Opmerkelijk: onze burgervader citeerde voor één geen Dylan maar wel Leonard Cohen. “Dans met mij, naar jouw schoonheid op de klanken van een brandende viool. Dans met mij door de paniek, tot ik mij veilig geborgen voel. Dans met mij in tederheid, en dans met mij traagweg op doel. Dans met mij, tot het einde van de liefde ...”
‘Dance Me to the End of Love’ mag dan misschien wel klinken als een liefdeslied, dat is het hoegenaamd niet! Achter de woorden schuilt de gruwel van de holocaust. “Het gaat over de gevangenen die, in de mist van de zwarte rook van verbrandde lichamen, op viool de lange rijen medegevangenen begeleidden, die richting de gaskamers werden gedreven.”
Op het einde smokkelde Raeymaekers nog een stukje Stef Bos in zijn toespraak. “Misschien kunnen de fakkels in de kinderhanden van vandaag ons de weg wijzen, want: ooit op een dag, valt de muur voor het kind, het is de liefde, het is de liefde. Het is de liefde die overwint ...”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten