Zondag 21 augustus trok een kleine HKV-delegatie richting Wereldkampioenschap in het Duitse Karlsruhe. Eén en ander leverde uiteindelijk drie medailles op.
Bono Harzé mag dinsdag de spits afbijten in het semi-contact. Hij kan zijn draai niet vinden in de bloedhete zaal en wordt in de eerste ronde al met 3-1 uitgeschakeld door een Tsjech. Diego Horemans start veel beter en dwingt verlengingen af maar kan zich ook niet doorzetten en wordt ook uitgeschakeld.
Benny Liekens vecht in het light een goede partij tegen Libanon maar wordt toch niet als winnaar verkozen door de scheidsen. Alle druk rest op de eerste dag dan op de schouders van coach Tom Harzé. Hij kan zich wel plaatsen voor de halve finale maar vindt hier zijn meerdere en moet vrede nemen met brons.
Woensdag mag Bono opnieuw als eerste aan de bak. Deze keer plaatst hij zich voor de finale na een knappe partij tegen Polen. Diego vecht een moeizame partij en wordt gewipt door de latere kampioen.
Benny treedt dan aan in het Full-contact en vecht uitstekend. Na lang beraad van de scheidsen verliest hij met het kleinste verschil. Wederom als laatste mag de coach in het semi aantreden. Hij wipt eerst Wales, de nummer 2 van vorig jaar, en daarna de Duitse nummer 1 en weet zich zo te plaatste voor de finale.
Donderdag mag Bono zijn finale vechten tegen Libanon en vecht uitstekend tegen een oudere en fysiek sterkere tegenstander maar verliest heel nipt en moet vrede nemen met de titel van vice wereldkampioen. Vader Tom mag de laatste kamp vechten tegen de elfvoudige wereldkampioen Rolan Conar. Tom komt zelfs op voorsprong maar kan deze niet behouden en ook hij moet vrede nemen met een zilveren plak.
dinsdag 30 augustus 2011
Prinsen en keizers genoeg
Prins Laurent komt niet in Huirtuit wonen. Het gerucht dat de rock-’n-rollprins in ons stoetersdorp zou komen komen - meer bepaald in het Hooghuis langs de Nijlense Steenweg - deed al langer de ronde. Van Rossem zou dan weer wel een huis in onze gemeente gekocht hebben.
De huidige bewoonster van het Hooghuis, mevrouw Geenen-Maes, ontkent dat Laurent het pand heeft gekocht. Wie de roddel de wereld in gestuurd heeft, is niet meteen duidelijk. Feit is wel dat het valse bericht zich heeft verspreid via Facebook en zelfs ook enkele nieuwssites heeft gehaald.
Gazet van Antwerpen vindt het vreemd dat men in onze gemeente wakker ligt van een prins meer of minder. “Wij kiezen onze prinsen zelf! Bovendien had Laurent zijn meerderen tegengekomen. De Gilde van Peer Stoet telt immers in haar rangen heel wat keizers”, aldus verslaggever Stefan Laenen.
Het nieuws dat voormalig beursgoeroe Jean-Pierre Van Rossem een villa aan de Gelderstraat heeft gekocht, zou - als we schepen Hugo Cambré mogen geloven - dan weer wel waar zijn. Maar - en wij citeren de schepen - “meer weet de gemeente hier officieel niets over.”
Volgens onze bronnen werd het pand door de vriendin van Van Rossem gekocht - Jean-Pierre mag namelijk niets meer kopen - en heeft een familielid er voorlopig haar intrek genomen. Het blijft dus wachten tot de eerste Ferrari wordt gespot ...
De huidige bewoonster van het Hooghuis, mevrouw Geenen-Maes, ontkent dat Laurent het pand heeft gekocht. Wie de roddel de wereld in gestuurd heeft, is niet meteen duidelijk. Feit is wel dat het valse bericht zich heeft verspreid via Facebook en zelfs ook enkele nieuwssites heeft gehaald.
Gazet van Antwerpen vindt het vreemd dat men in onze gemeente wakker ligt van een prins meer of minder. “Wij kiezen onze prinsen zelf! Bovendien had Laurent zijn meerderen tegengekomen. De Gilde van Peer Stoet telt immers in haar rangen heel wat keizers”, aldus verslaggever Stefan Laenen.
Het nieuws dat voormalig beursgoeroe Jean-Pierre Van Rossem een villa aan de Gelderstraat heeft gekocht, zou - als we schepen Hugo Cambré mogen geloven - dan weer wel waar zijn. Maar - en wij citeren de schepen - “meer weet de gemeente hier officieel niets over.”
Volgens onze bronnen werd het pand door de vriendin van Van Rossem gekocht - Jean-Pierre mag namelijk niets meer kopen - en heeft een familielid er voorlopig haar intrek genomen. Het blijft dus wachten tot de eerste Ferrari wordt gespot ...
maandag 29 augustus 2011
Uit de oude doos: Rock Shop @ ’t Verschil
Gisteren was Kinky Bing te gast op de 19e verjaardag van ’t Verschil. Achteraf bleek dat zanger/gitarist Bert Leysen nog een band had met het jeugdhuis. In augustus 1994 was hij lesgever tijdens de Rock Shop en belandde hij samen met de broers Wim en Steven Heylen nog in de studio’s van Radio RL om er een nummer van Neil Young te spelen. De ideale gelegenheid vinden wij om een artikeltje uit de allereerste Nieuwe Schakel vanonder het stof te halen ...
Eén van mijn ultieme dromen is ooit nog ’ns gitaar te leren spelen. En als ik het dan toch voor het zeggen heb: liefst de elektrische! Want elke keer als ik Buffalo Tom, The Lemonheads of Neil Young in m’n Sony CDP-M35 - samen met m’n Lenco 75 zowat het enige elektrische instrument dat ik kan bespelen - stop, word ik groen en geel van afgunst. “Waarom kan ik dat niet!?!”
Begin augustus was het op een haar na gelukt. Toen werd ’t Verschil gedurende 1 week vertimmerd tot een heuse Rock Shop. Je kon er voor de belachelijk lage prijs van 200 frank (de Federatie van Vlaamse Jeugdhuizen vraagt voor een gelijkaardig project 5.000 frank per week per leerling) een instrument leren bespelen; je moest jezelf er alleen toe verplichten elke dag minstens 4 uur te komen repeteren. Spijtig genoeg kon ik me niet vrijmaken - als gezinshoofd moet ik nu eenmaal zorgen voor brood op de plank - en weg was de kans.
Voor 15 andere ‘leerlingen’ - afkomstig uit Herenthout en Vorselaar - paste 1 en ander wel in hun schema en zij werkten zich, onder de deskundige leiding van Wim en Steven Heylen, Guy Dresselaers en Bert Leysen, het bloed vanonder de nagels. Jankende gitaren, dampende bassen en stuwende drums bezwangerden de anders zo serene atmosfeer rond het jeugdhuis met de demonische muziek van onder meer Red Hot Chili Peppers, L7, Pixies en Nirvana. De inzet was dan ook hoog: concerteren in het jeugdhuis. Volgens Steven was het plezanter om naar een concert toe te leven, dan zomaar wat aan te modderen. “Het is leuker als je weet: binnen 2 dagen moet ik op dat podium staan. Je zal veel gemotiveerder zijn om 2 of 3 akkoorden te leren spelen dan wanneer je niets in het vooruitzicht hebt!”
Amper 5 van de 15 cursisten hadden voordien al een gitaar in hun handen gehad of achter een drumstel gezeten. “Daarom werd er ook gewerkt rond nummers”, vertelt Steven Heylen, “omdat je na 1 week geen basis hebt: je weet niet wat een A, D of E-akkoord is. Je kan ze wel nemen, maar je weet eigenlijk niet welk akkoord je speelt. Je moet een nummer nemen en je daarin volledig vastbijten, zonder dat je eigenlijk muziek studeert.”
Op zaterdag 6 augustus was het dan zover: dé grote Rock Shop-finale, met een écht optreden in ’t Verschil. Het jeugdhuis zat alvast afgeladen vol. Tussen het publiek ook heel wat papa's en mama's, die benieuwd waren hoe hun zoon of dochter het er vanaf zou brengen. De met grote onderscheiding geslaagde ‘leerlingen’ hadden zich voor de gelegenheid verdeeld in 3 groepkes: The Beafles, Paranoia en Anti-Climax. Voor ze het podium betraden werd het jeugdhuis eerst goed volgepompt met rook. De show kon beginnen.
The Beafles mochten de spits afbijten. In het rookgordijn meenden we 2 meisjes te ontwaren en dat was ook zo: dé Ellen en Metal Mie. Prachtig gewoon! We onthouden vooral een op z'n La Muertes gespeeld ‘Wild Thing’ en het uiterst grappige ‘Op De Boerderie’. Dat de zanger van The Beafles op het erf blindelings de weg vindt willen we best geloven, maar op het podium heeft hij toch een kompas vandoen. Tijdens de 15 minuten durende set was hij wanhopig op zoek naar de voorkant van het podium. Het publiek heeft dan ook alleen maar z'n achterkant gezien.
Na The Beafles bracht Jo Witvrouwen een akoestische versie van ‘Under The Bridge’ van Red Hot Chili Peppers. Voor hen die het nog niet wisten: de Jo kàn zingen en straalt iets ongrijpbaars uit op een podium. Naar de reacties in de zaal te horen heeft hij zelfs al een fanclub.
Paranoia dan, met vooral leden uit Vorselaar. Zij hielden het bij 2 nummers: ‘Pretend We’re Dead’ van L7 en ‘Smells Like Teen Spirit’. Dat laatste nummer werd door Bert Leysen aangekondigd als “iets heel moeilijks”. De Kurt zou het gewaardeerd hebben.
