11 novemberherdenking

Vandaag herdachten we Wapenstilstand. Om 18.45 uur werd er aan de gemeentelijke feestzaal verzameld voor de inmiddels traditionele fakkeltocht naar het oorlogsmonument. Achteraf werden de deelnemers getrakteerd op een (warm) drankje.

Op het Vredesplein werd tijd gemaakt voor enkele intimistische en muzikale bezinningsmomenten. Maxime De Ceulaer blies The Last Post, burgemeester Stijn Raeymaekers (Eenheid) hield een toespraak en Paulien Heylen las voor uit eigen werk. Ze liet zich hierbij inspireren door Rupert Brooke, een Engelse dichter die bekend stond om zijn idealistische oorlogssonnetten geschreven tijdens de Eerste Wereldoorlog. Vooral het gedicht The Soldier is een erg gekend gedicht van zijn hand. Het is een sonnet dat de memoires omvat van een overleden soldaat die zijn liefde aan zijn vaderland bekendmaakt.

Moedige soldaat

Paulien Heylen: “De meeste gedichten gelinkt aan de wereldoorlog leggen de focus op de gruwel en de drama’s die zich hebben afgespeeld. Dit gedicht wijkt hiervan af door de omschrijving van de gelukzalige toestand van de soldaat, die beseft dat zijn dood niet voor niets is en een betekenisvolle waarde heeft. Het toont een zekere trots van de soldaat op hoe hij alles waar hij voor staat heeft verdedigd, niet alleen voor zichzelf en zijn vaderland, maar vooral voor iedereen die na hem komt. Opdat dit nooit meer moet gebeuren. Ik heb mij door deze mooie betekenis laten inspireren en dit resulteerde in het gedicht getiteld Moedige soldaat ...

Het kind plukt de bloemen en droomt gezichten in de wolken
De tiener leert verliefdheid kennen
Turend uit het raam
Zijn hoofd aan het kolken

De vrouw wiegend met de baby op haar schoot
De man trots werkend voor kaas en brood

Als ik morgen sterf
Onthoud me dan in elke lach
Denk terug aan mij wanneer je wandelt onder de gezegende zon met driekleurige vlag

Dit kleine veld draagt voor altijd het stof waarin geweld werd geschreven
De kansen die je vandaag krijgt, werden door een moedige soldaat gegeven

The Soldier

If I should die, think only this of me:

That there’s some corner of a foreign field

That is forever England. There shall be

In that rich earth a richer dust concealed;

A dust whom England bore, shaped, made aware,

Gave, once her flowers to love, her ways to roam,

A body of England’s, breathing English air,

Washed by the rivers, blest by suns of home.

And think, this heart, all evil shed away,

A pulse in the eternal mind, no less

Gives somewhere back the thoughts by England given;

Her sights and sounds; dreams happy as her day;

And laughter, learnt of friends; and gentleness,

In hearts at peace, under an English heaven.

The Soldier is een gedicht geschreven door Rupert Brooke. Het is het vijfde in een reeks gedichten getiteld 1914 en werd in 1915 gepubliceerd in het boek 1914 and Other Poems. Het gedicht wordt vaak gecontrasteerd met Wilfred Owens anti-oorlogsgedicht uit 1917, Dulce et Decorum est. Het manuscript bevindt zich in King’s College, Cambridge.

Rupert Brooke.