Wat begon als een passieproject, groeide uit tot een waardevolle collectie die Wim jarenlang met zorg bewaarde. In 2024 werd deze collectie opnieuw in de kijker gezet door IOED Land van Nete en Aa. Een en ander resulteerde in het boek ‘Opgevist Verleden’ en een bijbehorende tentoonstelling. Dankzij Vervoorts inzet en de hulp van een enthousiaste vrijwilligersploeg kreeg dit stukje verborgen geschiedenis een nieuwe kans om het publiek te bereiken.
Met succes trouwens! Tijdens de uitreiking van de Provinciale Erfgoedprijzen behaalde Wim Vervoort de tweede prijs, goed voor een mooie 5.000 euro. Wim Vervoort was begin dit jaar ook onze kandidaat nummer 1 voor de Cultuurprijs 2024. Jammer genoeg moest hij de duimen leggen voor de musical ‘Pinokkio’ van de Herenthoutse muziekacademie. Krijgt hij met deze dubbelexpo een tweede kans?
Het gat in uw memorie
Vervoort is al sinds zijn dertiende gepassioneerd met archeologie bezig. “Door mijn hobby heb ik het landschap leren lezen. Ik probeer me te verplaatsen in het hoofd van de jagers”, vertelde hij hier ooit over in Gazet van Antwerpen.
Volgens Wim liepen er zesduizend tot twaalfduizend jaar geleden in de omgeving van ‘t Schipke prehistorische jagers rond. In 2008 ontdekte hij er kort voor Kerstmis 9.000 jaar oude klingen, dat zijn langwerpige stukjes vuursteen die door de nomadische jagers van klompen vuursteen of kwartsiet werden afgeslagen om er pijlpunten van te maken.
Aan ’t Schipke vond hij destijds drie kampeerplaatsen terug. “Het zijn cirkels waarbinnenhun tenten van dierenhuiden waarschijnlijk hebben gestaan. Ze werden gemarkeerd door klingen en afval van Wommersomkwartsiet. Van dat gesteente maakten mensen uit de middensteentijd meestal hun pijl- en speerpunten. Aan de stukjes verbrande vuursteen kan je zien dat ze er bij een kampvuur hebben gezeten.”

Geen opmerkingen:
Een reactie posten