Jo Witvrouwen bleek ook de zanger te zijn van Anti-Climax. Die groep bracht met ‘Head On’ van de Pixies misschien wel het beste wat we die avond te zien en te horen kregen. Daarna volgden nog een tegenvallend ‘Midlife Crisis’ van Faith No More en een proper ‘Knockin’ On Heaven’s Door’.
De Rock Shop-Band, bestaande uit de ‘leraars’ van de rock-school, sloot een geslaagde avond af met ‘Vicious’, een ijzersterk ‘I’m Allowed’ van Buffalo Tom, een strakke versie van ‘Human Fly’ van The Cramps en het haast onvermijdelijke ‘Rockin’ In The Free World’.
Ik kan alleen maar hopen dat er volgend jaar opnieuw een Rock-Shop wordt ingericht. Het liefst van al tijdens m’n verlofperiode, dan kan ik ook meedoen. Lezers die in de Kloosterstraat wonen, zijn alvast gewaarschuwd!
September 1994, De Nieuwe Schakel, nummer 1
PS: Het is er uiteindelijk nooit van gekomen ...
Eén van mijn ultieme dromen is ooit nog ’ns gitaar te leren spelen. En als ik het dan toch voor het zeggen heb: liefst de elektrische! Want elke keer als ik Buffalo Tom, The Lemonheads of Neil Young in m’n Sony CDP-M35 - samen met m’n Lenco 75 zowat het enige elektrische instrument dat ik kan bespelen - stop, word ik groen en geel van afgunst. “Waarom kan ik dat niet!?!”
Begin augustus was het op een haar na gelukt. Toen werd ’t Verschil gedurende 1 week vertimmerd tot een heuse Rock Shop. Je kon er voor de belachelijk lage prijs van 200 frank (de Federatie van Vlaamse Jeugdhuizen vraagt voor een gelijkaardig project 5.000 frank per week per leerling) een instrument leren bespelen; je moest jezelf er alleen toe verplichten elke dag minstens 4 uur te komen repeteren. Spijtig genoeg kon ik me niet vrijmaken - als gezinshoofd moet ik nu eenmaal zorgen voor brood op de plank - en weg was de kans.
Voor 15 andere ‘leerlingen’ - afkomstig uit Herenthout en Vorselaar - paste 1 en ander wel in hun schema en zij werkten zich, onder de deskundige leiding van Wim en Steven Heylen, Guy Dresselaers en Bert Leysen, het bloed vanonder de nagels. Jankende gitaren, dampende bassen en stuwende drums bezwangerden de anders zo serene atmosfeer rond het jeugdhuis met de demonische muziek van onder meer Red Hot Chili Peppers, L7, Pixies en Nirvana. De inzet was dan ook hoog: concerteren in het jeugdhuis. Volgens Steven was het plezanter om naar een concert toe te leven, dan zomaar wat aan te modderen. “Het is leuker als je weet: binnen 2 dagen moet ik op dat podium staan. Je zal veel gemotiveerder zijn om 2 of 3 akkoorden te leren spelen dan wanneer je niets in het vooruitzicht hebt!”
Amper 5 van de 15 cursisten hadden voordien al een gitaar in hun handen gehad of achter een drumstel gezeten. “Daarom werd er ook gewerkt rond nummers”, vertelt Steven Heylen, “omdat je na 1 week geen basis hebt: je weet niet wat een A, D of E-akkoord is. Je kan ze wel nemen, maar je weet eigenlijk niet welk akkoord je speelt. Je moet een nummer nemen en je daarin volledig vastbijten, zonder dat je eigenlijk muziek studeert.”
Op zaterdag 6 augustus was het dan zover: dé grote Rock Shop-finale, met een écht optreden in ’t Verschil. Het jeugdhuis zat alvast afgeladen vol. Tussen het publiek ook heel wat papa's en mama's, die benieuwd waren hoe hun zoon of dochter het er vanaf zou brengen. De met grote onderscheiding geslaagde ‘leerlingen’ hadden zich voor de gelegenheid verdeeld in 3 groepkes: The Beafles, Paranoia en Anti-Climax. Voor ze het podium betraden werd het jeugdhuis eerst goed volgepompt met rook. De show kon beginnen.
The Beafles mochten de spits afbijten. In het rookgordijn meenden we 2 meisjes te ontwaren en dat was ook zo: dé Ellen en Metal Mie. Prachtig gewoon! We onthouden vooral een op z'n La Muertes gespeeld ‘Wild Thing’ en het uiterst grappige ‘Op De Boerderie’. Dat de zanger van The Beafles op het erf blindelings de weg vindt willen we best geloven, maar op het podium heeft hij toch een kompas vandoen. Tijdens de 15 minuten durende set was hij wanhopig op zoek naar de voorkant van het podium. Het publiek heeft dan ook alleen maar z'n achterkant gezien.
Na The Beafles bracht Jo Witvrouwen een akoestische versie van ‘Under The Bridge’ van Red Hot Chili Peppers. Voor hen die het nog niet wisten: de Jo kàn zingen en straalt iets ongrijpbaars uit op een podium. Naar de reacties in de zaal te horen heeft hij zelfs al een fanclub.
Paranoia dan, met vooral leden uit Vorselaar. Zij hielden het bij 2 nummers: ‘Pretend We’re Dead’ van L7 en ‘Smells Like Teen Spirit’. Dat laatste nummer werd door Bert Leysen aangekondigd als “iets heel moeilijks”. De Kurt zou het gewaardeerd hebben.
Jo Witvrouwen bleek ook de zanger te zijn van Anti-Climax. Die groep bracht met ‘Head On’ van de Pixies misschien wel het beste wat we die avond te zien en te horen kregen. Daarna volgden nog een tegenvallend ‘Midlife Crisis’ van Faith No More en een proper ‘Knockin’ On Heaven’s Door’.
De Rock Shop-Band, bestaande uit de ‘leraars’ van de rock-school, sloot een geslaagde avond af met ‘Vicious’, een ijzersterk ‘I’m Allowed’ van Buffalo Tom, een strakke versie van ‘Human Fly’ van The Cramps en het haast onvermijdelijke ‘Rockin’ In The Free World’.
Ik kan alleen maar hopen dat er volgend jaar opnieuw een Rock-Shop wordt ingericht. Het liefst van al tijdens m’n verlofperiode, dan kan ik ook meedoen. Lezers die in de Kloosterstraat wonen, zijn alvast gewaarschuwd!
September 1994, De Nieuwe Schakel, nummer 1
PS: Het is er uiteindelijk nooit van gekomen ...
Sons Of Lioth en Kinky Bing @ ’t Verschil
In een bomvol jeugdhuis namen de Sons Of Lioth (****) gisteren hun Huirtuits publiek opnieuw in de armen. De Clement Peerens van metalland scheurde als een nietsontziende formule 1-bolide door ’t Verschil.
Krijgers, koningen en drakendoders: het is de leefwereld van de knotsgekke kempenzonen van Sons Of Lioth. Gisteren werd de groep aangevuld door Toon Luyten van The Nasty Dj’s, die vermomd met een masker keyboards speelde, o.a. tijdens ‘Dr. Brian’. Maar het was Bram van Dyck die als Spartacus de show stal. Na zijn bevrijding werd hij door het publiek crowdsurfgewijs tot aan den toog gebracht.
Volgens een bio’tje op internet brengt Sons Of Lioth het beste van Manowar, Judas Priest en Iron Maiden. Hun helden werden dan ook geëerd middels de covers ‘Hail & Kill’ en ‘Fear of the Dark’. Het eerder rustige ‘Ring the Bells’ bevatte dan weer echo’s van Metallica.
Het waren echter de eigen nummers ‘Raise Your Fist’, ‘100.000 Metal Years Ago’ en ‘Dragonslayer’ die door het publiek woord voor woord werden meegezongen. Zanger Kristof Van Den Bergh (Extravaganza) en bassist Davy Van Bel (Calypso) trokken in het jeugdhuis dan ook alle registers open. Vooral het enthousiasme van Davy werkte aanstekelijk. Wat heeft die gast plezier in het basspel.
De groep had op hun webstek vuurwerk aangekondigd en kwam die belofte letterlijk na. Alsof het nog niet warm genoeg was, werd er op de eerste rijen vuurwerk uitgedeeld en zetten twee steekvlammen het lage plafond net niet in brand. Don’t try this at home, kids.
‘Kickstart My Heart’ van het foutgekapte Mötley Crue trok een ijzersterke bisronde op gang waarvan de gensters letterlijk afsprongen. Kortom: een p(r)uik optreden. Van mij mogen Sons Of Lioth doorgaan! De muziek waarmee we naar huis werden gestuurd vond ik dan weer minder geslaagd: ‘The Best’ van Tina Turner?!? Mag ik ‘Highway Star’ van Deep Purple, het openingsnummer op ‘Machine Head’ (1972), aanbevelen?
Net voor de zonen speelde het uit Vremde afkomstige Kinky Bing (***). Achteraf bleek dat zanger/gitarist Bert Leysen nog een band had met ’t Verschil. In 1994 was hij erbij tijdens de Rock Shop en belandde hij samen met de broers Wim en Steven Heylen nog in de studio’s van Radio RL om er een nummer van Neil Young te spelen.
Kinky Bing bracht volwassen pop. Uitschieter was de Beatles-cover ‘Come Together’ waarin een hoofdrol was weggelegd voor zangeres Bie Hooyberghs. Maar ook het eigen ‘Guitar Strings’, waarvan de intro aan ‘Mysterious Ways’ van U2 deed denken, en het afsluitende ‘Gravity’ konden ons bekoren.
Ook Bert Leysen voelde zich in zijn nopjes. “Kinky Bing had alvast een superleuke avond in ‘t Verschil en hoopt voor iedereen die aanwezig was hetzelfde. De laatste jaren is het jeugdhuis blijkbaar uitgegroeid tot een fantastische place-to-be”, maakte hij via de Facebook-pagina van ’t Verschil wereldkundig. Wij zijn alvast fan!
