andere ecologische problemen of kan men investeren in onderzoek naar kanker en andere ziektes.
Lieven Annemans, professor gezondheids- en welzijnseconomie UGent; Lieve Blancquaert, fotograaf; Luc Bonneux, epidemioloog; Christophe Busch, Directeur HAI; Julie Cafmeyer, theatermaker en schrijver; Elke Cloots, mediarecht UA; Tom Coenye, professor microbiologie UGent; Yves Coppieters epidemioloog ULB; Saskia De Coster, auteur; Jan De Groote, jurist VUB; Bert De Munck, historicus UA; Dirk De Wachter, psychiater UPC KU Leuven; Marjolijn De Wilde, sociologe UA; Pascal Debruyne, onderzoeker Kenniscentrum Gezinswetenschappen; Ignaas Devisch, professor medische filosofie en ethiek UGent; Carl Devos, politicoloog UGent; Wim Distelmans, professor palliatieve geneeskunde VUB; Raf Geenens, ethicus en rechtsfilosoof KU Leuven; Rudi Laermans, cultuursocioloog KU Leuven; Isolde Lasoen, muzikante; Günther Lesage, acteur en theatermaker; Patrick Loobuyck, politiek filosoof UA en UGent; Réginald Moreels, humanitair chirurg; Peter Perceval, schrijver en theaterregisseur; Stefan Rummens, filosoof KU Leuven; Ellen Schoenaerts, muzikante; Dave Sinardet, politicoloog VUB; Stefan Sottiaux, professor grondwettelijk recht KU Leuven; Rik Torfs, professor kerkelijk recht KU Leuven; Ilja Van Damme, historicus UA; Steven Van Den Broucke, onderzoeker en docent Tropisch Instituut Antwerpen; Fleur van Groningen, auteur; Frank van Tussenbroek, angio- en neuro-interventionele radiologie; Marcel Vanthilt, radio-, tv- en podiummens; Wim Verbaal, professor Latijnse literatuur en letterkunde UGent; Paul Verhaeghe, professor klinische psychodiagnostiek UGent
Geen opmerkingen:
Een reactie posten