Setlist Sons Of Lioth >>> 1. The Deep End // 2. Last Unicorn // 3. Spartacus // 4. Fear of the Dark // 5. Raise Your Fist // 6. Dr. Brian // 7. Stranger Within’ // 8. Brave Man // 9. Excalibur // 10. Ring the Bells // 11. Go Go Sons of Lioth /// 12. Kickstart My Heart // 13. 100.000 Metal Years Ago // 14. Hail & Kill // 14. Dragonslayer
Setlist Kinky Bing >>> 1. Television’s On // 2. Shoestrings from Hell // 3. Come Together // 4. Things Like That // 5. My Girl Is a Speedfreak // 6. Guitar Strings // 7. Bad Kings // 8. Gravity
Krijgers, koningen en drakendoders: het is de leefwereld van de knotsgekke kempenzonen van Sons Of Lioth. Gisteren werd de groep aangevuld door Toon Luyten van The Nasty Dj’s, die vermomd met een masker keyboards speelde, o.a. tijdens ‘Dr. Brian’. Maar het was Bram van Dyck die als Spartacus de show stal. Na zijn bevrijding werd hij door het publiek crowdsurfgewijs tot aan den toog gebracht.
Volgens een bio’tje op internet brengt Sons Of Lioth het beste van Manowar, Judas Priest en Iron Maiden. Hun helden werden dan ook geëerd middels de covers ‘Hail & Kill’ en ‘Fear of the Dark’. Het eerder rustige ‘Ring the Bells’ bevatte dan weer echo’s van Metallica.
Het waren echter de eigen nummers ‘Raise Your Fist’, ‘100.000 Metal Years Ago’ en ‘Dragonslayer’ die door het publiek woord voor woord werden meegezongen. Zanger Kristof Van Den Bergh (Extravaganza) en bassist Davy Van Bel (Calypso) trokken in het jeugdhuis dan ook alle registers open. Vooral het enthousiasme van Davy werkte aanstekelijk. Wat heeft die gast plezier in het basspel.
De groep had op hun webstek vuurwerk aangekondigd en kwam die belofte letterlijk na. Alsof het nog niet warm genoeg was, werd er op de eerste rijen vuurwerk uitgedeeld en zetten twee steekvlammen het lage plafond net niet in brand. Don’t try this at home, kids.
‘Kickstart My Heart’ van het foutgekapte Mötley Crue trok een ijzersterke bisronde op gang waarvan de gensters letterlijk afsprongen. Kortom: een p(r)uik optreden. Van mij mogen Sons Of Lioth doorgaan! De muziek waarmee we naar huis werden gestuurd vond ik dan weer minder geslaagd: ‘The Best’ van Tina Turner?!? Mag ik ‘Highway Star’ van Deep Purple, het openingsnummer op ‘Machine Head’ (1972), aanbevelen?
Net voor de zonen speelde het uit Vremde afkomstige Kinky Bing (***). Achteraf bleek dat zanger/gitarist Bert Leysen nog een band had met ’t Verschil. In 1994 was hij erbij tijdens de Rock Shop en belandde hij samen met de broers Wim en Steven Heylen nog in de studio’s van Radio RL om er een nummer van Neil Young te spelen.
Kinky Bing bracht volwassen pop. Uitschieter was de Beatles-cover ‘Come Together’ waarin een hoofdrol was weggelegd voor zangeres Bie Hooyberghs. Maar ook het eigen ‘Guitar Strings’, waarvan de intro aan ‘Mysterious Ways’ van U2 deed denken, en het afsluitende ‘Gravity’ konden ons bekoren.
Ook Bert Leysen voelde zich in zijn nopjes. “Kinky Bing had alvast een superleuke avond in ‘t Verschil en hoopt voor iedereen die aanwezig was hetzelfde. De laatste jaren is het jeugdhuis blijkbaar uitgegroeid tot een fantastische place-to-be”, maakte hij via de Facebook-pagina van ’t Verschil wereldkundig. Wij zijn alvast fan!
Setlist Sons Of Lioth >>> 1. The Deep End // 2. Last Unicorn // 3. Spartacus // 4. Fear of the Dark // 5. Raise Your Fist // 6. Dr. Brian // 7. Stranger Within’ // 8. Brave Man // 9. Excalibur // 10. Ring the Bells // 11. Go Go Sons of Lioth /// 12. Kickstart My Heart // 13. 100.000 Metal Years Ago // 14. Hail & Kill // 14. Dragonslayer
Setlist Kinky Bing >>> 1. Television’s On // 2. Shoestrings from Hell // 3. Come Together // 4. Things Like That // 5. My Girl Is a Speedfreak // 6. Guitar Strings // 7. Bad Kings // 8. Gravity
Voetbaluitslagen (weekend van 28 augustus)
Derde provinciale A
De competitie in derde provinciale A is voor KFC op gang geschoten met een eerste verplaatsing naar het veld van KSK Schilde. Onze rood-groenen wonnen hun openingsmatch met het kleinste verschil. Stijn Luyten maakte het enige doelpunt.
De competitie in derde provinciale A is voor KFC op gang geschoten met een eerste verplaatsing naar het veld van KSK Schilde. Onze rood-groenen wonnen hun openingsmatch met het kleinste verschil. Stijn Luyten maakte het enige doelpunt.
zondag 28 augustus 2011
donderdag 25 augustus 2011
Opsporingsbericht
Het Turnhoutse parket heeft gisteren via de openbare omroep een opsporingsbericht verspreid naar aanleiding van een homejacking die op 23 februari heeft plaatsgevonden bij een juwelier in de Gelderstraat. Politie en parket zijn op zoek naar twee mannen. Samen met het opsporingsbericht werden ook robotfoto’s verspreid.
De feiten gebeurden op 23 februari 2011. Rond 18.30 uur werd er aangebeld aan de woning aan de Gelderstraat in Herenthout. Een blonde man kwam binnen en overmeesterde onmiddellijk de zaakvoerster. Er kwam nog een tweede man binnen. Hij droeg een carnavalsmasker. Het slachtoffer werd gekneveld en vastgebonden op een stoel. Haar zoontje van 13 was ook thuis en werd opgesloten in het toilet.
De overvallers spraken Engels. Ze gingen er vandoor met de inhoud van de kluis.
Eén van de daders was niet gemaskerd. Hij werd gefilmd door de bewakingscamera. Het is een magere man, achteraan in de dertig en ongeveer 1m75 lang. Hij droeg een rechthoekige rode bril. Hij heeft blond haar, korte snit, terugwijkend op het voorhoofd. Hij droeg een korte donkere vest.
Zijn kompaan droeg een carnavalsmasker met dikke wenkbrauwen en een lange neus. Hij kon goed worden beschreven door een getuige die de mannen zag wegvluchten. Hij is struis gebouwd en ongeveer 1m85 lang. Hij droeg een donkere jas, een jeansbroek en werkschoenen.
Een getuige zag het duo wegvluchten aan boord van een donkere personenwagen, mogelijk een BMW 1-reeks met Belgische nummerplaat.
Wie meer inlichtingen heeft, mag contact opnemen met de onderzoekers via het gratis nummer 0800.30.300 of met lokale politie Neteland.
De feiten gebeurden op 23 februari 2011. Rond 18.30 uur werd er aangebeld aan de woning aan de Gelderstraat in Herenthout. Een blonde man kwam binnen en overmeesterde onmiddellijk de zaakvoerster. Er kwam nog een tweede man binnen. Hij droeg een carnavalsmasker. Het slachtoffer werd gekneveld en vastgebonden op een stoel. Haar zoontje van 13 was ook thuis en werd opgesloten in het toilet.
De overvallers spraken Engels. Ze gingen er vandoor met de inhoud van de kluis.
Eén van de daders was niet gemaskerd. Hij werd gefilmd door de bewakingscamera. Het is een magere man, achteraan in de dertig en ongeveer 1m75 lang. Hij droeg een rechthoekige rode bril. Hij heeft blond haar, korte snit, terugwijkend op het voorhoofd. Hij droeg een korte donkere vest.
Zijn kompaan droeg een carnavalsmasker met dikke wenkbrauwen en een lange neus. Hij kon goed worden beschreven door een getuige die de mannen zag wegvluchten. Hij is struis gebouwd en ongeveer 1m85 lang. Hij droeg een donkere jas, een jeansbroek en werkschoenen.
Een getuige zag het duo wegvluchten aan boord van een donkere personenwagen, mogelijk een BMW 1-reeks met Belgische nummerplaat.
Wie meer inlichtingen heeft, mag contact opnemen met de onderzoekers via het gratis nummer 0800.30.300 of met lokale politie Neteland.
vrijdag 19 augustus 2011
Braderij in Huirtuit
Binnen enkele minuten wordt de 51e Braderij van Herenthout op gang gefloten. De Middenstand heeft Sam Gooris uitgekozen als publiekstrekker op zondag 21 augustus.
Ook de Herenthoutse cafés hebben een uitgebreid braderijprogramma opgesteld. Een overzichtje ...
Café Lamoen (Nijlense Steenweg)
Vrijdag 19/08: Optreden Big Problem
Zaterdag 20/08: Optreden Them Ugly Losers
Zondag 21/08: Zundapp-treffen + Optreden Kommorov
Maandag 22/08: Optreden Threesome
Dinsdag 23/08: Bierfeesten met fleskes Jupiler aan 1 euro
Café den Bluez (Vonckstraat)
Vrijdag 19/08: DJ Dakke
Zaterdag 20/08: Vinylavond
Zondag 21/08: Optreden De 3 Koningen
Café Titanic (Molenstraat)
Zaterdag 20/08: Charel Cambré signeert zijn strips (17.30 u.)
Maandag 22/08: Fake Tales (21.30 u.)
Tuinterras ’t Klavertje (Voncstraat)
Zondag 21/08: Optreden The Redheds (15.00 u.)
Dinsdag 23/08: Optreden Ive Renaarts (19.30 u.)
Café ’t Punt (Punt)
zaterdag 20/08: Optreden The Redheds (21.00 u.)
Ook de Herenthoutse cafés hebben een uitgebreid braderijprogramma opgesteld. Een overzichtje ...
Café Lamoen (Nijlense Steenweg)
Vrijdag 19/08: Optreden Big Problem
Zaterdag 20/08: Optreden Them Ugly Losers
Zondag 21/08: Zundapp-treffen + Optreden Kommorov
Maandag 22/08: Optreden Threesome
Dinsdag 23/08: Bierfeesten met fleskes Jupiler aan 1 euro
Café den Bluez (Vonckstraat)
Vrijdag 19/08: DJ Dakke
Zaterdag 20/08: Vinylavond
Zondag 21/08: Optreden De 3 Koningen
Café Titanic (Molenstraat)
Zaterdag 20/08: Charel Cambré signeert zijn strips (17.30 u.)
Maandag 22/08: Fake Tales (21.30 u.)
Tuinterras ’t Klavertje (Voncstraat)
Zondag 21/08: Optreden The Redheds (15.00 u.)
Dinsdag 23/08: Optreden Ive Renaarts (19.30 u.)
Café ’t Punt (Punt)
zaterdag 20/08: Optreden The Redheds (21.00 u.)
Noodweer in de Kempen
Het noodweer heeft gisteren niet alleen op Pukkelpop maar ook elders in het het land lelijk huisgehouden. In de Antwerpse Kempen is vooral Herentals getroffen. De brandweer kreeg 100 à 150 meldingen binnen over wateroverlast. Bij de politie van de zone Neteland - waartoe ook Herenthout behoort - liep nog eens een vijftigtal oproepen binnen.
Het centrum van Herentals kreeg te kampen met ondergelopen woningen, kelders en straten. Twee panden in Herentals en in deelgemeente Morkhoven liepen schade op door blikseminslagen. De E313 richting Hasselt was ter hoogte van Herentals-Industrie volledig afgesloten. De brandweer en de civiele bescherming moesten er het overvloedige water wegpompen.
Ook de omgeving van de Watertorenstraat in Olen en het centrum van Herenthout stonden blank. Verschillende straten liepen onder water en de elektriciteit viel uit.
In Grobbendonk moest de brandweer uitrukken naar het militair kamp, waar een jeugdbeweging bivakkeerde. Het dak was beginnen lekken en het water belandde op een elektriciteitskast. De kinderen werden ondergebracht in een andere hangar van het kamp.
Het korps van Mol moest 21 keer uitrukken voor wateroverlast. De Chiromeisjes van Noorderwijk kregen in het plaatselijke Chirolokaal in de Lostraat af te rekenen met een vuurbol en werden ondergebracht in het parochiecentrum van Mol.
De brandweer van Geel kreeg ook zo’n 20 oproepen, vooral voor wegen die blank stonden en riviertjes die overliepen. Bij een huis in aanbouw werd het dak ernstig beschadigd door een blikseminslag en bij ander huis sloeg de bliksem in op de schoorsteen. Een kampterrein van een chirogroep liep volledig onder water. In Lichtaart is café ’t Ligtdaar onder water gelopen. (bronnen: belga/kempenactueel/vrt)
Het centrum van Herentals kreeg te kampen met ondergelopen woningen, kelders en straten. Twee panden in Herentals en in deelgemeente Morkhoven liepen schade op door blikseminslagen. De E313 richting Hasselt was ter hoogte van Herentals-Industrie volledig afgesloten. De brandweer en de civiele bescherming moesten er het overvloedige water wegpompen.
Ook de omgeving van de Watertorenstraat in Olen en het centrum van Herenthout stonden blank. Verschillende straten liepen onder water en de elektriciteit viel uit.
In Grobbendonk moest de brandweer uitrukken naar het militair kamp, waar een jeugdbeweging bivakkeerde. Het dak was beginnen lekken en het water belandde op een elektriciteitskast. De kinderen werden ondergebracht in een andere hangar van het kamp.
Het korps van Mol moest 21 keer uitrukken voor wateroverlast. De Chiromeisjes van Noorderwijk kregen in het plaatselijke Chirolokaal in de Lostraat af te rekenen met een vuurbol en werden ondergebracht in het parochiecentrum van Mol.
De brandweer van Geel kreeg ook zo’n 20 oproepen, vooral voor wegen die blank stonden en riviertjes die overliepen. Bij een huis in aanbouw werd het dak ernstig beschadigd door een blikseminslag en bij ander huis sloeg de bliksem in op de schoorsteen. Een kampterrein van een chirogroep liep volledig onder water. In Lichtaart is café ’t Ligtdaar onder water gelopen. (bronnen: belga/kempenactueel/vrt)
Pukkelpop stopgezet
De organisatoren hebben dan toch beslist om Pukkelpop stop te zetten. Ze kunnen er zich niet mee verzoenen om het festival verder te laten plaatsvinden. Een kort maar hevig onweer maakte gisteren op de festivalsite vijf dodelijke slachtoffers. Hieronder het persbericht dat Chokri Mahassine vanmorgen vroeg heeft verspreid.
“Pukkelpop is in diepe rouw. We voelen erg mee met de families en vrienden van de slachtoffers. Woorden schieten te kort. We kunnen ons er dan ook niet mee verzoenen om het festival verder te laten plaatsvinden. Daarom hebben wij besloten om Pukkelpop 2011 voor de rest van het weekend stop te zetten.
Wat hier gebeurd is is uitzonderlijk en zeer onvoorspelbaar geweest. We zijn heel erg ontroerd door alle spontane hulp die onze festivalgangers en wij mochten ontvangen.
Wij roepen alle Pukkelpoppers op om op een serene manier terug naar huis te keren. Er worden extra bussen en treinen ingelegd om iedereen weer thuis te brengen.
Vele onder jullie zitten ongetwijfeld met een hele hoop praktische vragen, we verzoeken jullie om deze te richten aan info@pukkelpop.be.
We vragen aan iedereen om begrip op te brengen voor deze uiterst moeilijke beslissing.”
“Pukkelpop is in diepe rouw. We voelen erg mee met de families en vrienden van de slachtoffers. Woorden schieten te kort. We kunnen ons er dan ook niet mee verzoenen om het festival verder te laten plaatsvinden. Daarom hebben wij besloten om Pukkelpop 2011 voor de rest van het weekend stop te zetten.
Wat hier gebeurd is is uitzonderlijk en zeer onvoorspelbaar geweest. We zijn heel erg ontroerd door alle spontane hulp die onze festivalgangers en wij mochten ontvangen.
Wij roepen alle Pukkelpoppers op om op een serene manier terug naar huis te keren. Er worden extra bussen en treinen ingelegd om iedereen weer thuis te brengen.
Vele onder jullie zitten ongetwijfeld met een hele hoop praktische vragen, we verzoeken jullie om deze te richten aan info@pukkelpop.be.
We vragen aan iedereen om begrip op te brengen voor deze uiterst moeilijke beslissing.”
donderdag 18 augustus 2011
Afscheid een Geile Beir
In de kerk van Bevel namen zaterdag Lierse-supporters afscheid van Peter Storms. De dynamische voorzitter van de supportersclub de Geil Beiren uit Herenthout overleed in de nacht van 9 op 10 augustus.
Peter was amper 49 jaar. Als ervaren buschauffeur voerde hij jarenlang geel-zwarte fans naar de stadions waar Lierse speelde. Hij was niet alleen voorzitter van de Geil Beiren, maar ook bestuurslid van Lierse 2006 vzw en bestuurslid van de vzw Supportersverbond van K. Lierse S.K.
“We zullen zijn aanstekelijke en minzame aanwezigheid missen”, aldus woordvoerder Terry Verbist op de website van de club.
Peter was amper 49 jaar. Als ervaren buschauffeur voerde hij jarenlang geel-zwarte fans naar de stadions waar Lierse speelde. Hij was niet alleen voorzitter van de Geil Beiren, maar ook bestuurslid van Lierse 2006 vzw en bestuurslid van de vzw Supportersverbond van K. Lierse S.K.
“We zullen zijn aanstekelijke en minzame aanwezigheid missen”, aldus woordvoerder Terry Verbist op de website van de club.
woensdag 17 augustus 2011
Geena Lisa gaat akoestisch
Nu zaterdag treedt Geena Lisa op in onze Sint-Gummaruskerk. Voor de muziekvrienden van MinC is het akoestische concert van de VRT-coryfee inmiddels al hun 9e Unplugged Session.
“Er zijn nog enkele tickets beschikbaar”, vertelt organisator Wim Horemans vandaag in Gazet Van Antwerpen. “Geena brengt haar gitarist Chris Van Nauw, bekend van Soulsister mee. We laten slechts honderd toeschouwers binnen in de 15de eeuwse Sint-Gummaruskapel. Die exclusiviteit en de kwaliteit van onze gasten vormen het succes.”
MinC ontving eerder onder meer Stan Van Samang, Brahim, Eric Melaerts en Jean Blaute, Axl Peleman en Sofie in de kapel. Volgend jaar staat er o.a. een optreden van Jan Hautekiet en Rick De Leeuw op het programma.
Wat >>> Unplugged Sessions Vol. 9 met Geena Lisa
Waar & wanneer >>> Sint-Gummaruskerk, Vonckstraat in Herenthout, op zaterdag 20 augustus 2011
Tickets >>> 10 euro, te reserveren via de website.
“Er zijn nog enkele tickets beschikbaar”, vertelt organisator Wim Horemans vandaag in Gazet Van Antwerpen. “Geena brengt haar gitarist Chris Van Nauw, bekend van Soulsister mee. We laten slechts honderd toeschouwers binnen in de 15de eeuwse Sint-Gummaruskapel. Die exclusiviteit en de kwaliteit van onze gasten vormen het succes.”
MinC ontving eerder onder meer Stan Van Samang, Brahim, Eric Melaerts en Jean Blaute, Axl Peleman en Sofie in de kapel. Volgend jaar staat er o.a. een optreden van Jan Hautekiet en Rick De Leeuw op het programma.
Wat >>> Unplugged Sessions Vol. 9 met Geena Lisa
Waar & wanneer >>> Sint-Gummaruskerk, Vonckstraat in Herenthout, op zaterdag 20 augustus 2011
Tickets >>> 10 euro, te reserveren via de website.
Open Monumentendag 2011
Op zondag 11 september 2011 vindt de 23ste editie van Open Monumentendag plaats. Deze keer staat de dag helemaal in het teken van het thema ‘Conflict’.
De Cultuurraad van Herenthout organiseert dit jaar een uitstap. Er werd een bus ingelegd, die om 8.45 uur zal vertrekken op de parking aan de kerk.
De eerste bestemming is het Kasteel Mariagaarde te Borgloon. Vervolgens bezoekt men er de oude stoomstroopfabriek Wijnants-Groenendaels, de winnaar van de Monumentenstrijd 2007. Het is de laatste kans om deze locatie te bezoeken voor de restauratie. Op beide plaatsen zal een gids de Herenthoutse groep begeleiden.
Na de middag staat er in Tongeren een wandeling op het programma, natuurlijk met oog voor het jaarthema. Om 17 uur is er het vertrek van de bus voorzien.
Inschrijven is noodzakelijk en kan tot 7 september op het Loket Vrije Tijd tegen betaling van 10 euro. Bij het vertrek de dag zelf wordt een waarborggedeelte van 5 euro terugbetaald. Voor een lunchpakket moet uiteraard zelf worden gezorgd.
De Cultuurraad van Herenthout organiseert dit jaar een uitstap. Er werd een bus ingelegd, die om 8.45 uur zal vertrekken op de parking aan de kerk.
De eerste bestemming is het Kasteel Mariagaarde te Borgloon. Vervolgens bezoekt men er de oude stoomstroopfabriek Wijnants-Groenendaels, de winnaar van de Monumentenstrijd 2007. Het is de laatste kans om deze locatie te bezoeken voor de restauratie. Op beide plaatsen zal een gids de Herenthoutse groep begeleiden.
Na de middag staat er in Tongeren een wandeling op het programma, natuurlijk met oog voor het jaarthema. Om 17 uur is er het vertrek van de bus voorzien.
Inschrijven is noodzakelijk en kan tot 7 september op het Loket Vrije Tijd tegen betaling van 10 euro. Bij het vertrek de dag zelf wordt een waarborggedeelte van 5 euro terugbetaald. Voor een lunchpakket moet uiteraard zelf worden gezorgd.
maandag 15 augustus 2011
Hertenparkrockfeesten
Ik zou ze niet graag te eten geven, de coverbandjes die dezer dagen op zowat elk marktplein of in elk park van jetje geven. Zaterdag was het weer van dattum: zowel op Hertenrock in Itegem als op onze eigen Parkfeesten zorgden Souldigger, Black Jack, IESE DAASE en Cirque Atomique voor geweldige feestjes.
De eerste editie van Hertenrock in Itegem had in het begin af te rekenen met hevige regen. Gelukkig konden de vette soul van Souldigger (****) en de rechttoe rechtaan rock van Black Jack (***) de weergoden op andere gedachten brengen. Het pleintje voor Café Het Gulden Hert liep hierdoor nog aardig vol.
Het achtkoppige Souldigger - met o.a. Dieter en Marc Dresselaers in de rangen - speelde een thuismatch. Op hun setlist staan vooral Stax- en Atlantic-klassiekers uit de jaren 60 en 70. Hoogtepunt was zonder meer ‘Vehicle’ van Ides Of March, waarin een hoofdrol was voor de drie blazers. Maar ook het 45 jaar oude ‘The Spoiler’ van Eddie Purrell en de Joe Cocker-versie van ‘The Letter’ van The Box Tops maakten indruk. Volgend jaar op het podium van de Parkfeesten!
Ondanks de knappe muzikale prestatie van Souldigger, werd de show in Itegem echter gestolen door Kloefkapper Jakke Kermis. De Jakke is in zijn vrije tijd niet alleen bierliefhebber, maar ook bassist bij Black Jack. De vaak overdreven Gene Simmons-poses - zonder make-up weliswaar - waarmee hij uitpakte, werden door het publiek ferm gesmaakt. Uiteindelijk was Black Jack de concurrentie ook te snel af, door uit te pakken met ‘Hells Bells’ van AC/DC en een Led Zeppelin-medley.
Dat de tributeband IESE DAASE (**) enkel AC/DC-songs ten gehore bracht, was niet echt een verrassing. Wel dat ze dit deden met twee zangers: Ward als Brian Johnson en Aldo als Bon Scott. Ward maakte trouwens de meeste indruk met zijn schuurpapieren stem. ‘Rock ‘n’ Roll Damnation’, ‘Whole Lotta Rosie’, ‘Thunderstruck’, ‘You Shook Me All Night Long’, ‘The Jack’, ... allemaal passeerden ze de revue.
Cirque Atomique (***) bouwde dan weer een vet discofeestje op de Herenthoutse Parkfeesten. ‘You Make Me Feel Mighty Real’, ‘Hot Stuff’, ‘Call Me’, ‘Knock on Wood’, een ABBA-medley met ‘Take a Chance On Me’ en ‘Dancing Queen’ en ‘1999’ zorgden voor een overvolle dansvloer. Het traditionele vuurwerk zorgde na het afsluitende ‘I’m So Excited’ voor een spetterende apotheose.
De talentenjacht op het jeugdraadpodium werd gewonnen door Tatiana Smets en Femke Van Den Schoor. Zij mochten elk met 100 euro naar huis.
De gemeentelijke raad voor ontwikkelingssamenwerking (GROS) kookte in samenwerking met het 11.11.11-comité heerlijke wokgerechten. De opbrengst gaat naar de Hoorn in Afrika, een actie van SOS Kinderdorpen rond de hongersnood in Oost-Afrika.
Het lokaal bestuur nam van de gelegenheid ook gebruik om uit te pakken met zijn nieuwste vrijwilligerscampagne, een campagne waarvoor ze door de Provincie Antwerpen werden beloond met 1.000 euro. Herenthoutse vrijwilligers werden levensgroot afgebeeld op pancartes, dit onder de motto’s ‘Ik heb er zin in!’, ‘Ik doe het vrijwillig!’ en ‘Tijd & Goesting?’. Bedoeling is om andere burgers aan te zetten tot vrijwilligerswerk. De pancartes zijn binnenkort ook te zien op andere evenementen in Herenthout en passeren ook de loketten van het Herenthuis.
Setlist Souldigger >>> 1. Funky Mule // 2. Hold On, I’m Coming // 3. The Resurrection Shuffle // 4. Hold the Line // 5. The Letter // 6. Vehicle // 7. The Spoiler // 8. Good God // 9. Barefootin’ // 10. A Real Mother For Ya // 11. Stand Back // 12. Funky Mama // 13. T-Bone Shuffle
Extra >>> Foto’s van de Parkfeesten vind je hier.
De eerste editie van Hertenrock in Itegem had in het begin af te rekenen met hevige regen. Gelukkig konden de vette soul van Souldigger (****) en de rechttoe rechtaan rock van Black Jack (***) de weergoden op andere gedachten brengen. Het pleintje voor Café Het Gulden Hert liep hierdoor nog aardig vol.
Het achtkoppige Souldigger - met o.a. Dieter en Marc Dresselaers in de rangen - speelde een thuismatch. Op hun setlist staan vooral Stax- en Atlantic-klassiekers uit de jaren 60 en 70. Hoogtepunt was zonder meer ‘Vehicle’ van Ides Of March, waarin een hoofdrol was voor de drie blazers. Maar ook het 45 jaar oude ‘The Spoiler’ van Eddie Purrell en de Joe Cocker-versie van ‘The Letter’ van The Box Tops maakten indruk. Volgend jaar op het podium van de Parkfeesten!
Ondanks de knappe muzikale prestatie van Souldigger, werd de show in Itegem echter gestolen door Kloefkapper Jakke Kermis. De Jakke is in zijn vrije tijd niet alleen bierliefhebber, maar ook bassist bij Black Jack. De vaak overdreven Gene Simmons-poses - zonder make-up weliswaar - waarmee hij uitpakte, werden door het publiek ferm gesmaakt. Uiteindelijk was Black Jack de concurrentie ook te snel af, door uit te pakken met ‘Hells Bells’ van AC/DC en een Led Zeppelin-medley.
Dat de tributeband IESE DAASE (**) enkel AC/DC-songs ten gehore bracht, was niet echt een verrassing. Wel dat ze dit deden met twee zangers: Ward als Brian Johnson en Aldo als Bon Scott. Ward maakte trouwens de meeste indruk met zijn schuurpapieren stem. ‘Rock ‘n’ Roll Damnation’, ‘Whole Lotta Rosie’, ‘Thunderstruck’, ‘You Shook Me All Night Long’, ‘The Jack’, ... allemaal passeerden ze de revue.
Cirque Atomique (***) bouwde dan weer een vet discofeestje op de Herenthoutse Parkfeesten. ‘You Make Me Feel Mighty Real’, ‘Hot Stuff’, ‘Call Me’, ‘Knock on Wood’, een ABBA-medley met ‘Take a Chance On Me’ en ‘Dancing Queen’ en ‘1999’ zorgden voor een overvolle dansvloer. Het traditionele vuurwerk zorgde na het afsluitende ‘I’m So Excited’ voor een spetterende apotheose.
De talentenjacht op het jeugdraadpodium werd gewonnen door Tatiana Smets en Femke Van Den Schoor. Zij mochten elk met 100 euro naar huis.
De gemeentelijke raad voor ontwikkelingssamenwerking (GROS) kookte in samenwerking met het 11.11.11-comité heerlijke wokgerechten. De opbrengst gaat naar de Hoorn in Afrika, een actie van SOS Kinderdorpen rond de hongersnood in Oost-Afrika.
Het lokaal bestuur nam van de gelegenheid ook gebruik om uit te pakken met zijn nieuwste vrijwilligerscampagne, een campagne waarvoor ze door de Provincie Antwerpen werden beloond met 1.000 euro. Herenthoutse vrijwilligers werden levensgroot afgebeeld op pancartes, dit onder de motto’s ‘Ik heb er zin in!’, ‘Ik doe het vrijwillig!’ en ‘Tijd & Goesting?’. Bedoeling is om andere burgers aan te zetten tot vrijwilligerswerk. De pancartes zijn binnenkort ook te zien op andere evenementen in Herenthout en passeren ook de loketten van het Herenthuis.
Setlist Souldigger >>> 1. Funky Mule // 2. Hold On, I’m Coming // 3. The Resurrection Shuffle // 4. Hold the Line // 5. The Letter // 6. Vehicle // 7. The Spoiler // 8. Good God // 9. Barefootin’ // 10. A Real Mother For Ya // 11. Stand Back // 12. Funky Mama // 13. T-Bone Shuffle
Extra >>> Foto’s van de Parkfeesten vind je hier.
woensdag 10 augustus 2011
Parkfeesten 2011
Nu zaterdag 13 augustus organiseert de gemeente haar jaarlijkse Parkfeesten. Publiekstrekker op de achtste editie is charmezanger Bart Kaëll. Andere namen op de affiche zijn die van Cirque Atomique, de grootste live discoband van ons land, en het stevig rockende kwartet Dnastic, het groepje van drummer Stef Cambré (zoon van).
Ook dit jaar organiseert de Herenthoutse jeugdraad een lokale talentenjacht. Op het jeugdraadpodium kan iedereen zijn ontluikend talent komen tonen aan het grote publiek. Dat publiek kiest samen met een professionele jury de twee beste acts, die worden beloond met een geldprijs van 100 euro cash.
De jeugdraad zoekt trouwens nog vrijwilligers om de kinderanimatie te bevolken. Er zijn verschillende vacatures. De meest tot de verbeelding sprekende is de liggende job van toezichthouder op het springkasteel. Maar ook creatievelingen en fantasierijke (oudere) jongeren zijn welkom voor de jobs van kindergrimeur en knutselaar/bouwer. Interesse? Alle info via jeugddienst@herenthout.be.
Het gezelligste terras van Herenthout, compleet met animatie voor alle leeftijden, is ook dit jaar weer terug te vinden in het gemeentepark, achter de kerk. Toegang is volledig gratis.
Wat >>> Parkfeesten 2011, met: Dnastic (19-19.30 uur), Bart Kaëll (20.15-21.00 uur) en Cirque Atomique (21.45-23.30 uur)
Waar & wanneer >>> Gemeentepark, Herenthout, op zaterdag 13 augustus 2011, vanaf 18 uur
Ook dit jaar organiseert de Herenthoutse jeugdraad een lokale talentenjacht. Op het jeugdraadpodium kan iedereen zijn ontluikend talent komen tonen aan het grote publiek. Dat publiek kiest samen met een professionele jury de twee beste acts, die worden beloond met een geldprijs van 100 euro cash.
De jeugdraad zoekt trouwens nog vrijwilligers om de kinderanimatie te bevolken. Er zijn verschillende vacatures. De meest tot de verbeelding sprekende is de liggende job van toezichthouder op het springkasteel. Maar ook creatievelingen en fantasierijke (oudere) jongeren zijn welkom voor de jobs van kindergrimeur en knutselaar/bouwer. Interesse? Alle info via jeugddienst@herenthout.be.
Het gezelligste terras van Herenthout, compleet met animatie voor alle leeftijden, is ook dit jaar weer terug te vinden in het gemeentepark, achter de kerk. Toegang is volledig gratis.
Wat >>> Parkfeesten 2011, met: Dnastic (19-19.30 uur), Bart Kaëll (20.15-21.00 uur) en Cirque Atomique (21.45-23.30 uur)
Waar & wanneer >>> Gemeentepark, Herenthout, op zaterdag 13 augustus 2011, vanaf 18 uur
dinsdag 9 augustus 2011
Meer dan 4.326 bezoekers op Jour Tibour
Afgelopen zondag gingen wij voor het eerst een kijkje nemen op Jour Tibour. Het gratis festivalletje is een organisatie van enkele jonge Nijlenaars, die samen met de jeugd- en cultuurdienst van de gemeente Nijlen het heft in handen hebben genomen om onze oosterburen een leuk, hedendaags festival aan te bieden. The Sex Toys (**), Willow (***), The Sore Losers (***), A Brand (**) en Trash Radio (**) zorgden alvast voor hete standjes op het hoofdpodium.
De Nijlense Sex Toys mochten de muzikale debatten op het hoofdpodium openen. Ze deden dat met aanstekelijke punkrock. ‘Rocket Cock’ deed een beetje denken aan ‘Timebomb’ van Rancid. Met ‘The Separation Of Church and Skate’ van NOFX en het afsluitende ‘Loser Anthem’ van The Priceduifkes stonden er ook twee échte covers op de setlist.
Willow heeft de opnamestudio even gelaten voor wat hij is, om enkele zomerfestivalletjes te spelen. Zo zagen wij het zestal, met roots in Leuven en het Brusselse, onlangs nog aan het werk in Olen en straks staan ze in de Wablief?!-tent op Pukkelpop. Hun ingenieuze popsongs werden zondag jammer genoeg niet echt gesmaakt. Daarvoor was het publiek net iets te apathisch. Toch noteerden wij prima versies van onder andere ‘Nerve’, ‘Two Children’, ‘Sweater’, ‘She’s Into Heartaches’, ‘House Of Love’, ‘You Walk Alone’ en ‘Wheeping Giants’. Want dat de jongens van Willow hun instrumenten perfect beheersen, staat als een paal boven water.
De bluesrock van The Sore Losers - vorig jaar nog tweede met HUMO’s Rock Rally, na School Is Cool - sloeg iets meer aan bij het publiek. Bij momenten deed de stem van zanger Jan Straetemans denken aan die van Jack White. Vooral ‘Beyond Repair’, ‘Silver Seas’ (“This is gonna hurt you more than it’s gonna hurt me!”) en de nieuwe single ‘Your Smile’ sprongen er uit.
A Brand kon ons dan weer minder overtuigen. Maar misschien hadden we ons beter opgesteld in de buurt van de PA-tent. Toch kregen ‘Time’ en ‘Hammerhead’ de handen op elkaar.
Ondertussen was ’t Hofke in de Tibourstraat aardig volgelopen voor Trash Radio. Het blijft voor mij alsnog een raadsel waarom die dj-acts zoveel succes oogsten bij de jeugd. Wat doen ze anders dan plaatjes draaien van iemand anders? En heeft iemand zich ooit al eens afgevraagd of ze écht live spelen?!? Met de ene hand aan wat knopjes draaien en met de andere boven m’n hoofd staan zwieren, kan ik ook. Of is dat te simplistisch voorgesteld?
De organisatie kan alvast terugblikken op een geweldige derde editie, met maar liefst 4.326 bezoekers. Dat zijn er 1.000 meer dan in 2010. Bovendien werden er ook 1.000 stoffen polsbandjes verkocht, goed voor 500 euro op de 12-12-rekening voor Afrika.
De Nijlense Sex Toys mochten de muzikale debatten op het hoofdpodium openen. Ze deden dat met aanstekelijke punkrock. ‘Rocket Cock’ deed een beetje denken aan ‘Timebomb’ van Rancid. Met ‘The Separation Of Church and Skate’ van NOFX en het afsluitende ‘Loser Anthem’ van The Priceduifkes stonden er ook twee échte covers op de setlist.
Willow heeft de opnamestudio even gelaten voor wat hij is, om enkele zomerfestivalletjes te spelen. Zo zagen wij het zestal, met roots in Leuven en het Brusselse, onlangs nog aan het werk in Olen en straks staan ze in de Wablief?!-tent op Pukkelpop. Hun ingenieuze popsongs werden zondag jammer genoeg niet echt gesmaakt. Daarvoor was het publiek net iets te apathisch. Toch noteerden wij prima versies van onder andere ‘Nerve’, ‘Two Children’, ‘Sweater’, ‘She’s Into Heartaches’, ‘House Of Love’, ‘You Walk Alone’ en ‘Wheeping Giants’. Want dat de jongens van Willow hun instrumenten perfect beheersen, staat als een paal boven water.
De bluesrock van The Sore Losers - vorig jaar nog tweede met HUMO’s Rock Rally, na School Is Cool - sloeg iets meer aan bij het publiek. Bij momenten deed de stem van zanger Jan Straetemans denken aan die van Jack White. Vooral ‘Beyond Repair’, ‘Silver Seas’ (“This is gonna hurt you more than it’s gonna hurt me!”) en de nieuwe single ‘Your Smile’ sprongen er uit.
A Brand kon ons dan weer minder overtuigen. Maar misschien hadden we ons beter opgesteld in de buurt van de PA-tent. Toch kregen ‘Time’ en ‘Hammerhead’ de handen op elkaar.
Ondertussen was ’t Hofke in de Tibourstraat aardig volgelopen voor Trash Radio. Het blijft voor mij alsnog een raadsel waarom die dj-acts zoveel succes oogsten bij de jeugd. Wat doen ze anders dan plaatjes draaien van iemand anders? En heeft iemand zich ooit al eens afgevraagd of ze écht live spelen?!? Met de ene hand aan wat knopjes draaien en met de andere boven m’n hoofd staan zwieren, kan ik ook. Of is dat te simplistisch voorgesteld?
De organisatie kan alvast terugblikken op een geweldige derde editie, met maar liefst 4.326 bezoekers. Dat zijn er 1.000 meer dan in 2010. Bovendien werden er ook 1.000 stoffen polsbandjes verkocht, goed voor 500 euro op de 12-12-rekening voor Afrika.
Hangjongeren pesten Chiromeisjes
De Herenthoutse Chiromeisjes kregen in Genk af te rekenen met stelende en pestende jongeren. “Toch hoeven de ouders niet ongerust te zijn”, benadrukte de leiding gisteren in Gazet Van Antwerpen.
De miserie begon vorige week al, meteen bij de aankomst dus, toen de meisjes hun koffers uitlaadden. “Jeugdheem De Ring ligt in een woonwijk. Het bivakhuis staat rond een binnenpleintje waar jongeren uit de buurt rondhangen. We waren volop bezig met uitpakken, toen ik merkte dat mijn duur fototoestel weg was. We verwittigden onmiddellijk de politie”, reconstrueert leidster Julie Wouters.
Ondanks een klacht tegen onbekenden was het even later opnieuw prijs. “Weer verdween er geld en een vest. Die vonden we terug in een vuilnisbak. Van een leidster is een beha en onderbroek gestolen. Ook die kledij vonden we terug, weliswaar onder de urine.”
Ondertussen liet de leiding hekken plaatsen. “Kwestie van ons wat af te schermen. In het zeil boorden die jongeren gaten. Ik betrapte een jongen die onder het hek doorkroop, maar hij zei dat hij kwam zonnebaden. Complete flauwekul natuurlijk. Het is niet tof dat we voortdurend alles moeten afsluiten en op onze hoede moeten zijn. Een kamp hoort een zorgeloze afsluiter van een Chirojaar te zijn”, betreurt volwassen-begeleidster Liesbeth Van Rompaey.
De ouders van de meisjes werden niet verwittigd. De leiding wil niemand nodeloos ongerust maken. “Ouders hoeven niet te panikeren. De jongste leden merken de pesterijen niet eens. Er zijn nooit fysieke spanningen geweest en we voelen ons zeer veilig. We blijven zeer waakzaam en hopen ons kamp gezellig af te sluiten.”
De miserie begon vorige week al, meteen bij de aankomst dus, toen de meisjes hun koffers uitlaadden. “Jeugdheem De Ring ligt in een woonwijk. Het bivakhuis staat rond een binnenpleintje waar jongeren uit de buurt rondhangen. We waren volop bezig met uitpakken, toen ik merkte dat mijn duur fototoestel weg was. We verwittigden onmiddellijk de politie”, reconstrueert leidster Julie Wouters.
Ondanks een klacht tegen onbekenden was het even later opnieuw prijs. “Weer verdween er geld en een vest. Die vonden we terug in een vuilnisbak. Van een leidster is een beha en onderbroek gestolen. Ook die kledij vonden we terug, weliswaar onder de urine.”
Ondertussen liet de leiding hekken plaatsen. “Kwestie van ons wat af te schermen. In het zeil boorden die jongeren gaten. Ik betrapte een jongen die onder het hek doorkroop, maar hij zei dat hij kwam zonnebaden. Complete flauwekul natuurlijk. Het is niet tof dat we voortdurend alles moeten afsluiten en op onze hoede moeten zijn. Een kamp hoort een zorgeloze afsluiter van een Chirojaar te zijn”, betreurt volwassen-begeleidster Liesbeth Van Rompaey.
De ouders van de meisjes werden niet verwittigd. De leiding wil niemand nodeloos ongerust maken. “Ouders hoeven niet te panikeren. De jongste leden merken de pesterijen niet eens. Er zijn nooit fysieke spanningen geweest en we voelen ons zeer veilig. We blijven zeer waakzaam en hopen ons kamp gezellig af te sluiten.”
zondag 7 augustus 2011
Sharon Jones & The Dap Kings @ Lokeren
55 is ze ondertussen. Maar daar was gisteren op de Lokerse Feesten niets van te merken. Als een vrouwelijke James Brown sjeesde Sharon Jones (*****) over het podium.
Zelfde verhaal als op donderdag: opnieuw regende het ouwe wijven. Café Bij Den Ezel bracht soelaas. Jammer voor Customs.
Maar opnieuw klaarde het wat op. Het duurde een klein kwartier vooraleer Sharon Jones haar Dap-Kings op het podium vervoegde met een stomend ‘If You Call’. Eerst mochten de achtkoppige begeleidingsgroep en de drie Dap-ettes hun ding doen. Wat een groep. Die bassiste! Motown, Stax, Atlantic waren nooit ver weg. De groep is niet voor niets te horen op ‘Back To Black’van Amy Winehouse.
Gekleed in een roze cocktailjurk zorgde Jones voor hét optreden van de Lokerse Feesten. Twee keer plukte ze iemand uit het publiek om met haar te dansen op het podium. Vooral ‘swaffelkoning’ Pascal kweet zich met verve van zijn taak.
Tijdens ‘When I Come Home’ nam Sharon Jones ons mee in een tijdmachine en demonstreerde ze populaire dansjes uit de sixties. De boogaloo, de pony, de funky chicken, de tighten-up, de swim en de mashed potato, allemaal passeerden ze de revue. Het leek wel of Sharon Jones zat aan een rekkertje. Afsluiten deed ze met ‘100 Days, 100 Nights’. En ja: misschien had het feestje wel zo lang mogen duren ...
Het New Yorkse Interpol (***) kwam heel wat afstandelijker over. Het zijn dan ook niet direct teksten waarbij je je vrolijk maakt. De koele belichting zorgde bovendien niet echt voor een stemmige sfeer. Toch zat alles muzikaal dik in orde. En Paul Banks heeft een stem als een klok. Onze favorieten? ‘Barricades’,‘Evil’, ‘Lights’, ‘The Heinrich Maneuver’ en ‘Slow Hands’.
Het Gentse Arsenal (****) mocht het feestje in Lokeren afsluiten en deed dat met een zinderend optreden. Met ‘Estupendo’, ‘Personne Ne Bouge’ (mét rapper Baloji), ‘Mr. Doorman’, ‘Loungee’, ‘Lotuk’ en een in de herneming lekker lang uitgesponnen ‘Melvin’ zetten John Roan en podiumbeest Léonie Gysel de Grote Kaai op stelten.
Setlist >>> 1. One Time // 2. Lucky In Love // 3. Hey Baby // 4. If You Call // 5. Give It Back // 6. When I Come Home // 7. Be Easy // 8. New Shoes // 9. She Ain’t No Child Anymore // 10. ? // 11. 100 Days, 100 Nights
Gehoord & gezien >>> Sharon Jones & The Dap-Kings, op de Lokerse Feesten, op zaterdag 6 augustus 2011
Sharon Jones en haar swaffelkoning. (foto’s: marquis(pi)X)
Zelfde verhaal als op donderdag: opnieuw regende het ouwe wijven. Café Bij Den Ezel bracht soelaas. Jammer voor Customs.
Maar opnieuw klaarde het wat op. Het duurde een klein kwartier vooraleer Sharon Jones haar Dap-Kings op het podium vervoegde met een stomend ‘If You Call’. Eerst mochten de achtkoppige begeleidingsgroep en de drie Dap-ettes hun ding doen. Wat een groep. Die bassiste! Motown, Stax, Atlantic waren nooit ver weg. De groep is niet voor niets te horen op ‘Back To Black’van Amy Winehouse.
Gekleed in een roze cocktailjurk zorgde Jones voor hét optreden van de Lokerse Feesten. Twee keer plukte ze iemand uit het publiek om met haar te dansen op het podium. Vooral ‘swaffelkoning’ Pascal kweet zich met verve van zijn taak.
Tijdens ‘When I Come Home’ nam Sharon Jones ons mee in een tijdmachine en demonstreerde ze populaire dansjes uit de sixties. De boogaloo, de pony, de funky chicken, de tighten-up, de swim en de mashed potato, allemaal passeerden ze de revue. Het leek wel of Sharon Jones zat aan een rekkertje. Afsluiten deed ze met ‘100 Days, 100 Nights’. En ja: misschien had het feestje wel zo lang mogen duren ...
Het New Yorkse Interpol (***) kwam heel wat afstandelijker over. Het zijn dan ook niet direct teksten waarbij je je vrolijk maakt. De koele belichting zorgde bovendien niet echt voor een stemmige sfeer. Toch zat alles muzikaal dik in orde. En Paul Banks heeft een stem als een klok. Onze favorieten? ‘Barricades’,‘Evil’, ‘Lights’, ‘The Heinrich Maneuver’ en ‘Slow Hands’.
Het Gentse Arsenal (****) mocht het feestje in Lokeren afsluiten en deed dat met een zinderend optreden. Met ‘Estupendo’, ‘Personne Ne Bouge’ (mét rapper Baloji), ‘Mr. Doorman’, ‘Loungee’, ‘Lotuk’ en een in de herneming lekker lang uitgesponnen ‘Melvin’ zetten John Roan en podiumbeest Léonie Gysel de Grote Kaai op stelten.
Setlist >>> 1. One Time // 2. Lucky In Love // 3. Hey Baby // 4. If You Call // 5. Give It Back // 6. When I Come Home // 7. Be Easy // 8. New Shoes // 9. She Ain’t No Child Anymore // 10. ? // 11. 100 Days, 100 Nights
Gehoord & gezien >>> Sharon Jones & The Dap-Kings, op de Lokerse Feesten, op zaterdag 6 augustus 2011
Sharon Jones en haar swaffelkoning. (foto’s: marquis(pi)X)
vrijdag 5 augustus 2011
Morrissey bezweert de regen
De Grote Kaai in Lokeren liep gisteren vol voor het allereerste soloconcert van Morrissey (****) op een Belgisch festival. De belachelijke oproep om de voormalige zanger van The Smiths te bekogelen met hamburgers en curryworsten, bleek een storm in een glas water. Morrissey bedankte met een magistrale set en bezwoer zowaar de regen.
Toen wij rond half acht in Lokeren aankwamen, zag het er nochtans niet goed uit. De regende viel bijwijlen met bakken uit de lucht. Het deed ons besluiten om pas tegen half elf naar de Grote Kaai af te zakken. Een goede keuze, want Gogol Bordello leek ons eerder een groep voor op het songfestival.
Maar toen Morrissey rond kwart na elf op het podium stapte, hield het als bij wonder op met regenen. “Are you ready to take a risk?”, vroeg hij. Waarop hij samen met zijn begeleidingsgroep - voor de gelegenheid getooid in een T-shirt met als opschrift “Fuck Fur” - aftrapte met de Smiths-klassieker ‘I Want the One I Can’t Have’. “These are the riches of the poorrrrr!” Subliem!
Ook de publiekslieveling ‘First Of the Gang To Die’ kreeg een wervelende versie mee. Iedereen op de voorste rijen zong mee, iets wat Mozzer niet ontging. Het ontlokte hem zowaar de overwinningskreet ‘sha-zaam’. Absolute hoogtepunten waren echter de meezingers ‘There’s a Light That Never Goes Out’ en ‘Everyday Is Like Sunday’, ‘Meat Is Murder’ én ‘Speedway’, het haast epische slotnummer van het album ‘Vauxhall And I’.
Vooral ‘Meat Is Murder’ maakte indruk. De boodschap “The meat in your great big fat mouth is murder” werd extra ondersteund door gruwelijke beelden van legbatterijen en mishandeld vee dat naar de slachtbank wordt geleid. Tijdens een verpletterende finale, waarbij het podium bloedrood kleurde, gunde Morrissey ook zijn muzikanten een plaats in de spotlights. Na de obligate hemdwissel bedankte Mozzer iedereen die had geluisterd.
Zoals we van hem gewoon zijn, grossierde Morrissey gedurende het hele optreden in theatrale poses en was hij zijn heerlijke sarcastische zelf. “Do you have any objections?”, vroeg hij zich af. “I shall give you time. You’ll think of some.” Maar het publiek at gewillig uit zijn hand. Al zorgde een roze ballon van de plaatselijke McDonald’s met de opdruk ‘Happy Meal’ op de voorste rijen wel voor enige hilariteit ...
Jammer genoeg volgden er na een ronduit schitterend ‘Irish Blood, English Heart’ geen bisnummers. Op de tonen van Klaus Nomi’s ‘Death’ werd het podium geruimd en klaargemaakt voor 2ManyDJs ...
Net als in Antwerpen in juni 2009, werden we opgewarmd met enkele YouTube-clipjes van Morrissey’s helden. Even waanden we ons opnieuw in De Pintjeswinkel! Passeerden o.a. de revue: ‘Back On My Feet Agian’ van The Foundations, ‘There’s a Lot Of Twistin Going On’ van Vince Taylor, ‘I’m Not Saying’ van Nico, ‘You’re Such a Good Looking Woman’ van Joe Dolan, een bizar interview met een jonge Lou Reed, ‘The Tiger’ van Fabian, een fragment uit de ITV-reeks ‘Queenie’s Castle’ met Diana Dors, ‘Never Turn Your Back On Mother Nature’ van Sparks, ‘Looking For a Kiss’ van The New York Dolls en een sketch van dragqueen Lypsinka.
Setlist >>> 1. I Want the One I Can’t Have // 2. The First Of the Gang // 3. You’re the One For Me, Fatty // 4. You Have Killed Me // 5. There’s a Light That Never Goes Out // 6. Everyday Is Like Sunday // 7. Alma Matters // 8. One Day Goodbye Will Be Farewell // 9. Scandinavia // 10. Satellite Of Love // 11. I Know It’s Over // 12. Throwing My Arms Around Paris // 13. Ouija Board, Ouija Board // 14. Meat Is Murder // 15. Speedway // 16. Irish Blood, English Heart
Gehoord & gezien >>> Morrissey, op de Lokerse Feesten, op donderdag 4 augustus 2011
Toen wij rond half acht in Lokeren aankwamen, zag het er nochtans niet goed uit. De regende viel bijwijlen met bakken uit de lucht. Het deed ons besluiten om pas tegen half elf naar de Grote Kaai af te zakken. Een goede keuze, want Gogol Bordello leek ons eerder een groep voor op het songfestival.
Maar toen Morrissey rond kwart na elf op het podium stapte, hield het als bij wonder op met regenen. “Are you ready to take a risk?”, vroeg hij. Waarop hij samen met zijn begeleidingsgroep - voor de gelegenheid getooid in een T-shirt met als opschrift “Fuck Fur” - aftrapte met de Smiths-klassieker ‘I Want the One I Can’t Have’. “These are the riches of the poorrrrr!” Subliem!
Ook de publiekslieveling ‘First Of the Gang To Die’ kreeg een wervelende versie mee. Iedereen op de voorste rijen zong mee, iets wat Mozzer niet ontging. Het ontlokte hem zowaar de overwinningskreet ‘sha-zaam’. Absolute hoogtepunten waren echter de meezingers ‘There’s a Light That Never Goes Out’ en ‘Everyday Is Like Sunday’, ‘Meat Is Murder’ én ‘Speedway’, het haast epische slotnummer van het album ‘Vauxhall And I’.
Vooral ‘Meat Is Murder’ maakte indruk. De boodschap “The meat in your great big fat mouth is murder” werd extra ondersteund door gruwelijke beelden van legbatterijen en mishandeld vee dat naar de slachtbank wordt geleid. Tijdens een verpletterende finale, waarbij het podium bloedrood kleurde, gunde Morrissey ook zijn muzikanten een plaats in de spotlights. Na de obligate hemdwissel bedankte Mozzer iedereen die had geluisterd.
Zoals we van hem gewoon zijn, grossierde Morrissey gedurende het hele optreden in theatrale poses en was hij zijn heerlijke sarcastische zelf. “Do you have any objections?”, vroeg hij zich af. “I shall give you time. You’ll think of some.” Maar het publiek at gewillig uit zijn hand. Al zorgde een roze ballon van de plaatselijke McDonald’s met de opdruk ‘Happy Meal’ op de voorste rijen wel voor enige hilariteit ...
Jammer genoeg volgden er na een ronduit schitterend ‘Irish Blood, English Heart’ geen bisnummers. Op de tonen van Klaus Nomi’s ‘Death’ werd het podium geruimd en klaargemaakt voor 2ManyDJs ...
Net als in Antwerpen in juni 2009, werden we opgewarmd met enkele YouTube-clipjes van Morrissey’s helden. Even waanden we ons opnieuw in De Pintjeswinkel! Passeerden o.a. de revue: ‘Back On My Feet Agian’ van The Foundations, ‘There’s a Lot Of Twistin Going On’ van Vince Taylor, ‘I’m Not Saying’ van Nico, ‘You’re Such a Good Looking Woman’ van Joe Dolan, een bizar interview met een jonge Lou Reed, ‘The Tiger’ van Fabian, een fragment uit de ITV-reeks ‘Queenie’s Castle’ met Diana Dors, ‘Never Turn Your Back On Mother Nature’ van Sparks, ‘Looking For a Kiss’ van The New York Dolls en een sketch van dragqueen Lypsinka.
Setlist >>> 1. I Want the One I Can’t Have // 2. The First Of the Gang // 3. You’re the One For Me, Fatty // 4. You Have Killed Me // 5. There’s a Light That Never Goes Out // 6. Everyday Is Like Sunday // 7. Alma Matters // 8. One Day Goodbye Will Be Farewell // 9. Scandinavia // 10. Satellite Of Love // 11. I Know It’s Over // 12. Throwing My Arms Around Paris // 13. Ouija Board, Ouija Board // 14. Meat Is Murder // 15. Speedway // 16. Irish Blood, English Heart
Gehoord & gezien >>> Morrissey, op de Lokerse Feesten, op donderdag 4 augustus 2011
dinsdag 2 augustus 2011
Oudste Herenthoutenaar overleden
In zijn huis in de Leopoldstraat overleed gisteren Pierre Cambré. De kranige Herenthoutenaar, geboren in 1906, blies op 23 juni in het bijzijn van zijn familie nog 105 kaarsjes uit. De begrafenis vindt nu zaterdag plaats in onze Sint-Pieter-en-Pauwelkerk.
De schrijnwerker op rust kreeg zes kinderen en heeft meer dan veertig achterkleinkinderen. Tot op het laatst woonde hij in bij zijn dochter Hildegard en schoonzoon Ivo in de Leopoldstraat.
Een leven lang was Pierre actief in het verenigingsleven. Muziek vormde daarin de rode draad. Hij was lid van het begrafeniskoor, van het koor de Cecilianen en erelid van de Lilse Seniorenfanfare. Zelf speelde hij vroeger bombardon. Op zijn negentigste nam Pierre met hulp van zijn zoon Jef nog een cd op met vertellingen en liedjes van vroeger.
De oudste inwoner van Herenthout is nu Martha Peeters. Zij woont op de Bouwelse Steenweg en is net als Pierre van 1906. Martha is jarig op 24 oktober.
De schrijnwerker op rust kreeg zes kinderen en heeft meer dan veertig achterkleinkinderen. Tot op het laatst woonde hij in bij zijn dochter Hildegard en schoonzoon Ivo in de Leopoldstraat.
Een leven lang was Pierre actief in het verenigingsleven. Muziek vormde daarin de rode draad. Hij was lid van het begrafeniskoor, van het koor de Cecilianen en erelid van de Lilse Seniorenfanfare. Zelf speelde hij vroeger bombardon. Op zijn negentigste nam Pierre met hulp van zijn zoon Jef nog een cd op met vertellingen en liedjes van vroeger.
De oudste inwoner van Herenthout is nu Martha Peeters. Zij woont op de Bouwelse Steenweg en is net als Pierre van 1906. Martha is jarig op 24 oktober.
Abonneren op:
Posts (Atom)